به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، هر چند واژه‌های باغ و شهر هم‌خوانی چندانی با هم ندارند، «باغ‌های شهری» آغازی بر پر کردن شکاف‌های موجود میان این دو به‌شمار می‌روند. در شرایطی که بعضی از شهرها به‌دلیل خاک نامناسب و کمبود فضا دارای حداقل درختان ممکن هستند، شهرهایی نیز در سراسر دنیا دیده می‌شود که بیش از نیمی از آن در احاطه ذخیره‌کننده‌های طبیعی کربن قرار دارد و از مزایای این پوشش‌های برگ‌دار پر منفعت بهره‌مند می‌شوند.
افزایش نیاز به کاهش تغییرات آب‌وهوایی طی دهه‌های اخیر نیاز به این پوشش‌های سرسبز طبیعی را بیش از پیش نمایان می‌کند. همین امر بسیاری از شهرهای سراسر دنیا را به‌سمت استفاده از باغ‌های شهری و مزایای آن‌ها سوق داده است.
باغ‌های شهری به هرگونه سرسبزی، درختان و درختچه‌های موجود در مناطق شهری شامل درختان موجود در حیاط خانه‌ها، کوچه و خیابان‌ها، مناطق سبز حفاظت‌شده، پارک‌های شهری یا خطی و مواردی از این قبیل اطلاق می‌شود که از بارزترین زیرساخت‌های سبز شهرها به‌شمار می‌روند. زیرساخت سبز نیز به زیرساخت‌های طبیعی و نیمه‌طبیعی ارائه‌دهنده خدمات اکوسیستمی مانند کاهش آلودگی هوا یا مدیریت آب طوفان گفته می‌شود.
مزایای باغ‌های شهری
درختان در مجموع با فیلتر کردن هوای آلوده، کاهش دود، جلوگیری از فرسایش خاک، پاکسازی زمین‌های آلوده، حمایت از حیات‌وحش محلی، محافظت از ساختمان‌ها در برابر گرما و سرما و صرفه‌جویی در انرژی مورد نیاز برای تنظیم دمای ساختمان تا ۱۰ درصد، کیفیت زندگی میلیون‌ها نفر ساکن مناطق شهری را بهبود می‌بخشند. این پوشش‌های سبز طبیعی در قالب باغ‌های شهری مزایای بی‌شماری برای شهرها به ارمغان می‌آورند.
باغ‌های شهری تأثیرات مثبتی بر شهرها و به‌ویژه جمعیت آن‌ها دارند و با ایجاد فضاهایی برای فعالیت بدنی و مهار استرس به سلامت جسمی و روانی کمک می‌کنند، با حذف آلاینده‌های مضر کیفیت هوا را بهبود می‌بخشند و از حجم سروصدا می‌کاهند. از نقطه نظر اجتماعی، باغ‌های شهری از معیشت محلی حمایت می‌کنند، انسجام جامعه را افزایش می‌دهند، امنیت غذایی جوامع حاشیه‌نشین را بالا می‌برند، ارتباط ساکنان شهری را با طبیعت ارتقا می‌بخشند و به افزایش برابری در شهرها منجر می‌شوند. در واقع با افزودن درختان، نیمکت‌ها و صندلی‌ها به زمین‌های کوچک پارک‌های جیبی می‌توان آن‌ها را تغییر کاربری داد و به فضایی برای تعامل اجتماعی تبدیل شوند.
باغ‌های شهری برای اکوسیستم شهری نیز مفید هستند. این سازه‌ها زیرساخت‌های آبی را بهبود می‌بخشند، با کنترل بازندگی و رواناب‌ها به کاهش فرسایش و رسوب سطوح کمک می‌کنند، تولیدات کشاورزی را در مناطق شهری و حومه‌های آن افزایش و ارزش املاک نواحی اطراف خود را افزایش می‌دهند. اگر باغ‌های شهری در محل درستی از خیابان اجرا شوند، حتی می‌توانند ترافیک را بهبود بخشند و سرعت حرکت رانندگان را کاهش دهند. در این راستا، درختان می‌توانند نقش مهمی در سیاست «خیابان‌های کامل» داشته باشند.
