سیاسیون، هزینه های بی رویه، بداخلاقی در ورزش

روشن است که در هر کشوری ورزش نقش برجسته ای را در سلامت جامعه به لحاظ جسمانی و روانی بازی می کند و هزینه کردن در این حوزه می تواند نقش مهمی در پیشگیری از آسیبهای اجتماعی داشته باشد. با عنایت به اینکه زیرساختهای لازم برای حضور بخش خصوصی و حتی تعاونی در عرصه ورزش اعم از همگانی یا حرفه ای در برنامه های قبلی ایجاد نشده است، لذا بخش عمده ای از هزینه های ورزش حرفه ای در سطح کشور توسط سازمان های دولتی یا وابسته به دولت پرداخت می گردد. در چنین فضایی زمینه برای پدیده هایی مهیا می گردد که پرداختن به آنها و نشان دادن پیامدهای مثبت و منفی وظیفه صاحب نظران و علاقه مندان به رشد و پیشرف پایدار و متوازن کشور هستند. 
اولین آفت جدی، حضور سیاسیون و هزینه های بی رویه
نخست اینکه چنانچه حضور و هزینه دولت در قلمرو ورزش و به طور خاص ورزش حرفه ای ضروری باشد مسئولین دولتی تا چه حد مجاز به هزینه کردن در این حوزه هستند و این هزینه چه الزاماتی را به دنبال دارد؟ حضور مسئولین و مدیران دولتی (به تعبیر بهتر سیاسیون) در حوزه های ورزشی که با یک بررسی ساده نیز قابل احصا است، اولین آفت جدی این هزینه های بی رویه است. 
استفاده نابجا و ناصواب از جیب مردم
مساله آنگاه پیچیده تر می شود که این افراد به دلیل جاذبه ی تبلیغاتی و اجتماعی این حوزه حاضرند بخش عمده ای از هزینه های بخش های دیگر را به این حوزه منتقل نمایند. بررسی های ساده، ضعف در زیرساخت های ورزشی آشکار می سازد و این ضعف در قلمرو ورزش همگانی نیز پررنگ است، اما چگونه است هزینه های زیادی برای ورزش حرفه ای پرداخت می گردد؟ دلیل اصلی آن بی اخلاقی یا عدم تعهد مسئولینی است که برای به دست آوردن و ماندن در جایگاه از هر ابزاری استفاده می کنند. حضور پررنگ سیاسیون در برنامه ها و جایگاه های ورزشی به بهای استفاده نابجا و ناصواب از جیب مردم، نکته ای است که باید توسط سازمان های مربوطه مورد بررسی جدی قرار گیرد. 
نتیجه گرایی به جای سازندگی
هزینه هایی که در رشته های مختلف در سطح ورزش قهرمانی و حرفه ای هزینه می شود چه فوایدی را به دنبال دارد؟ و آیا پرداختن به چنین حوزه هایی مسئولین را از رسالت اصلی آنان بازنمی دارد به نظر می رسد سطوح آسیب رسانی این مساله به راحتی قابل احصاء نباشد. نارضایتی نخبگان ورزشی از حضور سیاسیون به راحتی قابل مشاهده است. همچنین نتیجه گرایی به جای سازندگی آن هم با صرف هزینه های غیر معمول از دیگر پیامدهای حضور افراد بی تجربه و غیر متخصص در این عرصه است.
نکته دوم هزینه های بی حساب و کتاب در برخی حوزه های خاص نظیر فوتبال است. ورزش به عنوان یک صنعت می تواند پیامدهای اقتصادی و اجتماعی و اخلاقی مثبت زیادی را به همراه آورد اما سئوال جدی این است که پیامدهای اقتصادی این حوزه چقدر است؟ آیا این هزینه ها پیامدهای مثبت داشته اند چه کسی یا کسانی فرصت بررسی دقیق این مساله را داشته و دارند؟ پاسخ این سئوالها روشن است. به دلیل جذابیت ورزش و به تبع آن حضور طرفداران و علاقه مندان فضای امنی برای حضور و سوء استفاده برخی از عناصر را ایجاد نموده است و آنها به بهانه های واهی از پاسخ گویی در برابر حضور و نتایج رقم خورده طفره رفته اند. 
هزینه های غیرضروری، بداخلاقی منفعت طلبان
در قلمرو اجتماعی و اخلاقی نیز مسایلی وجود دارد که نمی توان به آنها نپرداخت. هزینه های زیاد و غیر ضروری در عرصه ورزش قهرمانی شرایط را برای بداخلاقی افرادی که در این حوزه هستند مهیا نموده است. وجود درگیری های زیاد در عرصه ورزش های قهرمانی که گاهی از مرزهای کشور هم فراتر رفته و توجه جهانیان به این سو می کشاند، بخشی از پیامدهای صرف هزینه های بی مورد و غیر ضروری در این حوزه هست که افراد منفعت طلب و بی تعهد را با توجه به بریز و بپاش های آنچنانی به این حوزه علاقه مند ساخته و فضا را برای ظهور این بد اخلاقی ها رقم زده است.
بد نیست برای روشن شدن واقعیت های پشت پرده، تمامی دولتی ها و غیر دولتی ها هزینه های خود را به صورت شفاف و محل تامین آنرا در اختیار رسانه ها قرار دهند تا مشخص شود که بسیاری از این هزینه ها نه تنها سودی برای کشور نداشته بلکه به ساخت فرهنگی اجتماعی کشور لطمه زده است. 
دکتر رضاعلی نوروزی
عضو هیات علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه اصفهان