به گزارش خبرنگار ایمنا، مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «بومرنگ آشوب در فرانسه» نوشت: یک مرد مسلح روز گذشته در پاریس و در نزدیکی یک مرکز فرهنگی کردها، سه نفر را با شلیک گلوله کشت و یک نفر دیگر را زخمی کرد.
به گزارش بلومبرگ، گفته می‌شود مظنون این تیراندازی فردی ۶۹ ساله است که بسرعت توسط پلیس بازداشت شد. هنوز علت و انگیزه عامل این حمله در تیراندازی مشخص نشده است. شاهدان این حادثه از شنیده شدن صدای شلیک هفت یا هشت گلوله سخن گفتند و همزمان پلیس نیز حال دو نفر از مجروحان را وخیم گزارش کرده است.
پس از تیراندازی یک فرد مسلح به سمت مردم و قتل سه تبعه کرد فرانسوی، مردم با حضور در خیابان دهم پاریس به قتل این افراد اعتراض کردند و با پلیس درگیر شدند.
پلیس ضد شورش پاریس برای متفرق کردن جمعیت به سمت آنها گاز اشک‌آور شلیک کرد و در مقابل جمعیت خشمگین نیز به سمت پلیس، سطل زباله پرتاب کردند و به خودروهای پارک شده و رستوران‌ها آسیب رساندند.
مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه شب گذشته پیرامون این حادثه در بیانیه‌ای اعلام کرد: کردهای فرانسه هدف حمله شنیع در قلب پاریس قرار گرفتند. با قربانیان، خانواده‌ها و عزیزان آنها ابراز همدردی می‌کنم همچنین از نیروی پلیس به خاطر شجاعت و خونسردی آنها قدردانی می‌کنم.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «بترسید که سراغ «سراقه» رفته‌اید!» نوشت: شاید برای عده‌ای که مسائل را تحلیلی دنبال می‌کنند، این یک پرسش جدی باشد که چرا رؤسای اروپا با علی‌کریمی و مسیح‌علینژاد دیدار می‌کنند.
این پرسش وقتی جدی می‌شود که به آسانی نتوان با شاخص‌های مرسوم سیاسی و اجتماعی، پاسخی درخور برای آن پیدا کرد در فهم بهتر موضوع، پرسش اول را باید در دل پرسش دوم برد که چرا در ماجرای اخیر ایران، شهره‌ها یا همان سلبریتی‌ها در محور قرار گرفتند.
در رسانه‌های غربی حتی یک گزارش خبری نمی‌بینیم که نام یک شخص شهره یا یک شخص غیرمعروف که تلاش می‌شود شهره شود، در آن نباشد. حتی در خارج از ایران هم شهره‌ها در حمایت از شهره‌های داخلی به میدان آمده‌اند.
هیچ کجا نمی‌بینی که مثلاً مردم فرانسه یا انگلیس یا آلمان در حمایت از مردم ایران به میدان آمده باشند.
پرسش دوم، پرسش تازه‌ای به میان می‌آورد که «شهره‌ها چگونه می‌توانند به آزادی و رفاه و زندگی ایرانیان کمک کنند، اگر از سران خصم که دشمنی آنان با ملت ایران در همین تحریم‌های ناکار و در تاریخ و جنگ، روشن است، کمک بخواهند؟»
مقصود این نوشته آن نیست که ضعف‌ها و عقب‌ماندگی‌ها و نامدیریتی‌ها و همه آنچه به خود نظام بازمی‌گردد، نادیده گرفته شود یا مردم، خشنود و راضی از وضع موجود، نشان داده شوند، در اینجا بیشتر دنبال این پرسش هستیم که چرا در ماجرای سه ماه اخیر، شهره‌ها و رؤسای کشورهای غربی در پیوند با یکدیگر به میدان آمدند تا مردم ایران را نجات دهند!؟ حقیقت آن است که زندگی شهره‌ها از زندگی مردم کاملاً متفاوت و متمایز است.
شما یک شهره گرفتار حقوق و خانه و خودرو پیدا نمی‌کنید، مردمانی به شدت غرق در دنیای تفاخر و بازی و بازیگوشی که در تاریخ همه انقلاب‌های جهان، در حاشیه انقلاب‌ها یا در فرار از انقلاب‌ها یا جزوی از محکومان و مجازات‌شوندگان انقلاب‌ها بوده‌اند، حالا چرا خلاف رویه تاریخی، این بار شهره‌ها سردمدار شدند!؟ دولت‌های غربی نیز به‌گونه‌ای دیگر.
