به گزارش خبرنگار ایمنا، نقص کیفیت بنزین تولیدی کشور و انتظار برای تدوین استاندارد ملی یورو ۵، موضوعی است که رئیس سازمان ملی استاندارد کشور نیز به آن اذعان دارد. در شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران، یورو ۴ و یورو ۵، استانداردهای اتحادیه اروپا هستند که مطابق با شرایط اروپا تدوین شده‌اند. سازمان ملی استاندارد، استانداردهایی را تحت عنوان isiri برای کشور تدوین می‌کند، زیرا در بخش‌هایی ممکن است با توجه به شرایط آب و هوایی که میان ایران و اروپا تفاوت دارد، تغییراتی لازم باشد.
بسیاری از دارندگان خودرو و تعمیرکاران نیز عقیده دارند که علت عمده خرابی‌های موتور خودروها، نامناسب بودن کیفیت بنزین است. این مسئله وقتی نمود بیشتری پیدا می‌کند که بنزین ایرانی در خودروهای وارداتی استفاده می‌شود. دلیل آن هم این است که ساختار موتور خودروهای وارداتی با عدد اکتان بنزین ایرانی همخوانی ندارد و با احتراق زودهنگام، موجب آسیب به پیستون این خودروها می‌شود.
هلنا کعبی، با بیان اینکه سوخت گازوئیل به دلیل بالا بودن میزان گوگرد نیاز به بررسی برای بهبود کیفیت دارد، اظهار می‌کند: سنجش‌های دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست در دو حوزه جایگاه‌های درون‌شهری و بین‌راهی است. با توجه به آلودگی هوای کلان‌شهرها و به استناد ضوابط و قوانین موجود، وزارت نفت مکلف به تأمین سوخت با کیفیت استاندارد برای این جایگاه‌ها است. براساس نتایج سنجش‌های انجام شده در فصل اول سال ۱۴۰۱ تنها ۱۶ درصد از نمونه‌ها مطابق استاندارد بود و بقیه حدود مجاز را رعایت نکرده‌اند.
وی ادامه می‌دهد: بررسی‌ها نشان‌دهنده این است که درحال‌حاضر کیفیت بنزین مشکل خاصی ندارد ولی گازوئیل یا نفت‌گاز نیاز به اقدامات اصلاحی بیشتری دارد. یکی از چالش‌های این بخش این است که به استناد قانون هوای پاک باید حدود مجاز گوگرد در گازوئیل بازنگری و به‌روزرسانی شود و این وظیفه به سازمان ملی استاندارد واگذار شده، ولی سازمان ملی استاندارد معتقد است که براساس ماده ۳ قانون تقویت و توسعه نظام استاندارد، این امر باید توسط دستگاه اجرایی تخصصی -که وزارت نفت است - تدوین شود.
به گفته مدیرکل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط‌زیست، بر این اساس تدوین حدود مجاز گوگرد موجود در نفت‌گاز برعهده شرکت ملی نفت ایران گذاشته شده است و این شرکت هم به دلیل اینکه کاهش و حذف گوگرد را در شرایط کنونی به دلیل نبود امکان تأمین تجهیزات «گوگردزُدا» انجام‌پذیر نمی‌داند، تدوین این حدود مجاز را به تعویق انداخته است و اصرار دارد که مقدار حدود مجاز ۵۰ پی پی ام موجود را به ۱۰ هزار پی پی ام افزایش دهد تا هیچ بخشی از تولیدات گازوئیل کشور، مغایر حدود مجاز نباشد.
کعبی اضافه می‌کند: براساس مستند ارائه شده از سوی شرکت ملی نفت این حدود مجاز مربوط به گازوئیل جایگاه‌های سوخت است و باید حدود مجاز برای گازوئیل مصرفی در سایر بخش‌ها نظیر صنعت افزایش یابد. نکته قابل توجه کیفیت هوای موجود است که با حدود مجاز ۵۰ پی‌پی‌ام، شاهد مشکلات عدیده‌ای هستیم و افزایش این عدد به ۱۰ هزار پی‌پی‌ام به‌طور قطع می‌تواند اثرات منفی بیشتری بر وضعیت موجود داشته باشد.
وی تاکید می‌کند: ترکیبات آروماتیک و بنزن موجود در بنزین برای سلامت انسان بسیار مضر است و هنگام سوختن همراه بنزین، سبب ایجاد مشکلات تنفسی در مردم می‌شود. گوگرد نیز هنگام سوختن به سولفوردی‌اکسید تبدیل می‌شود که با افزایش غلظت این گاز در محیط تنگ شدن راه‌های تنفسی، سرفه شدید، سوزش چشم و مجاری تنفسی، کاهش کارایی تنفسی و تنگی نفس ایجاد می‌شود که می‌تواند موجب ابتلاء به عوارض قلبی و عروقی شود. اکسیدهای گوگرد در واکنش به رطوبت هوا به دلیل ایجاد ترکیبات اسیدی، در محیط‌های مختلف ایجاد خوردگی و مشکلات زیادی ایجاد می‌کنند.
کعبی تصریح کمی‌کند: به منظور کاهش آلاینده‌های موجود در هوا ناشی از سوختن گوگرد موجود در گازوئیل، منطق حکم می‌کند که در محل تولید، گوگرد از محصول تولیدی حذف شود تا خودروها هوای شهرها را آلوده نکنند ولی به نظر می‌رسد وزارت نفت در حال حاضر امکان تأمین تجهیزات سولفورزدایی را ندارد. به همین دلیل هم از تدوین استاندارد طفره می‌رود تا از ترک فعل مترتب بر آن خودداری کند و طبیعتاً این وضعیت تشدیدکننده معضل زیست‌محیطی کنونی خواهد بود.
به گزارش ایمنا، به مایع قابل احتراق که به عنوان سوخت موتورهای دیزلی استفاده می‌شود، گازوئیل می‌گویند و معمولاً از تقطیر جز به جز نفت خام به‌دست می‌آید. گازوئیل به عنوان سوخت دیزل شناخته می‌شود، سوخت دیزلی نسبت به حجم مساوی بنزین انرژی بیشتری طی احتراق آزاد می‌کند. یکی از موضوعاتی که همواره مطرح بوده میزان گوگرد این سوخت و آلایندگی آن است.
نظر شما