به گزارش خبرنگار ایمنا، با پشت‌سرگذاشتن بیشتر از یک‌ماه پرهیجان و جذاب، رقابت‌های جام جهانی ۲۰۲۲ قطر هم مانند دیگر تورنمنت‌ها به‌سرعت برق‌وباد گذشت؛ اما همین جام جهانی برای ۳۲ کشوری که در آن حضور داشتند یکسان نبود و هرکدام به نحوی با شرایط متفاوتی روبه‌رو شدند که در حال‌وهوای کشورشان تأثیرگذار بود. با این وجود فقط سه تیم باقی‌ماندند که همچنان از دستاوردشان لذت می‌برند و قرار هم نیست به این زودی‌ها دست از جشن و پایکوبی بکشند.
از تیم ملی کرواسی شروع می‌کنیم که توانست برای دومین جام‌جهانی پیاپی روی سکو برود؛ نمایش شاگردان زلاتکو دالیچ شاید باب‌میل تمام فوتبال‌دوستان نباشد اما مردمشان با آن ارتباط برقرار کرده‌اند و انتظار فراوان‌تری از تیم‌ملی این کشور ندارند. کرواسی با عبور از قدرت‌های فوتبال دنیا ازجمله بلژیک و برزیل در بازی رده‌بندی برابر مراکش به پیروزی رسید و مدال برنز جام‌جهانی ۲۰۲۲ را بر گردن آویخت.
کرواسی در شرایطی پس از نایب‌قهرمانی در جام‌جهانی ۲۰۱۸ به سومی در جام ۲۲ رسید که تاکنون فقط سه‌بار در نیمه‌نهایی جام‌های جهانی حاضر بوده و با چهار میلیون جمعیت کوچک‌ترین کشور تاریخ فوتبال دنیا به‌شمار می‌رود که چنین دستاوردی دارد. بازگشت کاروان تیم‌ملی کرواسی به زاگرب، جمعیت فراوانی را مقابل آنان قرار داد که برای تشکر از نمایندگان‌شان به استقبال آن‌ها رفتند و خیابان‌های کشور کرواسی را غرق در شادی کردند تا به یاران لوکا مودریچ ثابت کنند از افتخارآفرینی‌هایشان احساسی کمتر از غرور ندارند.
اما از زاگرب به پاریس نقل‌مکان کنیم؛ هیچ‌کس انتظار نداشت عنوان نایب‌قهرمانی چنین جمعیتی را به خیابان‌ها بکشاند. تیم‌ملی فرانسه در جام‌جهانی ۲۰۱۸ پس از ۲۰ سال مجدداً به قهرمانی در جهان رسید و ستاره‌های خود را از یک به دو تغییر داد. آنان نسل درخشانی داشتند که اکثرشان در جام ۲۲ نیز همراه خروس‌ها بودند و به‌دنبال چیزی جز دفاع از عنوان قهرمانی نبودند؛ اما با وجود عملکرد سزاوارانه فرانسوی‌ها، این تیم در فینالی که نزدیک به ۱۴۰ دقیقه به‌طول انجامید پس از نمایش جسورانه، در ضربات‌پنالتی به آرژانتین باخت و به نایب‌قهرمانی رسید. اما قطعاً کسی وجود ندارد که انکار ازخودگذشتگی فرانسوی‌ها باشد و اینکه هرچه در توان داشتند برای قهرمانی در چمن لوسیل گذاشتند؛ مردم فرانسه پس از بازگشت کاروان تیم‌ملی فوتبال کشورشان با جمعیتی غیرقابل شمارش به استقبال آنان رفتند و به شادی و خوشحالی برای نایب‌قهرمانی در جهان پرداختند.
نوبت به قهرمان دنیا می‌رسد؛ تیم ملی آرژانتین پس از ۳۶ سال دوباره فریاد "من زنده‌ام" سر داد و ثابت کرد در فوتبال‌خیزترین قاره جهان، همیشه یک‌مدعی برای فتح عناوین بزرگ است. سرزمین خورشید با ستاره‌هایی که از آسمان ظهور کرده‌اند همه‌کار کرد تا آفتاب را با کشورش آشتی دهد؛ یاران لیونل مسی به معنای واقعی کلمه، عبارت "یکی برای همه، همه برای یکی" را در قریب به ۷۰۰ دقیقه فوتبالی که در قطر به نمایش گذاشتند نشان دادند. آرژانتین به‌رهبری لیونل مسی جام را با شکست شروع کرد و پس از آن، شایسته‌بودن را باور کرد، یکی پس از دیگری از روی حریفانش عبور کرد و برای سومین‌بار به قهرمانی در جام‌جهانی رسید. بدون‌شک لیونل مسی رهبر این ارکستر بود اما هر زمان که اسطوره ۳۵ ساله آرژانتین کم می‌آورد، جوان‌های غیرتمند تیمش به کمک وی می‌آمدند و با فوتبال خیره‌کننده‌ای ثابت می‌کردند هم‌وطن مسی هستند و قهرمانی را نه فقط برای مسی، که برای خودشان و کشورشان می‌خواهند. به‌دنبال بازگشت کاروان آرژانتین به خاک خود، جماعت وحشتناک و عجیبی که در ادامه می‌بینید، همه در خیابان‌های شهر بوینوس‌آیرس پایتخت آرژانتین، برای حمایت و تشویق ستاره‌هایی آمدند که یادگار دیه‌گو مارادونای فقید هستند و به افتخاری رسیده‌اند که آرزوی هر ملتی است.
مردمان کرواسی، فرانسه و آرژانتین اکنون خوشحال‌ترین مردمان کل دنیا هستند و رویاهایی که همیشه در خواب‌وخیال می‌دیدند را مدت‌های زیادی است که زندگی می‌کنند؛ جشن و پایکوبی آنان دست‌کم تا روزهای آینده تمامی نخواهد داشت و افتخارآفرینی نمایندگان‌شان را در خیابان‌های کشورشان به‌رخ جهانیان می‌کشند.
نظر شما