به گزارش خبرنگار ایمنا، وبگاه نشریه آمریکایی دِهیل در مقاله‌ای به بحران ایالات متحده آمریکا برای حفظ حضور نظامی خود در نقاط مختلف جهان با توجه به کاهش تعداد ثبت‌نام‌ها برای ارتش می‌پردازد.
بر اساس این گزارش، ماه گذشته نیروی تمام‌داوطلب (AVF) ارتش ایالات متحده آمریکا در سکوت خبری ۵۰ ساله شد. سربازگیری اجباری در سال ۱۹۷۳ و تجربه بد آمریکا از نافرمانی مدنی در برابر جنگ ویتنام به پایان رسید. علت جشن نگرفتن در چنین سالگرد مهمی لازم به اذعان به این حقیقت است که ارتش آمریکا با یک بحران بی‌سابقه در جذب نیروی جدید برای ادامه عملیات‌های خود روبه‌رو است. در واقع نیروی نظامی آمریکا و به‌خصوص ارتش زمینی در حال کوچک‌تر شدن است، اما بودجه‌ی آن همواره در حال افزایش است.
در سال ۲۰۱۸ ارتش آمریکا تصمیم به افزایش تعداد نیروهای خود تا سال ۲۰۲۳ گرفت اما امروزه آنها به سختی قادر به حفظ تعداد نیروهای فعلی خود هستند. سال گذشته ارتش آمریکا، ۴۸۵ هزار نیروی تمام‌وقت تا پایان سال را برای خود هدف‌گذاری کرد، اما کنگره با پیش‌بینی کسری جذب نیرو، ۳۳ هزار از این هدف کاست و به نقل ارتش آنها حتی نتوانستند به این هدف تقلیل‌یافته برسند.
عوامل مختلفی باعث بحران جذب نیروی جدید شده‌اند، پاداش‌های ثبت‌نام و وعده پرداخت هزینه کالج دیگر آن کشش را بین جوانان آمریکایی بی‌علاقه به حرفه سربازی ندارند، آنها ترجیح می‌دهند، دنبال فرصت‌های شغلی دیگر در بازار کار رقابتی این کشور باشند.
ناگفته نماند که نتایج فاجعه‌بار جنگ‌های عراق و افغانستان (نه تنها برای مردم آن کشورها بلکه خود سربازان آمریکایی) اعتماد جامعه نسبت به رهبران نظامی آمریکا را متزلزل کرده است. این جوانان نسلی هستند که تجربه زندگی طی بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ و همه‌گیری کرونا را دارند و از این‌رو ریسک‌پذیری کمتری دارند.
از همه مهم‌تر اما این است که ۷۷ درصد از آمریکایی‌های بین سن ۱۷ تا ۲۴ سال به دلیل نداشتن آمادگی جسمی یا ذهنی، استفاده از مواد مخدر یا نداشتن تحصیلات واجد شرایط برای خدمت در ارتش نیستند.
این نیروی نظامی در حال تقلیل، اما با مأموریت‌های بیشتری در خاک آمریکا و خارج از آن روبه‌رو است. جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، امسال دستور بسیج کردن ۳ هزار نیروی ذخیره برای تقویت نیروهای فعلی در اروپا داده است که نشانی از اشتهای پایان‌ناپذیر آمریکا برای حفظ حضور نظامی گسترده خود در جهان است.
این نشریه ادعا می‌کند که شتاب عملیاتی ارتش ایالات متحده آمریکا در زمان صلح تندتر از زمان جنگ به اصطلاح «علیه تروریسم» است و بدون تغییر اساسی در ساختار نیروها یا مأموریت‌ها امکان دارد باعث فروپاشی توان نظامی ارتش آمریکا شود.
