به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، واکسن‌ها عواملی بسیار مؤثر برای دفاع از بدن در برابر بیماری‌های عفونی به‌شمار می‌روند، با این حال بدن همه دریافت‌کنندگان پاسخ یکسانی در برابر دریافت آن‌ها نشان نمی‌دهد.
واکسن و عملکرد آن در بدن
واکسن ابزاری حیاتی در سلامت عمومی بدن است که از جانداران در برابر بیماری‌های جدی و کشنده محافظت می‌کند. این ابزار با معرفی یک نسخه کوچک و ایمن از ویروس یا باکتری عامل بیماری، پاسخ ایمنی بدن را تحریک می‌کند و این پاسخ منجر به تولید آنتی‌بادی‌هایی در بدن می‌شود که در صورت مواجهه با آن در آینده، عامل اصلی بیماری را شناسایی و به آن حمله می‌کند.
واکسن‌ها عواملی بسیار مؤثر برای دفاع از بدن هستند، با این حال عوامل مختلفی هم‌چون نشانگرهای زیستی خاص در سیستم ایمنی بر پاسخ ایمنی هر فرد نسبت به واکسیناسیون تأثیر دارد. پیش از این مشخص نبود که این عوامل در تمام انواع واکسن‌ها نقشی از خود نشان می‌دهد یا خیر، اما یک متاآنالیز (نوعی تحلیل آماری که نتایج چند مطالعه علمی را با هم ترکیب می‌کند) که به‌تازگی در نشریه Nature Immunology منتشر شده است موفق به کشف دلایلی بیولوژیکی شد که نشان می‌دهد چرا سیستم ایمنی برخی افراد به واکسیناسیون پاسخی متفاوت از سایران نشان می‌دهد. یافته‌های این مطالعه داده‌های مهمی برای توسعه و توزیع واکسن‌ها در سطح جهانی به‌دست داده است.
محققان دانشگاه اموری ایالات‌متحده‌آمریکا به‌عنوان بخشی از مطالعات برای کنسرسیوم پروژه ایمونولوژی انسانی، ویژگی‌های مولکولی ۸۲۰ جوان سالم واکسینه‌شده با ۱۳ واکسن مختلف را مورد تجزیه‌وتحلیل قرار دادند و موفق به شناسایی نشانگرهای زیستی خاصی شدند که ایجادکننده پاسخ‌های آنتی‌بادی به واکسن‌ها هستند.
تجزیه‌وتحلیل پروفایل‌های رونویسی خون این افراد در سراسر مطالعات، سه آندوتایپ متمایز قبل از واکسیناسیون را نشان داد که با بیان متفاوت ژن‌های مرتبط با پاسخ پیش التهابی، تکثیر سلولی و تغییرات متابولیسم مشخص می‌شود.
کنسرسیوم پروژه ایمونولوژی انسانی چیست؟
کنسرسیوم پروژه ایمونولوژی انسانی یا HIPC، شبکه‌ای از مؤسسات تحقیقاتی ملی و محققان است که در راستای ایجاد یک منبع عمومی ایجاد شده است و طیف وسیعی از واکنش‌ها نسبت به عفونت‌ها و واکسیناسیون‌های متنوع و وضعیت‌های مختلف سیستم ایمنی انسان را مطالعه می‌کند.
محققان HIPC برای نمایه کردن سیستم ایمنی قبل و بعد از عفونت، واکسیناسیون یا درمان با ابزار کمکی از ابزارهای تحلیلی مدرن استفاده می‌کنند و اطلاعات به‌دست‌آمده توسط فعالیت‌های آن‌ها نویدبخش بهبود درک سیستم ایمنی انسان و تنظیم آن است. این اطلاعات همچنین دانشمندان در ارزیابی ایمنی و اثربخشی فرمول‌های مختلف واکسن و تکنیک‌های تجویز آن کمک می‌کند.