خیابان‌های کامل یک سیاست حمل‌ونقل و یک رویکرد طراحی مستلزم برنامه‌ریزی و طراحی خیابان‌ها برای فراهم آوردن امکان سفری ایمن، راحت و بدون دغدغه است و باغ‌های شهری با کاهش دمای هوا، ایجاد سایه و در بعضی موارد با حفاظت از کاربران در برابر خطرات زیست‌محیطی و ایمنی مانند آلودگی تأثیر بالایی در دستیابی به این اهداف دارند. شهرهایی در سراسر جهان با استفاده استراتژیک از درختان پرداخته و در حال بهره‌مندی از مزایای آن‌ها هستند.. به‌عنوان مثال شهر مدلین در کلمبیا با اتخاذ چنین سیاست‌هایی توانسته است دمای کریدورهای ترافیکی خود را به دو تا سه درجه سانتی‌گراد کاهش دهد و تردد را برای روزانه یک میلیون نفر بهبود ببخشد. در ادامه با نمونه‌هایی از باغ‌های شهری در سراسر جهان آشنا می‌شویم.
توکیو، ژاپن
تعداد درختان خیابان‌های توکیو پس از بمباران جنگ جهانی دوم از ۱۰۵ هزار به ۴۲ هزار رأس درخت کاهش یافت. پس از آن نیز شیوع بیماری در شهر و نیاز به هیزم باعث شد شهر ۳۵ هزار درخت دیگر خود را نیز از دست بدهد. آتش ناشی از بمباران‌ها علاوه بر از بین بردن درختان خیابان‌ها، بخش زیادی از پوشش جنگلی توکیو را از بین برد و زمین‌های خالی بزرگی ایجاد کرد.
توکیو در سال ۱۹۴۶ طرحی برای ایمن‌سازی ۱۰ درصد از زمین‌های شهری با ایجاد مناطق سبز و تبدیل زمین‌های بایر به پارک‌های شهری ایجاد کرد و پس از به دست آوردن منابع جدید درختان از نهالستان‌ها در اوایل سال ۱۹۴۸ شروع به احیای درختان خیابانی کرد. به این ترتیب تعداد درختان توکیو در سال ۱۹۸۰ از ۲۳۵ هزار رأس فراتر رفت. در حال حاضر این شهر میزبان یک میلیون و ۵۰۰ هزار درخت است. درختان و باغ‌های شهری توکیو در کنار سایر مزایا به تأمین آب آشامیدنی تمیز، سیستم دفع فاضلاب و کنترل آب طوفان کمک می‌کند.
بلفاست، ایرلند شمالی
فضاهای سبز گسترده در حومه ایرلند باعث شده است که این کشور «جزیره زمرد» نامیده شود. بدیهی است که می‌توان این لقب را به شهرهای آن نیز نسبت داد. باغ‌های شهری بلفاست در ایرلند شمالی در سال ۱۹۹۲ گسترش یافت و پس از رفع مشکلات در سال ۱۹۹۸، پارک‌ها، زمین‌های بازی، خیابان‌ها، مدارس، کارخانه‌ها و در امتداد خیابان‌ها و سواحل رودخانه این شهر میزبان بیش از ۲۰۰ هزار درخت شد.
نگهبانی از درختان باغ‌های شهری بلفاست برعهده مجموعه‌ای ۳۰۰ گروهی شامل داوطلبان و شرکای دولت‌های محلی و مرکزی، سازمان‌های محیط‌زیست و شهروندان محلی، با کمک شورای شهر بلفاست و حمایت‌های مالی بودجه اروپا با هدف ترویج صلح و آشتی انجام می‌گیرد. این گروه‌ها موفق شدند تنها در سه سال ۹۰ هزار رأس درخت بکارند. باغ‌های شهری بلفاست در کنار فراهم آوردن زیستگاه حیات وحش، محلی برای تولید الوار و جنبه‌های زیبایی‌شناسی، طیف وسیعی از مزایا را برای این شهر فراهم می‌کنند.
