به گزارش خبرنگار ایمنا، سرزمین ایران در حال گذراندن آخرین لحظه‌های قرن است و آخرین دیدارهای فوتبال ایران در سال ۱۴۰۰ نیز روز گذشته به انجام رسید و هفت هفته باقی‌مانده لیگ بیست‌ویکم به سال و قرن آینده موکول شد. اما در این میان، سال ۱۴۰۰ برای ذوب‌آهن اصفهان به شکل فوق‌العاده لذت‌بخشی به اتمام رسید.
بررسی آمار و ارقام؛ بهترین ذوب‌آهنِ سه سال اخیر در لیگ‌برتر
ذوب‌آهن اصفهان در فصل بیست‌ویکم لیگ‌برتر فوتبال ایران، با انجام ۲۳ دیدار، آمار ۹ پیروزی، چهار تساوی و ۱۰ شکست را به‌علاوه ۱۷ گل‌زده و ۱۹ گل‌خورده به ثبت رساند و با قرار گرفتن در جایگاه نهم جدول، به استقبال قرن و سال جدید رفت.
این در حالی است که ذوب‌آهن در فصل نوزدهم، در طول ۲۳ هفته لیگ‌برتر، پنج مرتبه به برتری رسید؛ هفت بازی متحمل تساوی و ۱۱ دیدار هم متحمل شکست شد و با ۲۰ گل‌زده، ۳۰ گل‌خورده و ۲۲ امتیاز، ذوب‌آهن در رده یازدهم جدول قرار گرفت.
ذوب‌آهن در ۲۳ هفته لیگ‌برتر فصل بیستم، چهار بار پیروز شد، ۹ تساوی برابر حریفان به‌دست آورد و ۱۰ دیدار را نیز شکست خورد و ۲۲ گل زده و ۲۹ گل خورده و کسب فقط ۲۱ امتیاز، جایگاه چهاردهم جدول را از آن خود کرده بود.
عملکرد ذوب‌آهن با «مهدی تارتار» و با خرید ۱۴ بازیکن جدید تا نیم‌فصل اول، از دو فصل گذشته بهتر بود و با تمام انتقاداتی که از این تیم می‌شد، نتایج راضی‌کننده‌ای به‌دست آورد و تا پایان هفته بیست‌وسوم نسبت به فصول نوزده و بیستم، ۱۱ و ۱۰ گل کمتر دریافت کرد. به این ترتیب، ذوب‌آهن چهار و پنج پیروزی بیشتر کسب کرده و البته با ۹ امتیاز بیشتر نسبت به فصل نوزدهم و ۱۰ امتیاز بیشتر نسبت به فصل گذشته، در رده نهم جدول هفته بیست و سوم را به پایان رساند؛ درحالی که شاید از لحاظ هزینه، یکی از کم‌خرج‌ترین تیم‌های لیگ برتر بود و اگر توانایی خرید ستاره‌های نامدار سایر تیم‌ها را می‌داشت، می‌توانست خیلی تماشاگرپسندتر بازی کند و جایگاه بالاتری در جدول رده‌بندی داشته باشد.
ذوب‌آهن در فصل نوزدهم، هفته اول را با شکست مقابل سایپا و فصل بیستم را با تساوی مقابل فولاد آغاز کرد؛ اما امسال با پیروزی در آبادان مقابل صنعت‌نفت لیگ را با برد استارت زد و پس از پنج سال در دربی اصفهان، سپاهان را با تمام مهره‌های نامدارش شکست داد. این آمار در دیدارهای نیم‌فصل دوم با خرید بازیکنان جدید بهبود پیدا کرد و طلسم‌هایی که وجود داشت از بین رفت. گاندوها پس از سه دیدار و سه تساوی برابر آلومینیوم، بالاخره موفق به شکست دادن این تیم در لیگ‌برتر شدند. همچنین از زمانی‌که مس رفسنجان به لیگ‌برتر پا گذاشته بود، نتوانسته بودند نارنجی‌پوشان را شکست دهند؛ اما پس از سه شکست پیاپی، با تک‌گل باقرپسند در هفته بیست و سوم این رکورد منفی را نیز از بین بردند.
