به گزارش خبرنگار ایمنا، فایزر شرکت داروسازی و زیست‌فناوری آمریکایی چندملیتی است که با درآمد سالانه ۸۱.۲ میلیارد دلار به‌عنوان بزرگ‌ترین شرکت داروسازی جهان شناخته می‌شود. این شرکت در سال ۱۸۴۹ توسط یک شیمی‌دان آلمانی، به‌نام «چارلز فایزر» تأسیس شد و در طول فعالیت خود در صنعت داروسازی، شرکت‌ها و کارخانجات دارویی بسیاری را خریداری، تصاحب و در مجموعه فایزر ادغام کرد که از آن جمله این شرکت‌ها می‌توان به ادغام وارنر-لمبرت در سال ۲۰۰۰، فارمسیا در ۲۰۰۳ و وایت در سال ۲۰۰۹ اشاره کرد.
دفتر مرکزی این شرکت در شهر نیویورک قرار دارد و بخشی از سهام آن در بازار بورس نیویورک و نیز بازار بورس بمبئی معامله می‌شود، همچنین فایزر جزئی از میانگین صنعتی داو جونز به‌شمار می‌آید. شرکت فایزر در سال ۲۰۱۸ در فهرست فرچون ۵۰۰ با بیش از ۵۳ میلیارد دلار درآمد در رتبه ۵۷ از بزرگ‌ترین شرکت‌های آمریکا قرار گرفت.
تاریخچه شرکت فایزر
در دهه ۱۸۴۰ یک شیمی‌دان آلمانی به نام چارلز فایزر و یک قناد آلمانی به نام چارلز ارتارت در حین مهاجرت از اروپا به ایالات متحده آمریکا با یکدیگر آشنا شدند و پس از چند سال در سال ۱۸۴۹ شرکت چارلز فایزر و شرکا را برای تولید مواد شیمیایی از جمله ترکیبات یُد، اسید سیتریک و اسید بوریک تأسیس کردند. مطالعات و تلاش آن‌ها موجب رشد فناوری تخمیر و تولید اسید سیتریک در مقادیر بسیار شد. از جمله موفقیت‌های اولیه فایزر و ارتارت، تولید داروی سانتونین بود که امروزه همچنان در درمان کرم‌های انگل، دارویی مؤثر می‌باشد.
تولید پنی‌سیلین توسط فایزر
به دنبال کشف پنی‌سیلین در سال ۱۹۲۸ توسط الکساندر فلمینگ، چگونگی آن در مقادیر بسیار مورد بحث قرار گرفت و چندین دانشمند از انگلستان برای پژوهش در این زمینه به آمریکا سفر کردند و فایزر نیز در سال ۱۹۴۱ کلیه امکانات خود از جمله مخازن بزرگ تخمیر مورد استفاده برای تولید اسید سیتریک را در اختیار پروژه تولید پنی‌سیلین قرار داد. فایزر پنی‌سیلین تهیه شده را برای درمان مجروحان جنگ جهانی دوم به مناطق جنگی صادر می‌کرد.
با توجه به محدودیت‌های اعمال شده در زمان جنگ جهانی دوم، فایزر بخشی از تولید پنی‌سیلین خود را روانه بازار مصرف کرد تا دیگر بیماران نیز از اثرات سودمند آن بهره‌مند شوند. پس از پایان‌یافتن جنگ و با رفع محدودیت‌های پیشین، فایزر به تولید هر چه بیشتر پنی‌سیلین اهتمام ورزید و به زودی به بزرگ‌ترین تولیدکننده پنی‌سیلین جهان (۵۰ درصد درصد نیاز بازار جهانی دارو) تبدیل شد.
فایزر برای فروش ترامایسین تبلیغات بسیاری کرد و برخلاف روال مرسوم به فروش مستقیم داروی خود به بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها روی آورد؛ این امر مخالفت‌های بسیاری را برانگیخت و این مسئله تا حدی مهم بود که «هنری ولش» کارشناس اداره مواد غذایی و دارویی ایالات متحده آمریکا که سرپرست بخش آنتی‌بیوتیک‌ها بود، مورد اتهام واقع شد و در پایان باعث تغییرات بنیادی در مقررات و قوانین این اداره شد.
در میانه قرن بیستم شرکت فایزر روش‌های «دستکاری مولکولی» را به کار گرفت که طی آن، داروهای پرفروش دیگر شرکت‌ها را مبنای مطالعات خود قرار داده و با تهیه مشتقات جدیدی که مؤثرتر و کم‌عارضه‌تر بودند، توانست داروهای پرفروش بسیاری به بازار عرضه کند. شرکت فایزر در سال ۱۹۶۳ شرکت داروسازی «دسیتین» را خریداری کرد که شماری دارویOTC پرفروش از جمله قطره چشمی «وایزین» و داروهای ضد خارش تولید می‌کرد.
فایزر در قرن بیست‌ویکم
در سال ۲۰۰۰ با خرید شرکت جنرال موتورز، فایزر کاملاً متحول شد و نتیجه این خرید، فروش بسیار بالای لیپیتور بود. این شرکت در سال ۲۰۰۶ خط تولید ماده اولیه خود را به شرکت «اکسلا» واگذار کرد. شرکت فایزر در سال ۲۰۰۳ شرکت فارماسیا را خریداری کرد.
این شرکت در سال ۲۰۰۹ دست به خرید بزرگی زد و با قیمت ۶۸ میلیارد دلار، شرکت دارویی ویئت را تصاحب کرد. فایزر در سال ۲۰۱۵ با شرکت هوسپیرا توافق کرد تا این شرکت را به مبلغ ۱۵.۲ میلیارد دلار خریداری کند. هوسپیرا از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان داروی تزریقی در جهان است. در سال ۲۰۱۹ فایزر شاخه تولید ژنریک داروهای خود پس از انقضای پتنت Upjohn، را در شرکت Mylan ادغام کرد.
آمار فروش شرکت فایزر
فایزر تنها شرکتی است که بیش از پنج دارو با فروش بیش از یک میلیارد دلار در بازار دارد. این شرکت با داشتن بیش از ۹۱ هزار کارمند در سراسر جهان در سال ۲۰۱۲ میلادی درآمدی بالغ بر ۵۸ میلیارد دلار داشته‌است.
داروهای مشهور شرکت فایزر
شناخته‌شده‌ترین داروهای تولید فایزر عبارتند از:
- زیووکسید (لینزولید)
- سانتونین
- زاناکس (آلپرازولام)
- زولوفت (سرترالین)
- سلبرکس (سلکوکسیب)
- لیریکا (پرگابالین)
- واکسن کووید -۱۹
نظر شما