به گزارش خبرنگار ایمنا، دو نفر از بانوان طراح و نقاش اصفهان در "پروژه نیمه پنهان اصفهان" قلم به دست گرفته و با آفریدن نقشی نو، شکلی دیگر از دیدن را به شهروندان و مسافران نوروزی هدیه می‌کنند. منصوره دهقانی و نگین نقیه در این گفت‌وگو از آثار و اهداف خود در این پروژه سخن می‌گویند.
منصوره دهقانی، با اشاره به ایده اصلی این پروژه می‌گوید: سعی ما در اجرای این پروژه این بود که با نگاهی دقیق‌تر به بازیابی و آشنازدایی از نقوشی بپردازیم که همیشه بر آثار و ابنیه تاریخی می‌بینیم، اما ممکن است به دلیل مشغله، کمتر به آن‌ها توجه داشته باشیم. به همین دلیل گمان می‌کنیم که با اجرای این طرح‌ها بر دیوارهای بلند شهر، از سویی زیبایی بصری اصفهان را دوچندان کنیم و از سوی دیگر به ذهن حساس شهروندان تلنگری بزنیم تا این زیبایی‌های فراموش شده را دوباره تماشا کنند.
او که تاکنون دستاورهای هنری و جوایز داخلی و خارجی بسیاری را در زمینه تصویرسازی به دست آورده، هفت نقاشی دیجیتال در این پروژه آفریده است که عموماً از آثار و ابنیه تاریخی شهر اصفهان مانند مسجد جامع اصفهان، محراب الجایتو، عمارت عالی‌قاپو و مسجد جامع عباسی الهام گرفته شده و با المان‌هایی از زندگی روزمره مردم اصفهان تلفیق شده است.
به گفته دهقانی، هدف عمده از اجرای این پروژه آن است تا مردم به زیبایی‌های اصفهان نگاه دقیق‌تری داشته باشند، نگاهی که می‌تواند بازشناسی این آثار را دوباره به میدان دید مخاطبان بکشاند، همان‌طور که این هنرمند اصفهانی هنگام خلق این آثار، احساس رضایت و خشنودی سرشاری داشته است.
او معتقد است که تجربه بصری هنرمند در بازآفرینی این آثار نقش مهمی دارد و همین موضوع باعث می‌شود تا چشم‌ها را بشوییم و نوع دیگری به اصفهان زیبا نظر کنیم. اصفهانِ بالابلندی که اکنون دیوارهای بلندقامتش با هنر دستِ اساتید نقاشی استان زیباتر از پیش می‌شود و هر اثر نقش شده بر دیوار آن به ما یادآوری می‌کند که این کلان‌شهر تاریخی، فرهنگی غنی دارد که همچنان می‌توان آن را به تماشا نشست.
پرواز پروانه‌های فیروزه‌ای زیر گنبد شیخ لطف‌الله
نگین نقیه، دیگر نقاشِ "پروژه نیمه پنهان اصفهان" که او نیز جوایز داخلی و خارجی بسیاری در حوزه تصویرسازی به دست آورده است، با اشاره به آثاری که در قالب این پروژه ارائه کرده است، می‌گوید: پروژه نیمه پنهان اصفهان زاویه دید متفاوتی است که ما به اصفهان داریم.
او در توضیح این زاویه دیدِ متفاوت، ادامه می‌دهد: بعد از آن‌که دیوارهای کوتاه قامت اصفهان رخت نقاشی پوشیدند، ایده نقاشی کردن بر دیوارهای بلند قامت اصفهان نیز مطرح شد. در طرح این آثار کوشیدیم تا با الهام از آثار و ابنیه تاریخی و هنری اصفهان، نقشی نو در اندازیم، مثلاً من اثری با ترکیب قسمتی از آثار تاریخی و طرح قالی ارائه کرده‌ام و در قسمتی دیگر از طرح‌های اسپیرال کاشی‌های فیروزه‌ای بهره بردم.
این نقاش اصفهانی که دانش آموخته رشته گرافیک است و سال‌ها در زمینه نقاشی و تصویرسازی فعالیت دارد، با اشاره به نشانه‌هایی که در این آثار به کار برده شده است، ادامه می‌دهد: سعی من این بوده است تا از المان‌های زندگی بخشی مانند ماهی، خورشید، پروانه، طاووس، درخت، جانماز و مهر و تسبیح استفاده کنم؛ نشانه‌هایی که در همسایگی و تلفیق با آثار و ابنیه تاریخی، روح زندگی را در رگ‌های اصفهان فیروزه‌ای جاری می‌سازد.
در این آثار که از ابنیه تاریخی مانند مسجد شیخ لطف‌الله، عمارت عالی‌قاپو، مسجد امام و آرامگاه صائب اصفهانی الهام گرفته شده است، سعی شده است تا آثار ارائه شده در ضمن خلاصگی و شفافیت، آن اندازه چشمگیر نباشد که طرح اصلی در آن هویدا نشود.
به گفته این هنرمند اصفهانی این آثار در مدت یک‌ماه و با تلاش فراوان آفریده شده و توسط اساتید نقاشی اصفهان در قسمت‌های مختلف شهر نقش می‌شود.
به گزارش ایمنا، پروژه نیمه پنهان اصفهان می‌کوشد تا با دیدی نو، زیبایی‌های اصفهان را با مخاطبان جدید و قدیم این کلان‌شهر تاریخی به اشتراک بگذارد، پس چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید.
نظر شما