حمایت جالب‌توجه هیئت‌مدیره و بازگشت آرامش به ذوب‌آهن
از آمار و ارقام فاصله می‌گیریم و وارد مجموعه باشگاه ذوب‌آهن می‌شویم؛ باشگاهی که پس از دو تغییر نصفه‌ونیمه در رأس مدیریت، از یکم آذرماه تا همین امروز با علی احسانی و از اول فصل با مهدی تارتار، در پست مدیرعاملی و سرمربیگری به فعالیت خود ادامه داده و ثبات در آن تا حدودی معنا پیدا کرده است؛ البته که ممکن بود چنین نباشد.
پس از کسب نتایج نه‌چندان جالب به‌دلایل مختلف و سپری‌شدن روزهای تیره و تار ذوب‌آهن، حرف و حدیث‌های زیادی راجع به تارتار و کادر فنی‌اش زده می‌شد. تعدادی قابل توجه از هواداران، خواهان اخراج تارتار و تغییر دوباره در کادر فنی ذوب‌آهن بودند و اعتقاد داشتند تارتار نیز نمی‌تواند به ذوب‌آهن سر و سامان بدهد. هجمه‌های زیادی از سمت برخی _که نمی‌توان نامشان را هوادار گذاشت_، علیه وی وارد شد و اسم‌های متفاوتی به‌عنوان جانشین تارتار در ذوب‌آهن می‌چرخید؛ اما هیئت مدیره بعد از دو یا سه سال به حرف‌های احساسی، بی‌توجهی نشان داد و هر هفته حمایت خود را از تارتار و کادر فنی‌اش اعلام می‌کرد. اقدامی درست و تحسین‌برانگیز که نشان می‌داد مدیریت ذوب‌آهن باسواد هستند و سنجیده عمل می‌کنند.
مهدی تارتار نیز با کادر فنی همیشه همراهش، از حسین پاشایی، حسین اینانلو و حسین معمار گرفته تا امیر جمالی، پای عملکردشان ماندند و برای اثبات خود، هر هفته تلاش کردند. گاندوها هفته به هفته از لحاظ تاکتیکی بهتر می‌شدند و همگان را به این تیم امیدوارم می‌کردند تا پاسخ اعتماد علیرضا احسانی و هیئت مدیره باشگاه را به‌خوبی بدهند.
تکمیل تیم با خریدهای حساب‌شده آقای سرمربی
گاندوهای اصفهان، فصل بیست و یکم را با خانه‌تکانی اساسی در بین بازیکنان آغاز کردند. تارتار ۱۵ بازیکن جدید به تیمش اضافه کرد و خیلی از بازیکنان نیز از جمع سبزپوشان جدا شدند؛ اما این تیم باز هم کمبودهایی را در خط هجومی‌اش حس می‌کرد. به‌ثمر رساندن فقط هشت گل در ۱۵ هفته، نشان‌دهنده همین ضعف بود و باید به هر شکلی برطرف می‌شد؛ از آنجا که تمام خریدهای ذوب‌آهن با نظر تارتار به اصفهان آمدند، هواداران از وی انتظار داشتند که عملکرد بهتری در نقل‌وانتقالات داشته باشد.
پس از پایان نیم‌فصل اول و جدایی میلاد جهانی که از تاثیرگذارترین بازیکنان سبزپوشان بود، ذوب‌آهن به‌دنبال اضافه‌کردن مهاجمان با کیفیت‌تر رفت و دست روی سجاد عاشوری، سعید باقرپسند و محمدامین درویشی گذاشت. عاشوری و باقرپسند، ماه‌ها به‌خاطر کج‌سلیقگی تیم‌هایشان از فرم خوب خارج شده بودند و به‌نظر می‌رسید انتقال این دو بازیکن به سود هر دو طرف خواهد بود.
در میانه زمین نیز صادق صادقی از پدیده آمد تا کمربند مرکزی ذوب‌آهن را تقویت کند؛ همچنین به محمد خدابنده‌لو کمک کند تا تمام توانش را برای در موقعیت گل قرار دادن مهاجمان بگذارد.
دروازه‌بان و مدافعان گاندوها، صاحب دومین خط‌دفاع پنج هفته اخیر
اگر خط به خط بازیکنان ذوب‌آهن را مورد بررسی قرار دهیم؛ پیشرفت کاملاً خوبی در تمام نقاط زمین برای تیم تارتار به‌وجود آمده است.
