به گزارش خبرنگار ایمنا، مطبوعات و رسانه‌های آزاد و شفاف در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور بر بخشی از عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «حضور حداکثری» نوشت: همزمان با سالروز رحلت جانسوز رسول اکرم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) مردم ایران در سراسر کشور با حضور در میادین اصلی شهرها ضمن برپایی عزاداری، اغتشاشات اخیر را که همراه با توهین به مقدسات و نظام بود محکوم کردند.
تجمع اعتراضی مردم تهران نیز در اعتراض به هتک حرمت به قرآن کریم، مسجد و پرچم کشورمان عصر دیروز (یکشنبه ۳ مهر ۱۴۰۱) در میدان انقلاب تهران درحالی برگزار شد که مردم از ساعت ۱۵ یعنی یک ساعت قبل از شروع این اجتماع بزرگ در این میدان حاضر شده بودند.
رسانه‌های ضدانقلاب تلاش داشتند تا با خبرسازی‌های جعلی در خصوص لغو این مراسم در فضای مجازی از استقبال مردم بکاهند. اما این تجمع که با حضور هیئت مذهبی، مجامع قرآنی و اقشار مختلف مردم برگزار شد با جمعیتی قابل توجه خوش درخشید.
«آتش به اختیاریم؛ از فتنه‌گر بیزاریم»، «ایران پر از شهیده؛ فتنه جواب نمیده»، «از فتنه‌گر بیزارم؛ کشورم را دوست دارم»، «ما لشکر امامیم؛ آماده قیامیم»، «مرگ بر آمریکا»، «مرگ بر اسرائیل»، «سلبریتی حیا کن، جوان‌ها رو رها کن»، «اهانت به قرآن رسم منافقین است؛ فتنه و آشوبگری کار منافقین است»، «مرگ بر منافق» بخشی از شعارهایی بود که از سوی تجمع‌کنندگان سر داده شد.
مردم تهران همچنین با در دست گرفتن قرآن، اهانت آشوبگران به قرآن کریم را بشدت محکوم کردند. علاوه بر این مردم به صورت خودجوش با اهدای گل به سربازان و فرماندهان نیروی انتظامی که درصدد حفظ نظم و امنیت این مراسم بودند، از آنان تشکر کرده و شعار «نیروی انتظامی، تشکر، تشکر» سر دادند. محمد مخبر معاون رئیس‌جمهور و بهادری‌جهرمی، سخنگوی دولت نیز در تجمع بزرگ مردم تهران در محکومیت اغتشاشات اخیر در کشور حضور یافتند.
پیکر پاک یکی از شهدای تازه تفحص شده نیز از چهار راه ولیعصر روی دست‌های مردم تهران تشییع شد. در شهرها و استان‌های مختلف کشور نیز خروش مردم و به خصوص جوانان دهه هشتادی و دهه نودی به شدت چشمگیر بود.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «دغدغه‌ها و دردسرهای سال تحصیلی جدید» نوشت: حالا که مهر آمده، آیا به همه کمبودها و نیازهای «مدرسه» توجه شده است؟ آیا نهاد آموزش و پرورش که بعضاً گرفتار نواقص ابتدایی خود شامل کمبود معلم و فضای آموزشی است، می‌تواند سربلند باشد؟ آیا مدارس دولتی را توانستند از «بی پناهی» درآورند؟ و….
سال تحصیلی جدید در حالی آغاز شد که این چند پرسش و پرسش‌های مهم دیگری پیش روی مسئولان است. آیا نظام آموزش و پرورش نمی‌خواهد خود را برای آموزش و پرورش فرزندان این سرزمین بزرگ و برای روزهای بزرگ تاریخ نوسازی کند؟
البته این دغدغه‌ها پنهان نبوده و نیست، چنان‌که رهبر انقلاب هم به آن این‌گونه اشاره کرده‌اند: «دستگاه آموزش و پرورش احتیاج به نوسازی دارد… حتماً احتیاج دارد به نوسازی؛ چون، هم فرسوده است، هم آن روزی هم که تازه به وجود آمد دارای عیوبی بود. در آموزش و پرورشِ ما همان روزی هم که تازه بود و این‌جور فرسوده و کهنه و زمان‌گذشته و آسیب‌دیده نشده بود، عیوب اساسی‌ای وجود داشت که همان عیوب هم تا امروز باقی مانده. وسیله این تحوّل، در درجه اوّل عبارت است از «سند تحوّل». (بیانات در دانشگاه فرهنگیان ۱۹/۰۲/۱۳۹۷)
به طور قطع، شروع مجدد سال تحصیلی پس از دو سال درگیری با کرونا و توقف یا کج‌دار و مریز بودن آموزش‌های حضوری، مهم‌ترین ویژگی این مهرماه است. افت سطح کیفی آموخته‌های دانش آموزان در دو سال گذشته به ویژه در دروسی همچون ریاضی و درس‌های پایه را نمی‌توان نادیده گرفت.
آیا آموزش و پرورش برای جبران این عقب‌ماندگی‌های تحصیلی به معلمان خود، دستورالعمل یا توصیه‌هایی داشته است؟ آیا از معلمان خود خواسته است که در صورت نیاز، از موضع انفعال خارج شده و دروس پایه‌های قبل را تکرار کنند؟
یکی دیگر از مسائل مهم این سال تحصیلی، دانش آموزانی هستند که ورود آن‌ها به عرصه آموزش با کرونا و تدریس مجازی مصادف شده استو آن طور که باید، کلاس و مدرسه را ندیده‌اند و در حالی که امسال به کلاس دوم یا سوم می‌روند، هنوز درک درستی از فضای کلاس و مدرسه ندارند.
باید معلمان این دو مقطع، در نحوه تعامل خود با این دانش‌آموزان، تأمل و دقت‌های کافی و لازم را به کار گیرند.
اگرچه در آموزش‌های مجازی و از طریق نرم‌افزار شاد، معلمان تلاش خود را به کار گرفتند تا بتوانند دانش آموزان را به انجام تکالیف مقید سازند اما هزاران بهانه و دلیل وجود داشت که برخی از دانش‌آموزان به سخت‌گیری‌های معلمان تن ندهند.
دانش‌آموزی که اگر از طریق شاد و به شکل مجازی در کلاس حاضر می‌شده است، احتمالاً در حالت دراز کشیده یا بدون تقید حضور کامل، کلاس‌ها و این دو سال تحصیلی را گذرانده، حالا اما باید به قواعد مدرسه تن دهد که برایش سخت است اما معلم و مدیر و مدرسه، باید برای چالش‌هایی از قبیل بی‌نظمی‌های احتمالی دانش‌آموزان آماده باشند.
نظر شما