واشنگتن، ایالات‌متحده
واشنگتن که به‌طور رسمی ناحیه کلمبیا خوانده می‌شود، سابقه‌ای طولانی در برنامه‌ریزی، تقویت و حفظ باغ‌های شهری خود دارد. در آغاز سال ۱۸۷۲ به‌منظور بهبود کیفیت زندگی در پایتخت کشور ۶۰ هزار درخت در خیابان‌های واشنگتن کاشته شد که این اقدام آن را به شهر درختان تبدیل کرد. از آن زمان یکی از بخش‌های شهرداری مسئولیت نگهداری از درختان سراسر شهر را برعهده دارد. امروزه واشنگتن حدود پنج میلیون و ۵۰۰ هزار درخت دارد که سالانه چند صد تن آلودگی را حذف و صدها هزار تن کربن ذخیره می‌کنند. این درختان هزینه مصرف انرژی در ساختمان‌ها را به میزان ۲.۶ میلیون دلار در سال کاهش می‌دهند.
صوفیه، بلغارستان
باغ‌های شهری صوفیه به‌عنوان سیستم‌های تصفیه‌کننده هوا و در راستای حفاظت و تقویت تنوع زیستی در کنار کاهش آلودگی و حفظ پایداری شهری ایجاد شده است. این سازه‌ها همچنین به جلوگیری از سیل در بخش‌های پایین‌دست و ایجاد فضاهای مناسب برای گردشگری و ورزش کمک می‌کنند. دو باغ شهری صوفیه، یکی با ۵۰ هکتار مساحت دارای حدود ۱۰۰ هزار درخت و دیگری با ۳۳ هکتار دارای ۸۶ هزار درخت است که با ایجاد یک کمربند سبز در اطراف شهر به بهبود کیفیت هوای آن کمک و مکان‌های تفریحی بیشتری برای صوفیه ایجاد کرده است. احداث این باغ‌های شهری با کمک‌های داوطلبانه بعضی از شهروندان، ادارات مدنی و شرکت‌های خصوصی انجام گرفته است و نگهداری از آن‌ها نیز به‌صورت داوطلبانه انجام می‌گیرد.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، هر چند واژه‌های باغ و شهر هم‌خوانی چندانی با هم ندارند، «باغ‌های شهری» آغازی بر پر کردن شکاف‌های موجود میان این دو به‌شمار می‌روند. در شرایطی که بعضی از شهرها به‌دلیل خاک نامناسب و کمبود فضا دارای حداقل درختان ممکن هستند، شهرهایی نیز در سراسر دنیا دیده می‌شود که بیش از نیمی از آن در احاطه ذخیره‌کننده‌های طبیعی کربن قرار دارد و از مزایای این پوشش‌های برگ‌دار پر منفعت بهره‌مند می‌شوند.
افزایش نیاز به کاهش تغییرات آب‌وهوایی طی دهه‌های اخیر نیاز به این پوشش‌های سرسبز طبیعی را بیش از پیش نمایان می‌کند. همین امر بسیاری از شهرهای سراسر دنیا را به‌سمت استفاده از باغ‌های شهری و مزایای آن‌ها سوق داده است.
باغ‌های شهری به هرگونه سرسبزی، درختان و درختچه‌های موجود در مناطق شهری شامل درختان موجود در حیاط خانه‌ها، کوچه و خیابان‌ها، مناطق سبز حفاظت‌شده، پارک‌های شهری یا خطی و مواردی از این قبیل اطلاق می‌شود که از بارزترین زیرساخت‌های سبز شهرها به‌شمار می‌روند. زیرساخت سبز نیز به زیرساخت‌های طبیعی و نیمه‌طبیعی ارائه‌دهنده خدمات اکوسیستمی مانند کاهش آلودگی هوا یا مدیریت آب طوفان گفته می‌شود.
نظر شما