درون دروازه، مهدی تارتار دو دروازه‌بان جوان در اختیار دارد که مجموعاً نمایش خوبی از خود ارائه داده‌اند. حبیب فرعباسی، این فصل طی ۱۹ بازی از دروازه ذوب‌آهن در لیگ‌برتر محافظت کرده و ۱۵ بار نیز دروازه‌اش باز شده؛ اما هشت کلین‌شیت را نیز به‌ثبت رسانده است. سهم فرعباسی در پنج بازی گذشته ذوب‌آهن، دو کلین‌شیت و دو گل خورده بوده است.
پارسا جعفری ۲۲ ساله نیز در چهار بازی این فصل، چهار گل دریافت کرده و یک‌بار هم دروازه ذوب‌آهن را بسته نگه داشته که این کلین‌شیت به بازی هفته بیست و دوم مقابل آلومینیوم برمی‌گردد.
ذوب‌آهن مجموعاً ۹ کلین‌شیت در این فصل ثبت کرده که سه تای آن در پنج بازی اخیر رقم خورده است.
یک خط جلو برویم؛ شرایط در دفاع ذوب‌آهن روز به روز بهتر می‌شود. تیم مهدی تارتار با وجود چینش پنج بازیکن در خط دفاعی، تا هفته هجدهم ۱۷ گل دریافت کرده بود که دو گل نیز گل‌به‌خودی بوده است. اما خط دفاعی گاندوها با آرمان قاسمی، سیدمحمد قریشی، حامد نورمحمدی، سجاد دانایی، مسعود ابراهیم‌زاده، امیر شبانی و امیرحسین صدقی از هفته نوزدهم تا هفته بیست و سوم فقط دو گل دریافت کرد تا استحکام و سازمان قابل توجه‌اش را نشان دهد. حتی در پنج بازی گذشته، مسعود ابراهیم‌زاده کاپیتان ذوبی‌ها، دو پاس‌گل نیز مقابل فولاد و آلومینیوم به‌ثبت رسانده و سیدمحمد قریشی هم به پدیده گلزنی کرده است.
با توجه به عملکرد تیم‌ها در پنج هفته گذشته، ذوب‌آهن در کنار استقلال و پیکان با دو گل خورده، عملکرد خیلی خوبی را از خود به ثبت رسانده است؛ ضمن اینکه هوادار با تنها یک گل‌خورده، بهترین خط دفاعی لیگ را در اختیار دارد.
کمربند مستحکم میانه‌میدان به رهبری خدابنده‌لو
در مرکز زمین، همان بازیکنان نیم‌فصل اول حضور دارند؛ اما در نیم‌فصل دوم به آمادگی خوبی رسیده‌اند. پویا پورعلی، سجاد جعفری و سینا اسدبیگی به‌همراه محمد خدابنده‌لو، بیشترین دقایق بازی را در میانه میدان برای ذوب‌آهن دویده‌اند. سینا اسدبیگی در نیم‌فصل اول بازیکن خیلی‌خوبی نبود، اما در نیم‌فصل دوم کاملاً متفاوت نشان داده است. سجاد جعفری و پویا پورعلی از جمله هافبک‌هایی هستند که در درگیری‌ها فوق‌العاده کار می‌کنند و تا آخرین لحظه برای بازپس‌گیری توپ، می‌جنگند.
اگر بگوییم ستاره نخست ذوب‌آهن و بهترین خرید گاندوها در لیگ بیست و یکم محمد خدابنده‌لو است، بیراه نگفته‌ایم؛ جوان اول سبزپوشان اصفهانی در تمام جدال‌های این فصل، نقش دست راست تارتار را ایفا کرده است. ملی‌پوش ۲۲ ساله تیم‌ملی امید، در لیگ بیست و یکم، ۲۲ بازی برای ذوب‌آهن به میدان رفته که حاصل آن دو گل و دو پاس‌گل بوده و در کنار تاثیرگذاری‌های مستقیمش، کاملاً نبض بازی را برای تیمش در اختیار گرفته و همه‌جای زمین دیده می‌شود. ستاره جوانی که بدون شک، مغز متفکر گاندوها بوده و بدون هیچ‌گونه ادعایی برای تیمش سنگ تمام گذاشته است و قطعاً در دیدارهای باقی‌مانده فصل نیز می‌تواند کمک بسزایی به تیمش کند. مسئولان ذوب‌آهن برای جنگیدن در کورس قهرمانی فصل آینده، باید هرطور شده او را در اصفهان نگه‌دارند.
