به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از طراحان و متخصصان شهری بر این باور هستند که پیاده‌سازی پروژه‌های بزرگ نمی‌تواند تغییرات چشمگیری در شهرها به وجود بیاورد؛ چراکه سختی اجرا، هزینه و زمان، تعداد آن‌ها را در شهرها محدود می‌کند. این در حالی است که از نظر اغلب این افراد، پروژه‌هایی با مقیاس کوچک و تعداد نامحدود می‌تواند طراحی شهرها را متحول کند، ضمن این‌که مستلزم صرف هزینه و زمان قابل‌قبولی است.
از سال ۲۰۰۸ و به دنبال رکود اقتصادی جهانی، کارشناسان شهری تلاش کرده‌اند به پیاده‌سازی پروژه‌هایی با مقیاس کوچک بپردازند، زیرا اجرای آن‌ها نسبت به سایر طرح‌های شهری مزایای بسیاری دارد. به عنوان مثال، پروژه‌های کوچک سرمایه‌های کمی را لازم دارد، پیاده‌سازی آن‌ها به وقوع خطرات احتمالی کمتری منجر می‌شود، تأیید و پیاده‌سازی آن‌ها سریع‌تر انجام می‌شود، مزایای آن‌ها زودتر خود را نشان می‌دهد، افراد بیشتری در پیاده‌سازی آن‌ها شراکت می‌کنند، در طول زمان از انعطاف کافی برخوردار است و بهبودهای بسیاری را در شهرها به وجود می‌آورد. این‌که چگونه می‌توان به اجرای شهرسازی با مقیاس کوچک پرداخت، در ادامه مورد بحث قرار گرفته است.
توسعه تکرارشونده و افزایشی
جنبش توسعه افزایشی و تکرارشونده با این استدلال شکل گرفت که مکان‌های بزرگ با توسعه‌های افزونشی کوچک به وجود می‌آید. به عنوان مثال، رشد ایالات متحده آمریکا به توسعه‌های تدریجی و به تعداد زیاد نسبت داده شده است که در مقیاس کوچک انجام شده است. توسعه تکرارشونده و افزایشی رویکرد بسیار مفیدی برای توسعه‌دهندگان کوچک به حساب می‌آید که با همکاری یکدیگر به ایجاد یک منطقه کامل می‌پردازند و به واسطه همین کار گروهی، عشق به مکان را برای ساکنان و کاربران منطقه به ارمغان می‌آورند.
انجمن توسعه تکرارشونده و افزایشی در سال ۲۰۱۵ توسط فعالان شهری تأسیس شد و نهادها، مؤسسات، گروه‌ها و افراد بسیاری را در بر گرفت که با همکاری یکدیگر به پیاده‌سازی پروژه‌های شهری با مقیاس کوچک می‌پردازند.
مسکن منعطف رو به انقراض (بزرگ اندیشیدن و کوچک ساختن)
اصطلاح "مسکن منعطف رو به انقراض" را برای اولین بار حدود ۱۰ سال پیش دنیل جی.پارولک، معمار شرکت بارکلی، در کتابی با همین عنوان اختراع کرد و آن را با طرح یک نمودار شرح داد تا در آن به حل بحران مسکن در دنیای مدرن بپردازد. در این رویکرد، زمین‌های شهری به ساخت خانه‌های کوچک برای تنها یک خانواده اختصاص داده می‌شود، با این حال هر خانه ممکن است دوبلکس باشد یا طبقات و فضاهای باز مختلفی را در بر گیرد. در ایده مسکن منعطف رو به انقراض، ارتفاع خانه‌ها کم است، ضمن این‌که فضای کمی از زمین‌های شهری برای ایجاد آن‌ها اشغال می‌شود.
