به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، صرع، چهارمین بیماری شایع عصبی به‌شمار می‌رود، با این حال یک وضعیت ناشناخته محسوب می‌شود و آگاهی عمومی درباره آن بسیار پایین است. سازمان جهانی، بهداشت صرع را در سطح جهانی شایع‌ترین اختلال مغزی شدید در نظر گرفته است.
از هر ۲۶ نفر یک نفر در طول زندگی خود به صرع مبتلا می‌شود. درحال‌حاضر تنها در ایالات‌متحده بیش از ۳.۴ میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند که ۴۷۰ هزار مورد از آن‌ها را کودکان تشکیل می‌دهد. به‌طورسالانه نیز ۱۵۰ هزار نفر به جامعه مبتلایان به صرع اضافه می‌شوند که با توجه به بودجه پایین تحقیقاتی درباره آن آمار ناراحت‌کننده‌ای به‌شمار می‌رود.
حقایقی درباره صرع
بعضی از علل شایع صرع سکته مغزی، تومورهای مغزی، عفونت‌ها و آسیب‌های تروماتیک مغزی به‌شمارمی‌رود، با این حال حدود ۷۰ درصد موارد هیچ علت شناخته‌شده‌ای ندارند و همین ناشناخته بودن باعث دشواری بیش‌ازحد درمان بیماری می‌شود، بنابراین صرع می‌تواند برای مبتلایان خود بسیار چالش‌برانگیز باشد.
مبتلایان به صرع در طول روز چالش‌های متعددی ازجمله تغییرات خلق‌وخو، مشکلات خواب، تفکر و حافظه، نگرانی‌های اجتماعی و مالی و مورد قضاوت قرار گرفتن را از سر می‌گذرانند و در طول سال‌ها تبعیض قابل‌توجهی را در محل کار، مدرسه و سایر محیط‌ها تجربه کرده‌اند تا جایی در کشوری همچون آمریکا ازدواج با این افراد تا سال ۱۹۵۶ به‌طور کامل ممنوع بود.
بسیاری از مردم از علائم صرع و نحوه تأثیر آن بر مبتلایان بی‌اطلاع هستند. این بیماری می‌تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد و علامت رایج آن تشنج است که باعث حرکات غیرارادی، لرزش، گیجی و اضطراب می‌شود. تشنج بر هر فرد تأثیر متفاوتی دارد و شدت و دفعات آن زندگی فرد مبتلا به صرع را به‌طور کامل تحت سیطره خود درمی‌آورد.
برخورد با فردی که دچار تشنج می‌شود به‌ویژه برای کسانی که دانش محدودی در مورد صرع دارند ممکن است وحشتناک و گیج‌کننده باشد. همین امر دلیل اهمیت تشکیل کمپین‌هایی همچون ماه آگاهی از صرع (NEAM) را روشن می‌کند، چراکه یادگیری درمورد صرع، مردم را به دانش و بینش لازم برای حمایت از کمپین‌ها و کمک به کسانی مجهز می‌کند که علائم تشنج را نشان می‌دهند.
تشخیص صرع زمانی اتفاق می‌افتد که فرد دو بار یا بیشتر تشنج داشته باشد که مدت زمان هر تشنج از چند ثانیه تا چند دقیقه متغیر است و می‌تواند از خیره شدن به یک نقطه تا از دست رفتن تعادل و فروپاشی روحی متفاوت باشد.
صرع اغلب با فلج مغزی همراه است، زیرا در اثر ضربه مغزی ایجاد می‌شود. صدمات هنگام تولد می‌تواند فعالیت غیرطبیعی مغز را افزایش دهد که در این صورت احتمال تشنج بیشتر می‌شود. کودکان مبتلا به «همی‌پلژی» و «کوادری‌پلژی» در معرض بالاترین خطر ابتلاء به فلج مغزی هستند.
درمان‌های صرع شامل دارو، جراحی، رژیم‌های غذایی خاص، وسایل کمکی و وسایل الکتریکی برای مدیریت علائم آن می‌شود.
کمپینی برای بهبود آگاهی درباره صرع
کمپین ماه آگاهی از صرع به‌طوررسمی از سال ۲۰۰۳ به‌رسمیت شناخته شد، با این حال اهمیت بالای آگاهی‌بخشی درباره این بیماری صعب‌العلاج از مدت‌ها قبل توسط بنیاد صرع ترویج شده بود. بودجه تحقیقات صرع ۱۰ برابر کمتر از بودجه برای سایر اختلالات مغزی است که این امر اهمیت ماه آگاهی درباره آن بیش از پیش نشان می‌دهد.
ماه آگاهی از صرع فرصتی عالی برای آموزش خود و دیگران در مورد این بیماری است که این اقدام در راستای منفعت جامعه صرع قرار دارد. طی این ماه رویدادهایی در سرتاسر جهان برای افزایش آگاهی در مورد صرع و ایجاد بودجه برای مؤسسات خیریه و سازمان‌هایی برگزار می‌شود که از مبتلایان به صرع حمایت می‌کنند. این رویدادها توسط طیف گسترده‌ای از افراد، جوامع، مشاغل و مدارس برگزار می‌شود و استفاده از رنگ مختص بیماری یعنی بنفش در برگزاری آن‌ها ایده خوبی برای ایجاد نوعی همبستگی سراسری برای آن به‌شمار می‌رود.
مشارکت‌کنندگان در کمپین‌های آگاهی‌رسانی صرع می‌توانند با به‌اشتراک‌گذاشتن تجربه خود و دیگران درباره صرع و ایجاد صداهای بیشتری که لزوم بهبود آگاهی درباره این بیماری را فریاد می‌زند، راه قدرتمندی برای حمایت از آگاهی و درمان آن ایجاد کنند که عاملی امیدوارکننده برای مبتلایان است.
تشکیل کارگاه‌های اطلاعاتی در مورد شرایط و آموزش‌های اولیه برخورد با تشنج برای بسیاری از مردم که نمی‌دانند اگر با فردی که دچار تشنج شده است، مواجه شوند باید چه اقداماتی را به‌کار گیرند یکی از مهم‌ترین جنبه‌های تعیین ماه آگاهی از صرع محسوب می‌شود.
بایدها و نبایدهای برخورد با صرع
درک اهمیت آمادگی برای تشنج و یادگیری آنچه که می‌توان در زمان مواجه با این شرایط انجام داد بهترین راه کمک در این شرایط ناگوار برای همه افراد مبتلا به صرع است. در زمان مواجهه با فردی که دچار تشنج شده است باید ضمن حفظ خونسردی به وی اجازه داد تا تشنج خود را بگذراند. در این زمان تنها لازم است فرد را به پهلو چرخاند تا راه‌هایی تنفسی‌اش آزاد باشد و یک شیء نرم زیر سر وی قرار داد. پس از رفع تشنج فرد در حالت گیجی به سر می‌برد لذا باید اطراف فرد را آرام و خالی نگه داشت و تا زمان سر حال شدن یک نفر در کنار وی قرار گیرد.
تماس با اورژانس تنها در مواردی پیشنهاد می‌شود که فرد باردار باشد یا تشنج وی بیش از پنج دقیقه طول بکشد. به‌هیچ‌وجه نباید فردی که در حال تشنج است را نگه داشت. همچنین نباید هیچ تلاشی برای متوقف کردن حرکات و لرزش بدنی انجام شود و لازم است به‌شدت از خوراندن خوراکی و مایعات یا تنفس مصنوعی به فرد در حال تشنج پرهیز کرد.
نظر شما