تعداد نیروهای تمام‌وقت ارتش آمریکا به‌زودی کمتر از تعداد نیروهای آن در زمان حمله ژاپن به بندر پرل هاربر می‌رسد. البته برخلاف آن زمان، ارتش آمریکا در اروپا، خاورمیانه و آسیای شرقی حضور نظامی دارد. نزدیک به ۱۰۰ هزار تن از ارتش آمریکا در جبهه اروپا حضور دارند تا بار دفاع از ناتو را به دوش بکشند و علی‌رغم روایات دروغین در خصوص ترک عراق، در حال حاضر ۲۵۰۰ نیروی نظامی آمریکا در این کشور حضور دارند.
نقشه‌ی بالا از مؤسسه مطالعات صلح آمریکا (Iran Primer) تعداد همه نیروهای آمریکا در خاورمیانه تا سال ۲۰۲۱ نشان می‌دهد که طبق دِهیل، نیروهای حاضر در کویت برای مقابله با داعش در عراق و سوریه و نیروهای حاضر در عربستان سعودی برای مقابله با «موشک‌های ایران» حضور دارند، در حالی که روابط ایران و عربستان بهبود پیدا کرده است.
حضور برجسته ارتش آمریکا در جبهه این دو پاسیفیک (آسیای شرقی) به دلیل تعهد بلندمدت آمریکا به تأمین امنیت کره جنوبی و ژاپن است. دوسوم از ۲۸ هزار و ۵۰۰ نفر نیروی آمریکایی در کره جنوبی سرباز ارتش هستند، گرچه متخصصان باور دارند که در صورت وقوع جنگ بین آمریکا و چین، این نبرد بیشتر در دریا و هوا خواهد بود، با این حال ارتش نقش تدارکاتی و لجستیکی مهمی برای آماده‌سازی تجهیزات دفاعی و پرتابه‌های بردبالا خواهد داشت.
آب رفتن تعداد سربازان ارتش بدون تقلیل تعداد مأموریت‌های فرامرزی، باعث شتاب عملیاتی شده است. یعنی یک سرباز فرصت کافی برای وقت گذراندن با خانواده خود و توسعه حرفه‌ای ندارد. برای جبران این کاستی، آمریکا مجبور به استفاده از گارد ملی (موظف به دفاع از خاک آمریکا) و نیروهای ذخیره شده است، گارد ملی وظایف مهم‌تری در خاک آمریکا دارد از کمک طی حادثه‌های طبیعی بزرگ تا مقابله با آشوب طی تظاهرات‌ها همچون حمله به ساختمان کنگره در ششم ژانویه ۲۰۲۱، توسط طرفداران رئیس‌جمهور سابق دونالد ترامپ. در سال ۲۰۲۰، ایالت اورگن قادر به دفع آتش‌های جنگلی نبود زیرا بالگردهای گارد ملی در آن لحظه در افغانستان بودند.
باید دید با توجه به تشدید بحران‌های اقلیمی، آیا وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا ارزش بیشتری را برای مأموریت‌های داخلی قائل است یا اولویت را به مأموریت‌های خارجی می‌دهند. ارتش آمریکا نیاز به سربازان بیشتر دارد یا باید تعداد ماموریت‌هایش را کمتر کند. انتظار می‌رود که با توجه به روندهای اجتماعی و جمعیتی ارتش توان جذب نیروی تازه‌نفس در آینده نداشته باشد.
پس تنها جایگزین، تصمیم‌گیری‌های دشوار توسط مقامات آمریکایی در خصوص اعزام‌هایی است که واقعاً در راستای منافع و امنیت ملی آن کشور است، اما طبق گزارش موضع جهانی در ۲۰۲۱، پنتاگون و رهبران سیاسی با چنین تغییر موضعی مخالف هستند. در پایان، این نشریه گمانه‌زنی می‌کند که ادامه وضعیت فعلی باعث توخالی شدن نیروی نظامی آمریکا می‌شود که از نظر آن سرنوشت مشابهی با وضعیت ارتش روسیه در اوکراین خواهد بود.
نظر شما