حسین رجایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص مباحث مطرح شده پیرامون قانون حجاب اظهار کرد: موضوع حجاب در دو حوزه شرعی و اجتماعی قابل بررسی است، از نظر شرعی اجازه نداریم به حریم خصوصی دیگران وارد شویم و هر کسی اختیار دارد بر اساس اعتقادات خود درباره انتخاب حجاب تصمیم بگیرد.
وی با اشاره به حوزه اجتماعی حجاب، افزود: حجاب مسئله‌ای است که تأثیر بسزا و قابل توجهی در فرهنگ و حتی آسیب‌ها و فرصت‌های جامعه دارد که نباید از آن غافل شویم زیرا جامعه ما اسلامی است و اکثر قریب به اتفاق مردم ما مسلمان و شیعه اثنی‌عشری هستند، به عبارتی اعتقاد آنها حکم می‌کند که حجاب باید رعایت شود و این حفظ حجاب بر پایه اعتقاد اکثریت جامعه باید پذیرفته شود.
اعتقاد اکثریت جامعه به حجاب
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی تصویب قانون را بر اساس رأی و اعتقاد اکثریت مردم دانست و گفت: بر این اساس در زمینه اجتماعی نمی‌توانیم به فردی و شخصی بودن پوشش افراد معتقد باشیم. این‌که بعضی‌ها حجاب را یک مسئله شخصی می‌دانند که هر کسی می‌تواند برای خود تصمیم بگیرد، در حوزه فردی قابل تأیید است اما در حوزه اجتماعی خیر زیرا جامعه باید تابع قوانین و دیدگاه‌ها و اعتقاد اکثریت باشد.
وی ادامه داد: حجاب مخصوص دوره اسلام در ایران نیست، هنگامی که به دوره‌های قدیم و هزاره‌های قبل از میلاد مراجعه کنیم دیوارنوشته‌های باقی مانده از دوران باستان نشان می‌دهد که زنان ایرانی به خصوص آن‌هایی که به دربار رفت و آمد می‌کردند و شخصیت‌های متمدن جامعه بودند، دارای پوشش بوده‌اند و هیچ‌گاه بدون پوشش در منظر مردم حاضر نمی‌شدند.
رجایی مسئله حجاب را یک موضوع ریشه‌دار مربوط به هزاران سال قبل معرفی کرد و افزود: این موضوع تنها یک مسئله اعتقادی و اسلامی امروز سرزمین ما نیست بلکه یک بحث ریشه‌دار است که نشان می‌دهد که مردم ایران چون ذات عفیف و بانجابتی داشتند از همان قبل از اسلام نیز معتقد به حجاب بودند.
ارتباط حجاب با هویت ملی و سنت قدیمی
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی مسئله حجاب را ضامن هویت ملی دانست و گفت: بررسی تاریخ و دیوارنوشته‌های قدیمی نشان می‌دهد که تمام همسران شاه‌ها و شاهزادگان پوشش‌های مناسب دارند و حتی با بررسی بیشتر متوجه می‌شوید که حجاب زنان بسیار بیشتر از مردان است.
رجایی با اشاره به فواید حجاب برای زن‌ها و جامعه تاکید کرد: اصل حجاب در مسئله اجتماعی مصونیت است، بعضی حجاب را یک محدودیت می‌دانند در حالی که واقعیت ندارد و همانطور که می‌بینید حجاب برای هیچ زنی مانع درس و اشتغال نبوده است بلکه فرصتی برای رشد و تکامل زن در جامعه به‌شمار می‌آید تا جایی که هرگاه زنان حریم شخصی خود را حفظ کردند از تعرض افراد در امان ماندند و توانسته‌اند فرآیند رشد خود را به بهترین شکل پیش ببرند.
وی بی‌حجابی را زمینه‌ساز ایجاد آسیب در جامعه دانست و تصریح کرد: در صورتی که زنان در یک جامعه کوچک پوشش لازم را رعایت نکنند، خواه ناخواه بر اساس غرایض طبیعی و نفسانی که در انسان وجود دارد، مورد تعرض قرار می‌گیرند، به عبارت دیگر زمانی که افراد حرمت در ملأ عام را رعایت نکنند، احتمال آسیب به خود را افزایش می‌دهند؛ همان‌گونه که در دوره‌هایی که جامعه نسبت به مسئله پوشش حساسیت و تعصب بیشتری داشته، آسیب‌های اجتماعی نیز کاهش یافته است.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی آمار آسیب‌های اجتماعی این دهه با گذشته را قابل مقایسه ندانست و گفت: این‌ها معلول علتی به نام تأثیرگذاری زن در جامعه است، به عبارت دیگر وقتی نیمی از سرنوشت یک جامعه در گروی زنان است، نباید نسبت به حفظ حریم و ارزش‌هایی که باید برای خود قائل باشند، بی‌توجه باشند تا جامعه نیز حرمت آنها را حفظ کند.
نظر شما