مناطق جیبی
مفهوم مناطق جیبی که انواعی از کلبه‌ها و خانه‌های کوچک را در بر می‌گیرد، برای اولین بار با الهام از کتاب "مناطق جیبی" نوشته رأس چیپین معمار معروف آمریکایی، شکل گرفت. این مفهوم مجموعه‌ای از خانه‌ها یا کلبه‌های کوچک را در بر می‌گیرد که دور تا دور یک فضای عمومی مشترک احداث شده است. در این الگو، برقراری تعاملات اجتماعی میان ساکنان مهم‌ترین اصل برای ساختن خانه‌ها محسوب می‌شود و به همین دلیل، خانه‌ها یک فضای عمومی مشترک را در بر می‌گیرد.
شهرسازی ناب
شهرسازی ناب نوعی جنبش چندرشته‌ای برای کاهش موانع موجود برای ایجاد مسکن به حساب می‌آید که آغاز کسب‌وکارها را تسهیل می‌کند و امکان دسترسی به خانه‌ها و توسعه شهری بهتر را فراهم می‌آورد. در این رویکرد، بر مقرراتی تمرکز می‌شود که موانع موجود جهت توسعه شهری با مقیاس کوچک و اقتصاد استفاده از زمین را شکل می‌دهد.
برنامه‌ریزان در سراسر پیاده‌سازی پروژه‌های مربوط به شهرسازی ناب به دنبال یافتن رویکردهایی برای دسترسی به جوامع محلی هستند تا امکان مشارکت در اجرای این پروژه‌ها را برای فعالان شهری فراهم بیاورند. آن‌ها بر این باور هستند که پیاده‌سازی مناطق مهم نیازمند مشارکت افراد و گروه‌های مختلف، به ویژه متخصصانی با ایده‌های بزرگ اما سرمایه کم است.
شهرسازی تاکتیکی
شهرسازی تاکتیکی یک ابزار و مجموعه‌ای از فعالیت‌ها برای بهبود و احیای فضاهای عمومی از طریق اعمال اقدامات موقتی یا نیمه‌موقتی است که با هزینه و زمان کمی انجام می‌شود و می‌تواند به عنوان رویکردی برای اعمال اقدامات مشابه دائمی عمل کند. در شهرسازی تاکتیکی که اغلب توسط خود شهروندان، تحت نظارت مدیران شهری پیاده می‌شود، فعالان از طراحی مکان‌های عمومی روی کاغذ که ممکن است سال‌ها طول بکشد، خودداری می‌کنند و در عوض به ایجاد تغییراتی کوچک در محل زندگی خود می‌پردازند که در صورت اثربخشی می‌تواند برای همیشه شهرها را متحول کند. از مهم‌ترین تغییراتی که ممکن است در مناطق به دنبال شهرسازی تاکتیکی به وجود آید می‌توان به ایجاد مسیرهای پیاده‌روی، نصب پارکلت‌ها در فضای پارک خودروها، تبدیل خیابان‌های شهر به مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی و حتی نصب میز و صندلی‌ها مقابل کافه‌ها و رستوران‌ها اشاره کرد که پویایی را برای مناطق به ارمغان می‌آورد.
تجارت در مقیاس کوچک
در دهه ۱۹۸۰ یعنی زمانی که برای اولین بار یک فروشگاه با مقیاس کوچک از تخته سه‌لایه در فضای باز ایجاد شد، مفهوم تجارت در مقیاس کوچک شکل گرفت و از آن پس به محبوبیت زیادی میان مردم شهرهای مختلف جهان دست یافت. البته فروشگاه‌های کوچک در فضاهای باز از آن زمان به اشکال مختلف و با مصالح متفاوت ساخته شده است و در آن‌ها اقلام مختلف مانند مواد غذایی و حتی پوشاک به فروش می‌رود. امروزه بسیاری از کشاورزان به ایجاد دکه‌هایی برای فروش محصولات زراعی خود می‌پردازند و از این طریق نه‌تنها کسب درآمد می‌کنند، بلکه مواد غذایی تازه را به طور گسترده در اختیار شهرنشینان قرار می‌دهند.
نظر شما