غوغای خط‌حمله زهردار و پسندیده گاندوها
وارد متفاوت‌ترین نقطه ذوبی‌ها در زمین می‌شویم؛ ذوب‌آهن یکی از بدترین خط حمله‌های لیگ را تا پایان هفت شانزدهم در اختیار داشت. عارف رستمی، علی خدادادی، رضا خالقی‌فر در پست مهاجم نوک و حسین شنانی و حسین ابراهیمی در پست وینگر، جمعاً در پنج گل نقش داشتند؛ اما تارتار با اضافه‌کردن سجاد عاشوری و سعید باقرپسند، جان تازه‌ای به خط هجومی تیمش بخشید و رقابت را نیز در پست هجومی افزایش داد.
باقرپسند، هدف‌مندترین خرید تارتار پس از خدابنده‌لو برای ذوب‌آهن بود. طبق آمار متریکا، باقرپسند در لیگ بیستم با نمره ۷.۶ در میان تمام بازیکنان، میانگین بیشترین نبرد هوایی موفق را به جا گذاشته بود و تارتار او را برای کمک به خط حمله ذوب‌آهن، خصوصاً در نبردهای هوایی به اصفهان آورد. باقرپسند در شش دیداری که برای ذوب‌آهن به‌میدان رفته، نمایش تحسین‌برانگیزی از خود به‌جای گذاشته است. وی نخستین گل خود را در مصاف با پدیده به‌طرز بسیار زیبایی به‌ثمر رساند و با چهار پاس کلیدی و ۱۶ نبرد هوایی موفق، بهترین بازیکن زمین نیز شد. باقرپسند در تقابل با فولاد خوزستان نیز در ۹ نبرد هوایی پیروز شد، یک گل هم زد و با نمره ۷.۸۸ بهترین بازیکن زمین شد؛ او زننده آخرین گل قرن ذوب‌آهن و فوتبال ایران هم بود. مهاجم گاندوها، تک گل پیروزی‌بخش ذوب‌آهن برابر مس رفسنجان را زد و با نمره ۷.۵۲ با ثبت رکوردی جدید، برای سومین بار در شش مرتبه حضورش در تیم ذوب‌آهن، بهترین بازیکن زمین شد.
سجاد عاشوری دیگر خرید نیم‌فصل دوم ذوب‌آهن، به زوج خیلی‌خوبی در کنار باقرپسند تبدیل شده و مهره ثابت تارتار در هفته‌های اخیر بوده است. عاشوری دو پاس‌گل در مصاف با شهرخودرو و مس رفسنجان داده و با میانگین کمترین بازی، بهترین پاسور ذوب‌آهن در این فصل است. علاوه‌بر این دو بازیکن، حسین شنانی هم کاملاً اعتماد مهدی تارتار را به‌دست آورده و در زمین به خط حمله ذوب‌آهن کمک ویژه‌ای می‌کند. محمدامین درویشی، دیگر خرید نقل‌وانتقالات زمستانی در مصاف حساس با فولاد گل برتری تیمش را وارد دروازه گردان کرد.
محمدحسین اسلامی، ستاره جوان و آینده‌دار ذوب‌آهن با اعتماد ویژه تارتار، این فصل دقایق زیادی برای تیمش بازی کرده و در تقابل با آلومینیوم اراک با وجود حضور در ۳۰ دقیقه پایانی به‌عنوان یار تعویضی، هم گل زد و هم یک پنالتی گرفت و به‌عنوان بهترین بازیکن میدان معرفی شد. رضا خالقی‌فر هم بعد از مدت‌ها موفق شد در نیم‌فصل دوم، نخستین گل خود را با لباس ذوب‌آهن بزند و مقداری از سنگینی فشار روی دوشش کم کند.
یک انتقاد در میان تمجیدها؛ آقای سرمربی لطفاً دیگر ستاره‌هایت را هم ببین!
البته شاید تنها ایرادی که می‌توان به تیم تارتار گرفت و نمی‌شود از آن گذشت، حضور برخی بازیکنان در خارج از لیست باشد. عارف رستمی، هفته‌ها است که با اضافه‌شدن مهاجمان جدید، سکونشین شده و فرصت بازی نیافته؛ او از هفته نوزدهم تا هفته بیست‌وسوم، جایی در لیست ۲۰ بیست نفره ذوب‌آهن نداشته است. رستمی در نیم‌فصل اول، تنها مهاجم تأثیرگذار ذوبی‌ها بود و می‌توان بیشتر به وی فرصت بازی داد.