حوزه‌های اصلی تمرکز HIPC شامل سنجش رونویسی چندگانه، سیتوکین و پروتئوم، مطالعه فنوتیپ چند پارامتری زیرمجموعه‌های لکوسیتی (گلبول‌های سفید) و ارزیابی وضعیت عملکردی لکوسیت‌ها در گروه‌های انسانی با استفاده از انواع ابزارهای تحلیلی مدرن، همچنین تعریف نمایه‌های سیستم ایمنی بدن انسان در حالت ثابت و فعال، ایجاد پایگاه دانش و منابع متمرکز، تسهیل تحقیقات ایمنی انسان و توسعه برنامه‌های کاربردی جدید برای بیماری‌های انسانی است.
مطالعه محققان روی پاسخ بدن به واکسن‌ها
افراد مورد مطالعه در بررسی محققان دانشگاه اموری، براساس سطح پاسخ التهابی قبل از واکسیناسیون به سه اندوتیپ (گروه با بیان ژن مشترک) شامل یک گروه با التهاب بالا، یک گروه با التهاب کم و یک گروه با التهاب متوسط تقسیم شدند.
محققان پس از مطالعه تغییرات ایمنی که پس از واکسیناسیون در بدن شرکت‌کنندگان رخ داد، دریافتند گروهی که بالاترین سطوح التهاب را قبل از واکسن داشتند، قوی‌ترین پاسخ آنتی‌بادی را از خود نشان دادند. از آنجا که به‌طور معمول التهاب بد شناخته می‌شود، نتیجه به‌دست‌آمده تعجب‌برانگیز بود. با این حال مشخص شد که بعضی از انواع التهاب در واقع می‌توانند پس از واکسیناسیون پاسخ‌های قوی‌تری ایجاد کنند.
تیم تحقیق همچنین ویژگی‌های سلولی و نشانگرهای زیستی خاصی را در میان گروه اول مورد بررسی (گروه با التهاب بالا) شناسایی کردند که مشخص‌کننده نشانه‌های التهابی پیش از واکسیناسیون بود. این اطلاعات برای پیش‌بینی میزان پاسخ هر فرد به یک واکسن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نتایج نشان می‌دهد که تغییرات گسترده در وضعیت رونویسی سیستم ایمنی در انسان می‌تواند تعیین‌کننده کلیدی پاسخ‌گویی به واکسیناسیون باشد.
محققان دانشگاه اموری خاطرنشان کردند که دانش به‌دست‌آمده فعلی در زمینه ویژگی‌های سیستم ایمنی، امکان ارائه پاسخ‌های قوی‌تری را پس از واکسیناسیون ایجاد می‌کند و با استفاده از این اطلاعات می‌توان واکسن‌ها را برای القای این پاسخ و به‌حداکثر رساندن اثربخشی آن‌ها طراحی کرد، اما هنوز سوالات بسیاری وجود دارد که لازم است برای آن‌ها پاسخ‌های قطعی به‌دست آورد.
تیم تحقیق تاکید کرد که برای تعیین علل التهاب در بزرگسالان سالم تحقیقات بیشتری مورد نیاز است و تحقیقات آینده باید به این موضوع بپردازند که چگونه این نشانگرهای زیستی می‌تواند محافظت از واکسن را در گروه‌های سنی بالاتر و در میان جمعیت‌هایی که دچار نقص ایمنی هستند، تسهیل کند.
یافته‌های مطالعه محققان دانشگاه اموری که هم‌زمان با مطالعات محققانی از دانشگاه‌های ییل، استنفورد، سینسیناتی، دانشکده پزشکی هاروارد و مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا منتشر شده است، می‌توانند به بهبود پاسخ واکسن در همه افراد کمک کنند. به‌دست آوردن درکی بهتر از این‌که حالت‌های ایمنی مختلف قبل از واکسن چگونه بر پاسخ‌های آنتی‌بادی تأثیر می‌گذارند، امکان تغییر این حالت‌ها را در افراد آسیب‌پذیرتر فراهم می‌آورد.
نظر شما