به گزارش ایمنا و به نقل از میزان، حکم دادگاه کیفری یک استان فارس درباره قصاص قاتل «شهید رنجبر» بعد از رفع نقص تحقیقات درباره جنون متهم، توسط دیوان عالی کشور ابرام (در صورتی که از آرای بدوی یا تجدیدنظر درخواست فرجام‌خواهی شود و دیوان عالی کشور رأی صادره از مرجع پایین‌تر را تأیید کند، آن را ابرام رأی گویند) شد.
شعبه نهم دیوان عالی کشور، با توجه به نظریه کمیسیون پزشکی قانونی استان فارس، مبنی بر عدم احراز جنون متهم در حین ارتکاب جرم و انجام تحقیقات کافی و رفع نقص، به استناد بند الف ماده ۴۶۹ قانون آئین دادرسی کیفری، رأی صادر شده توسط دادگاه کیفری یک استان فارس را مطابق موازین قانونی اعلام و رأی صادره را ابرام کرد.
طبق حکم صادره، متهم به اتهام مباشرت جرح با چاقو و قتل عمدی شهید رنجبر به‌یک‌بار قصاص نفس در ملأعام، حسب درخواست اولیای دم و پس از استیذان از مقام صالح و پرداخت دیات جراحات غیر مؤثر در مرگ مقتول در حق اولیای دم، ظرف یک سال از تاریخ قتل و به اتهام مباشرت در سرقت توأم با آزار اسلحه سازمانی ناجا از ید مقتول به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه تازیانه تعزیری و به اتهام مباشرت به ضرب‌وجرح عمدی یک سرباز وظیفه با چاقو به تحمل یک سال حبس تعزیری و پرداخت دیات، ظرف یک سال از تاریخ ارتکاب بزه در حق مجنی علیه، محکوم شد.
گفتنی است چهاردهم بهمن‌ماه سال گذشته، شهید رنجبر مأمور وظیفه‌شناس نیروی انتظامی با سلاح سرد به شهادت رسید. پس از متواری شدن قاتل، تحقیقات به‌صورت شبانه‌روزی در دستور کار قرار گرفت و با اقدامات عملیاتی پلیس انتظامی استان فارس و همکاری اطلاعاتی ویژه سربازان گمنام امام زمان (عج) محل اختفای متهم در شهرستان شیراز شناسایی و قاتل دستگیر شد.
شایان ذکر است، پس از دستگیری متهم، رئیس دیوان عالی کشور خطاب به رئیس‌کل دادگستری استان فارس بر تسریع در رسیدگی و دادرسی فوق‌العاده تأکید کرد و درنهایت یک ماه پس از وقوع حادثه، جلسه محاکمه برگزار شد، پس از صدور رأی با تقاضای فرجام‌خواهی، پرونده برای اعلام نظر به دیوان عالی کشور ارسال شد، این مرجع قضائی درنهایت با بررسی پرونده، رأی قصاص صادره از سوی شعبه دادگاه کیفری را نقض کرد و دستور به بررسی مجدد این پرونده را داد.
لازم به ذکر است، اواخر اردیبهشت‌ماه رسیدگی مجدد به پرونده مذکور در دستور کار قرار گرفت و درنهایت کمیسیون پزشکی قانونی استان فارس اعلام کرد؛ با انجام مصاحبه و معاینه روان‌شناختی از متهم، علائمی از اختلال عمده روانی در وی مشاهده نشد و طبق قرائن در زمان ارتکاب بزه دارای قوه تمیز و اراده بوده است.
نظر شما