همه دولت‌ها و حکومت‌های جهان مناسبات خودشان را با دیگر کشورها بر اساس منافع ملی. رئال پلیتیک و قدرت، تنظیم می‌کنند؛ بنابراین آلمان که حجم مبادلات اقتصادی‌اش با ایران در این ایام آشوب بیشتر از گذشته شده است، یا فرانسه که فاش شد رئیس‌جمهورش در همین دیدار با چند شهره ایرانی، گفته است «نه وظیفه داریم، نه اعتقاد داریم و نه مایلیم که نظام سیاسی ایران را تغییر دهیم» و اتحادیه اروپا که پیام بازگشت به مذاکرات هسته‌ای می‌دهد، چگونه می‌خواهد به شهره‌ها برای براندازی نظام ایران کمک کند!؟
واقعیت این‌طور به‌نظر می‌رسد که این پرسش‌ها هیچ پاسخ روشنی در دایره معارف سیاسی و اجتماعی ندارد یعنی از هر طرف که به اتحاد شهره‌های ایرانی با سران غربی نگاه کنید، نمی‌توانید منطق روشن سیاسی یا جامعه‌شناسی برای آن پیدا کنید. مردم ایران در سختی‌های ناشی از تورم و کمبودهای اقتصادی به‌سرمی‌برند، اما این دو دسته و این جمع‌ها یعنی جمع کریمی با رئیس‌جمهور آلمان یا علینژاد با رئیس‌جمهور فرانسه، ذهن هیچ تحلیلگر سیاسی را یاری نمی‌کند که چگونه می‌توان از این اتحاد، برای مردم ایران رفاه و آزادی و زندگی بیرون کشید! من تحلیلی الهیاتی و عرفانی از این وقایع دارم. اینجا داستان، شبیه کش‌وقوس‌های شیطان با آدمی است.
هر تحلیل دیگری اگر هم باشد، نمی‌تواند به فهم الهیاتی از این وقایع بی‌توجه باشد. در مثنوی شریف، قصه قرآنی دعوت شیطان از مشرکان برای جنگ با یاران اسلام و سپس پاپس کشیدن شیطان، ترسیم شده است.
مولانا (با اشاره ضمنی به آیه ۴۷ انفال) می‌گوید وقتی مشرکان برای جنگ با مسلمانان آماده شدند، نگران بودند که قبیله بنی‌کنانه به‌خاطر خصومت قبلی، در میانه راه مقابل آنان و درواقع در جبهه مسلمانان قرار بگیرند، پس شیطان در این زمان خود را به شکل سراقه‌بن‌مالک از بزرگان بنی‌کنانه درآورد و به قریش گفت که به جنگ احمد درآیید و ما فعلاً خصومتی با شما نداریم، بلکه در جنگ (بدر) به شما کمک هم خواهیم کرد اما جنگ بدون کمک این قبیله و با شکست مشرکان تمام شد.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «آوار تورم بر سلامت» نوشت: مرکز آمار کشور با ارائه گزارشی درباره نرخ تورم کشور در آذر امسال از افزایش چهار دهم درصدی نرخ تورم نقطه‌ای برای کل کالاها و خدمات و البته کاهش دو دهم واحد درصدی برای نرخ تورم ماهانه خبر داده؛ بر اساس این گزارش، نرخ تورم سالانه نیز در آذرماه به رقم ۴۵ درصد رسیده است که نسبت به ماه قبل یک درصد افزایش دارد. در این میان تورم بخش بهداشت و درمان رقم عجیبی را ثبت کرد.
منظور از نرخ تورم نقطه‌ای، درصد تغییر عدد شاخص قیمت، نسبت به ماه مشابه سال قبل است.
نرخ تورم نقطه‌ای در آذر ۱۴۰۱ به عدد ۵.۴۸ درصد رسیده است؛ یعنی خانوارهای کشور به طور میانگین ۵.۴۸ درصد بیشتر از آذر ۱۴۰۰ برای خرید «مجموعه کالاها و خدمات یکسان» هزینه کرده‌اند.
نرخ تورم نقطه‌ای آذر ١۴٠١ در مقایسه با ماه قبل ۴.۰ واحد درصد افزایش یافته، اما نرخ تورم نقطه‌ای گروه عمده «خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات» با کاهش ۴.۲ واحد درصدی به ۳.۶۵ درصد و در گروه «کالاهای غیرخوراکی و خدمات» با افزایش دو واحد درصدی به ۹.۳۸ درصد رسیده است.
با این حال بخش بهداشت و درمان تورم سنگینی را تجربه کرده است و نرخ تورم ماهانه در بهداشت و درمان به ۸.۸ درصد رسیده که کم‌سابقه است.
تورم سنگین بخش بهداشت و درمان در شرایطی است که مسئولان این بخش پس از حذف ارز ۴۲۰۰ وعده داده بودند که با اجرای طرح دارویار، مانع افزایش قیمت‌ها و فشار به مردم در این بخش شوند، اما با وجود وعده‌های مطرح شده، علاوه بر کمبود برخی اقلام دارویی، شاهد رشد عجیب هزینه‌ها در این بخش بودیم.
به این ترتیب تورم ماهانه در بخش بهداشت و درمان به ۸.۸ درصد رسید که به معنای رشد حدود ۹ درصدی هزینه‌ها طی یک ماه گذشته از ابتدا تا انتهای آذرماه است. به این ترتیب تورم این بخش با فاصله زیاد بیش از تورم ماهانه دیگر بخش‌ها است.
همچنین تورم نقطه به نقطه بهداشت و درمان نیز به ۵۱.۹ درصد رسید که به معنای رشد حدود ۵۲ درصدی قیمت کالاها و خدمات در بخش بهداشت و درمان در آذر امسال نسبت به آذر سال قبل است تورمی که می‌تواند سلامت مردم را تحت تأثیر قرار دهد و آثار جبران‌ناپذیری بر بهداشت و سلامت مردم به‌جا گذارد.
نظر شما