دیگر بازیکن مؤثری که وجودش در زمین برای ذوب‌آهن می‌تواند مفید باشد، حسین ابراهیمی است؛ وی این فصل ۱۰ بازی برای ذوب‌آهن به میدان رفته، چهار بازی روی نیمکت نشسته و ۹ هفته هم در لیست قرار نگرفته است.
گزینه سوم، کسی نیست جز محمد سلطانی‌مهر. او یکی از بهترین و مستعدترین بازیکنان حال‌حاضر فوتبال ایران است که زمانی مهره ثابت تیم‌ملی امید بود؛ اما تارتار این فصل فقط در هشت بازی به او فرصت بازی داده که فقط در سه بازی، به‌صورت کامل توانسته برای گاندوها در زمین تلاش کند. باید دید دلیل استفاده نکردن تارتار از این سه مهره خوب، خصوصاً سلطانی‌مهر چه چیزی است و آیا در ادامه رقابت‌های فصل به آنان فرصت بازی کردن و نشان دادن توانایی‌هایشان را می‌دهد یا تا پایان لیگ به نوع تفکرش در خصوص آنان پایبند می‌ماند.
چهار از چهار؛ کاری که گاندوها از عهده‌اش برآمدند!
اگر به‌طور کلی به بازی‌های ذوب‌آهن در هفته‌های اخیر بپردازیم، پس از شروع نیم‌فصل دوم، ذوب‌آهن در مقابل بهترین تیم لیگ قرار گرفت. شاگردان تارتار با وجود تغییرات دوباره در ترکیب، عملکرد تحسین‌برانگیزی از خود به‌جا گذاشتند؛ اما با بدشانسی محض و موقعیت گل بیشتر، بازی را به استقلال واگذار کردند. در همان بازی باقرپسند و عاشوری، فرصت‌های خوبی خلق کردند و حتی یکی از شوت‌های باقرپسند به تیرک دروازه حسینی اصابت کرد.
ذوب‌آهن در هفته هجدهم، دوباره شکست خورد؛ سناریوی نمایش خوب در دفاع و حمله، بدشانسی در گلزنی و اشتباهات سریالی داور، دست به دست هم داد تا پیکان در روزی که موقعیت گل کمتری داشت، سه امتیاز به‌دست بیاورد.
اما نقطه‌عطف ذوب‌آهن، دوباره شهرآورد نصف‌جهان بود؛ درست مانند بازی رفت که نخستین شکست فصل همشهری پر ستاره را رقم زد. در ورزشگاه نقش‌جهان و در غیاب تارتار، گاندوها جسورانه ظاهر شدند و بدون کوچک‌ترین اشتباهی، اجازه گلزنی به مهاجمان گران‌قیمت سپاهان را ندادند و به تساوی ارزشمند رسیدند. مهم‌تر از یک امتیاز این مسابقه، شخصیت و روحیه بزرگی بود که به این تیم بازگشت.
در هفته نوزدهم، شهرخودرو بهترین موقعیت برای آغاز روند پیروزی‌های ذوب‌آهن بود. گاندوها در فولادشهر با نتیجه دو بر یک از سد حریف ناتوانشان گذشتند تا کل، مجموعه یک نفس راحت بکشد؛ در جدالی که دو مهاجم جدید ذوب‌آهن با یک گل و یک پاس‌گل درخشیدند.
اما اگر پیروزی‌های ذوب‌آهن در این فصل را به دو قسمت تبدیل کنیم، برد در سه دیدار اخیرشان متفاوت و فوق‌العاده بوده است.
ذوب‌آهن پس از شکست دادن شهرخودرو، مقابل فولاد خوزستان، آلومینیوم اراک و مس رفسنجان به چهار پیروزی پیاپی رسید. فولاد، آلومینیوم و مس پس از سرخابی‌ها و سپاهان، به‌عنوان پرخرج‌ترین و پرمهره‌ترین تیم‌های لیگ به‌شمار می‌روند؛ فولاد در آسیا حضور دارد و مس برای کسب سهمیه آسیایی فصل آینده می‌جنگد. ذوب‌آهن از فولاد و مس انتقام گرفت و کماکان مقابل آلومینیوم بدون شکست باقی ماند.
