سعیده بهداشت در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: عبارت شهر هوشمند مفهومی جدید نیست، ممکن است منشأ این کلمه به جنبش رشد هوشمند بولیر که در اواخر دهه ۹۰ میلادی ظهور پیدا کرد، بازگردد که سیاست‌های جدیدی را برای برنامه‌ریزان شهری دیکته می‌کرد.
وی افزود: شهر هوشمند اواخر سال ۲۰۰۵ توسط بعضی از شرکت‌های تکنولوژیکی مانند سیسکو و آی‌بی‌ام در راستای استفاده از سیستم‌های پیچیده فناوری اطلاعات برای یکپارچه کردن خدمات و زیرساخت‌های شهری مانند ساختمان‌سازی، حمل‌ونقل، الکترونیک، توزیع آب و امنیت اجتماعی اخذ و به کار برده شد.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: طبق برآوردهای به عمل آمده تا سال ۲۰۴۵ میلادی، حدود سه درصد اشتغال کشور در بخش کشاورزی، چهار درصد در بخش صنعت و ۹۳ درصد در بخش خدمات خواهد بود و یکی از مهمترین و بهترین راه‌ها جهت بالا بردن کیفیت و تنوع در ارائه خدمات، استفاده از فناوری اطلاعات در ارائه خدمات یا تحقق شهر هوشمند است.
بهداشت ادامه داد: در این مسیر توجه به زیرساخت‌ها در سطح شهر و کشور بسیار ضروری است و توجه نکردن به زیرساخت‌های موجود تمام سرمایه‌گذاری‌ها در این زمینه را بلا استفاده می‌کند.
وی با بیان اینکه مفهوم شهر هوشمند در درجه اول شهر را به عنوان یک سیستم که دارای زیرسیستم‌های متعدد است، بررسی می‌کند، تصریح کرد: شهر هوشمند و شهر مجازی واژه‌هایی است که شهروند الکترونیک را به دنیای جدید و زندگی در شهرهای مدرن، دعوت می‌کند، شهر هوشمند شهروندان را از دنیای تک‌بعدی شهرهای سنتی و امروزی، به دنیای دوبعدی می‌برد که دستاوردهای اطلاعات و ارتباطات دنیای اینترنتی است.
این کارشناس شهرسازی تاکید کرد: شهر هوشمند شهری است که امور در تمام طول شبانه‌روز در آن جریان دارد و شهروندان می‌توانند از طریق اینترنت در هر زمان و هر مکان به اطلاعات و خدمات آموزشی، تجاری، رفاهی و اداری دسترسی پیدا کنند.
نظر شما