بهنام یوسفیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره گیاه زیرفون اظهار کرد: نم‌دار یا نم‌دار جنگلی از نام‌های دیگر گیاه زیرفون است، زمان گلدهی و برداشت برگ‌های این گیاه خرداد و تیرماه است.
وی افزود: زیرفون درختی بزرگ با شاخه‌های غده‌دار است که ارتفاع آن به ۴۰ متر نیز می‌رسد، برگ‌های گرد و قلبی شکل آن دارای پهنگی است که به صورت کامل با یکدیگر قرینه نیستند.
متخصص طب سنتی تصریح کرد: حاشیه برگ‌ها دندانه‌دار و قسمت رویی به رنگ سبز و قسمت پشتی به رنگ سبز مایل به کبود با کرک‌های خیالی رنگ در محل فرورفتگی و گلبرگ‌ها است. از محل برگ‌ها خوشه‌های پایه‌داری دارای سه تا ۱۵ عدد گل همراه با برگی به صورت غلاف می‌روید.
وی ادامه داد: زیرفون اغلب به عنوان گیاهی زینتی در معابر، پارک‌ها یا نزدیک بناهای تاریخی و نقاط مسکونی کشت می‌شود، گل‌های این گیاه را در هوای آفتابی می‌چینند و در سایه و در محلی که هوا جریان دارد تا موقعی که به رنگ سبز مایل به زرد درآیند، خشک می‌کنند.
یوسفیان با بیان اینکه گل‌های زیرفون عطر خوشایندی دارد و لعاب‌دار است، گفت: دم‌کرده زیرفون بهترین داروی سرماخوردگی بوده، زیرا این گیاه معرق خوبی است.
وی اضافه کرد: گل‌های این گیاه حاوی اسانس، تانن، موسیلاژ و قند است، قسمت‌های خشک این گیاه اشتهاآور، آرام‌بخش و مدر است. از شاخه‌های نازک آن برای تهیه زغالی استفاده می‌کنند که علیه گاز روده‌ای، ترشح زیاد اسید معده، بیماری‌های کبدی و صفراوی و جذب سموم به کار می‌رود.
این متخصص طب سنتی افزود: گیاه زیرفون عسل دهنده بسیار خوبی است و یک درخت آن به تنهایی ۱۰ کیلوگرم عسل شفاف می‌دهد؛ دم‌کرده این گیاه یا تنتور آن را به عنوان ضداضطراب و ضدترس، تب‌بر و رقیق کننده خون همچنین آرام‌بخش نیز استفاده می‌کنند. اگر از زیرفون به عنوان آرام‌بخش استفاده شود، بهتر است در ترکیبی با گیاه دم‌شیر باشد.
وی با اشاره به موارد منع مصرف و احتیاط گیاه زیرفون خاطرنشان کرد: در این خصوص تاکنون هیچ گزارش علمی منتشر نشده است.
نظر شما