ام‌البنین علی‌اصغری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه هویت شهری نشان‌دهنده فرهنگ شهرنشینان و بافت فرسوده و تاریخی شهرها هویت و تبلور فرهنگ آن شهر است، اظهار کرد: حفظ بافت تاریخی در فرآیند بهسازی و نوسازی اهمیت زیادی دارد، بررسی مشکلات و ارائه راهکارها به منظور حفظ هویت برای شهرهای تاریخی از طریق بهسازی و نوسازی بافت فرسوده و تاریخی اهمیت زیادی دارد.
وی افزود: انتقال معماری روز اروپا و آمریکای شمالی به کشورهایی همچون ایران، پیامدها و عوارض ناگواری در پی داشته است، این تهاجم چنان سریع و گسترده بوده که گویا تیشه به ریشه تاریخ خورده است، در این میان یکی از شدیدترین مباحث رایج میان متخصصان شهر از جمله برنامه‌ریزان و طراحان شهری، جامعه‌شناسان، روان‌شناسان و معماران از بین رفتن هویت شهری است.
یک کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: روش‌هایی جهت دخالت مؤثر در بهسازی و نوسازی و حفظ بافت تاریخی شهرها به عنوان یک میراث و هویتی ماندگار مطرح است، چراکه اجرای طرح‌های توسعه شهری بدون توجه به بافت تاریخی انجام شده است.
علی‌اصغری تصریح کرد: رشد و توسعه شهرنشینی، ارائه ایده‌های معماری و شهرسازی بی‌هویت و افزایش جمعیت شهر موجب فراموشی مؤلفه هویت در فرآیند بهسازی و نوسازی شهرها شده است و استفاده نکردن از نظرات و ایده‌های متخصصان و برنامه‌ریزان شهری در بافت‌های تاریخی شهرها خود دلیلی بر این وضعیت بوده که نیازمند انواع راه‌حل‌ها و اولویت‌های اجرایی متناسب با شرایط محیطی و بافت شهرها است.
وی تاکید کرد: لازم است بافت‌های تاریخی در فرآیند بهسازی و نوسازی شهرها، به عنوان هویت و تبلور فرهنگ شهری مورد تاکید قرار گیرد، بررسی هویت شهرها در بهسازی و نوسازی بافت‌های تاریخی، مطالعه مشکلات و ارائه راهکارها به منظور حفظ و ایجاد هویت برای شهرها از طریق بهسازی و نوسازی اهمیت زیادی دارد، در این بین نقش فضاهای آئینی انکارناپذیر است، فضاهایی که در آنها تعاملات اجتماعی شکل می‌گیرد.
این کارشناس شهرسازی گفت: در بسیاری از شهرهای ایران، الگوی شکلی مشابه مناظر آئینی سبب توسعه شهر و محلات شده است، دارا بودن مشخصه‌ها و آثار ذهنی مشترک ناشی از ماهیت آئینی، اجتماعی و معنایی نقش برجسته‌ای در زمینه ادراک منظر توسط ساکنان در محلات و شهرها دارد و به بخشی از وجه تمایز شکلی و ذهنی شهر تبدیل شده است که زمینه را برای تقویت هویت شهری فراهم می‌کند.
علی‌اصغری اضافه کرد: از دیرباز فضاهای آئینی نقش مهمی در شکل‌دهی به منظر شهرها و پایه‌های اعتقادی و فرهنگی جوامع بشری ایفا می‌کردند، به نحوی که برخی تاریخ‌دانان یکی از علل اصلی تشکیل شهر را معطوف به عملکرد آئینی و معنوی آن می‌دانند.
وی اظهار کرد: فضاهای آئینی به واسطه تجربه مشارکت و هم‌حسی فضایی، یکی از قوی‌ترین تجربه‌های فضای جمعی است که در فرهنگ ما ایرانیان با داشتن مناسبات نزدیک با عوامل طبیعی همچون آب، درخت و بهره‌مندی از ماهیت جمعی و آئینی، کیفیت مثبت محیطی را برای تقویت تعاملات و روابط اجتماعی و به تبع آن امکان شکل‌گیری ذهنیت واحد ساکنان از شهرشان را فراهم کرده است.
نظر شما