وضعیت سبز در اصفهان با کسب پیروزهای بزرگ
ارزش این سه پیروزی زمانی مشخص می‌شود که بدانیم سپاهان در بازی‌های اخیرش مقابل این سه تیم فقط سه امتیاز گرفته و پرسپولیس یک بازی را مقابل آلومینیوم واگذار و با مس رفسنجان مساوی کرده است. قطعاً هواداران نیز انتظار چنین شاهکاری از تیم ذوب‌آهن در سه بازی متوالی با این حجم سنگین را نداشتند.
همچنین طبق اعلام متریکا، ذوب‌آهن در بازی با آلومینیوم اراک امید گل ۳.۹۶ به جای گذاشت که این بیشترین امیدگلی است که از زمان محاسبه این پارامتر تیمی موفق به ثبت آن در فوتبال باشگاهی ایران شده است. گاندوها با این آمار و پیروزی چهار بر صفر، قاطع‌ترین پیروزی یک تیم در لیگ بیست و یکم را کسب کردند و علاوه‌بر آن، پیروزی چهار بر صفر مقابل آلومینیوم بهترین نتیجه خانگی ذوب‌آهن از لیگ هفدهم تا به الان است.
باقرپسند با سه گل در شش بازی بهترین گلزن ذوب‌آهن در این فصل لقب گرفت آن‌هم با کمتر از یک‌چهارم بازی نسبت به سایر مهاجهمان؛ سهم شاگردان تیم تارتار هم از ۹ گلی که در این چهار هفته زد گلزنی هفت بازیکن متفاوت بود.
یکی دیگر از نکات جالب‌توجه این است که گاندوها با شکست دادن مس رفسنجان، آخرین تیم پیروز فوتبال ایران در قرن چهاردهم بودند.
سهمیه آسیایی؟ چرا که نه!
ذوب‌آهن در قرن جدید و در ادامه رقابت‌های فصل بیست و یکم فوتبال ایران، هفت دیدار سرنوشت‌ساز و مهم پیش‌رو دارد. گاندوها که از جام‌حذفی هم کنار رفته‌اند، تمرکزشان به‌طور کامل روی بازی‌های باقی‌مانده فصل خواهد بود؛ چراکه با روند فعلی‌شان شکی نیست که می‌توانند سهمیه آسیا را از مس رفسنجان و حتی سپاهان بگیرند. البته که نباید انتظارات زیادی از آنان داشت، اما شانس گرفتن سهمیه را دارند.
ذوبی‌ها تا پایان هفته سی‌ام به‌ترتیب، با تیم‌های نفت مسجدسلیمان (در خانه)، هوادار (بیرون از خانه)، پرسپولیس و تراکتور (در خانه)، فجرسپاسی (خارج از خانه)، نساجی مازندران (در خانه) و گل‌گهر (خارج از خانه) مصاف خواهند داشت.
تیم مهدی تارتار با کادر فنی پرتلاش و بازیکنان با انگیزه و مصمم، پس از آغاز خوب نیم‌فصل دوم، سال ۱۴۰۰ و به‌نوعی قرن را در بهترین حالت ممکن به پایان رساند و با نمایش‌های تحسین‌برانگیز و تماشایی با رساندن فاصله‌اش تا منطقه کسب سهمیه به چهار امتیاز، یک عیدی شیرین به هواداران ذوب‌آهن و مردم خوب اصفهان تقدیم کرد.
تعطیلات نوروز، بهترین فرصت برای گاندوهای اصفهانی است تا به روحیه، انگیزه و فرم فوق‌العاده بازی‌شان اضافه کنند تا هفت دیدار مانده تا پایان فصل را مطابق میل هواداران سپری کنند. با توجه به عملکرد سایر تیم‌ها، کسب سهمیه آسیایی برای ذوب‌آهن در همین فصل دور از دسترس نیست. البته اگر دوباره فشاری به این تیم وارد نشود و اجازه دهند با تفکرات کارشناسانه داخلی و بدون دخالت افراد غیرمتخصص، به راهی که مدت‌هاست ذوب‌آهن گم کرده بود ادامه دهند و ذوب‌آهن را در وضعیت سبز مطلق قرار دهد؛ البته که همین حالا هم وضعیت ذوب‌آهن سبز است.
نظر شما