فرزاد مؤمنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه آموزش شهرسازی باید در عمل پاسخگوی نیازهای متخصصان شهرسازی باشد، اظهار کرد: بررسی نقش متخصصان شهرسازی در ایران و تعیین مهمترین دانش و مهارت‌های تخصصی شهرسازی به ارزیابی میزان انطباق این نقش با محتوای آموزش شهرسازی می‌پردازد.
وی افزود: بررسی نقش شهرسازی در ایران مبین غلبه دیدگاه تکنسین یا مشاور در فرآیند تصمیم‌گیری است و تاکید اصلی بر تهیه طرح‌های توسعه در مقیاس‌های مختلف دارد.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: نمود نقش متخصص شهرسازی در محتوای آموزشی غلبه دانش رویه‌ای، کاربردی، مهارت‌های تکنیکی و تحلیلی و نشان‌دهنده انطباق نقش متخصص شهرسازی با محتوای آموزشی در ایران است.
مؤمنی اضافه کرد: شهرنشینی در ایران قدمتی دیرینه دارد، پیدایش شهر و تکوین شهرنشینی در ایران تابع تحولات تاریخی و چگونگی چارچوب اجتماعی آن و ساختار آن متأثر از موقعیت طبیعی، اقلیمی و نظام سیاسی حاکم است و تمدن با زندگی شهری آغاز می‌شود.
وی ادامه داد: در سنت شهرسازی ایران یکی از وظایف شاهان ساخت شهرها بوده و نسبت دادن بنای بعضی از شهرها به شاهان اساطیری نشانه‌ای از کهنگی سنت شهرسازی در ایران است؛ بنابراین بنا کردن شهرهای نمادین از ویژگی‌های شخصیت‌های نامدار اسطوره‌های ایرانی است.
این کارشناس شهرسازی تاکید کرد: در نظام ذهنی ایرانیان باستان بنا کردن شهرهای آبادان و پرجمعیت برای شاهان اهمیت زیادی داشت، شاهان بنا به دلایل مختلف، اقدام به ساخت شهرها و بناها می‌کردند و به طور معمول نام آن شهرها به نوعی با نام خود شاهان پیوند داشته است.
مؤمنی تصریح کرد: احداث بناهایی با هویت یکی از رسالت‌های اصلی شهرسازان و طراحان شهری است، در این راستا شناخت معنای مکان، روند شکل‌گیری آن و شناسایی مولفه‌ها و معیارهای تأثیرگذار می‌تواند در ایجاد مکان‌های معنادار و مطلوب برای شهروندان مفید باشد، شهروندان با توجه به عوامل شناختی و ادراکی و تجارب و زندگی روزمره در فضاهای شهری بینش واقعی‌تر نسبت به مسائل و میزان اهمیت معانی موجود در مکان‌ها دارند در حالی که شهرسازان بیشتر بر پایه آموزش‌های علمی و آکادمیک درباره مؤلفه‌های معنای مکان اظهار نظر می‌کنند.
وی گفت: طراحان شهری برای دستیابی به مکانی مطلوب و هویت‌مند برای کاربران مکان، باید اقدامات اجرایی و تغییر و تحولات مکان را همسو با نظریات کاربران حقیقی یعنی شهروندان هدایت و راهبری کنند.
این کارشناس شهرسازی افزود: زیستگاه انسانی هنگامی می‌تواند بیشترین مطلوبیت را برای انسان ایجاد کند که انتظارات برآورده شود. این انتظارات در قالب ابعاد مختلف زیست‌محیطی، اجتماعی، کالبدی و اقتصادی معنا پیدا می‌کند.
مؤمنی افزود: چنانچه هریک از این عوامل در محیط زندگی یک فرد کیفیت مطلوب را نداشته باشد بر ادراک و احساس او از فضا و در نتیجه سطح رضایتمندی او از محیط زندگی تأثیرگذار خواهد بود.
نظر شما