سارا گلستانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: خاستگاه خشونت علیه زنان در نحوه تفکر و شناخت و جایگاهی بوده که به زنان از گذشته تاکنون داده شده است، این نحوه تفکر از بسیاری عوامل مانند مذهب، سنت، تاریخچه بشری و سبک زندگی بشر نشئت می‌گیرد، همچنین باید نگرش‌ها و باورها نسبت به این فرهنگ تغییر کند.
وی ادامه داد: اگر هنوز خشونت علیه زنان و کودکان و علیه هر فردی وجود دارد، به این معنا است که تمام افراد به این مسئله پی نبردند که خشونت باید متوقف شود، خشونت علیه زنان می‌تواند اثرات منفی و ناسالم روی زندگی تمام اعضای جامعه داشته باشد.
این روانشناس با اشاره به راهکارهایی برای جلوگیری از خشونت علیه زنان، تصریح کرد: لازمه جلوگیری از خشونت علیه زنان، آموزش، ایجاد فضای تفکر منتقدانه، گفت‌وگو و فرهنگ‌سازی است، همچنین باید نقش زن در زندگی سایر اعضای جامعه درک شود.
وی اضافه کرد: زنان نخستین افرادی هستند که باید حقوق، جایگاه، میزان اثرگذاری و سلامت روان خود را بشناسند، لازم است بدانیم که نگرش و احوالات هرکدام از اعضای جامعه چگونه بر روی زندگی سایر افراد تأثیرگذار است، این مهم باعث افزایش اطلاعات و آگاهی افراد نسبت به یکدیگر شده و رفتارهای خشونت‌آمیز متوقف می‌شود، همچنین رفتارهای مبتنی بر حل مسئله و گفت‌وگو جایگزین آن‌ها شده و حق و حقوق هر فرد از جمله زنان در جامعه معنا و مفهوم دقیقی خواهد داشت.
گلستانی در پاسخ به این سوال که آیا فرهنگ پایین و فقر در جامعه در بروز پدیده خشونت علیه زنان تأثیر گذار است؟، گفت: اطلاعات کم، نبود گفت‌وگو و معاشرت و آموزش در زمینه‌های روان‌شناختی در این عامل مؤثر است، زمانی که فقر وجود داشته باشد اولویت افراد، رفع کردن نیازهای ابتدایی می‌شود، بنابراین نمی‌توانند برای نیازهای بعدی و ارتقایی وقت صرف کنند که این مهم ممکن است از فرهنگ پایین سرچشمه بگیرد، زیرا ممکن است به زن به عنوان عضو مهم و مؤثر نگاه نشود.
نظر شما