به گزارش خبرنگار ایمنا و براساس یادداشتی که کامران شماعی، دکترای جغرافیای سیاسی در اختیار این رسانه قرار داده است:
«فضای مجازی به تمام افراد قدرت غیر واقعی ارائه می‌کند و به واسطه این مسئله بازیگران کوچک و کم اهمیت، قدرت پیدا می‌کنند. در فضای مجازی با استفاده از آدرس اشتباه سرورهای خارجی و اسامی مستعار، مهاجمان می‌توانند در عین ناشناس بودند و مصونیت نسبی برای مدت کوتاهی در فضای سایبری فعالیت و اقدام به تخریب کنند.
در فضای مجازی بین افراد نظامی و غیرنظامی تفاوتی وجود ندارد و فیزیکی و مادی بودن نیز روشن و شفاف نیست، از این‌رو قدرت یا از طریق دولت‌ها یا بازیگران غیر دولتی اعمال می‌شود. در کنار سایر میدان‌های سنتی از جمله زمین، هوا، دریا و فضا باید فضای مجازی را نیز مورد توجه قرار داد. جنگ سایبری از اجزای جدید این محیط چندبعدی است و جدا از آن در نظر گرفته نمی‌شود. در فضای مجازی اقدامات شبکه جنگی به احتمال زیاد همراه با سایر اشکال رخ می‌دهد، اما روش‌ها و ابزارهای جنگ سایبری به‌طور قطع متفاوت از سایر جنگ‌ها است.
نیازمندی‌ها و مقاصد اصلی جنگ سایبری
از جمله نیازمندهای جنگ سایبری شامل توان انسانی، تجهیزات مورد نیاز و حضور اتصال در این فضا است. جنگ سایبری متناسب با مقصد آن متفاوت است و به سه صورت نظامی، غیر نظامی و جلب توجه رسانه‌ها تقسیم‌بندی می‌شود.
مقاصد غیرنظامی جنگ سایبری: این مقاصد شامل اختلال در سرویس‌دهنده وب، سیستم اطلاعاتی، سیستم سرور، لینک‌های ارتباطی تجهیزات شبکه، رایانه‌های رومیزی، لپ‌تاپ‌های خانگی و امور تجاری می‌شود.
دفاع در جنگ سایبری
جنگ سایبر دفاعی، در سراسر وب طراحی می‌شود و شامل عملیات نظامی و غیرنظامی برای رسیدن به اهداف ملی است. نخستین قدم در جنگ سایبری دفاعی، اطمینان از حفاظت لازم و دفاع از زیرساخت‌های کلیدی و حیاتی کشور است.»
نظر شما