امیر رضایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: شهر اصفهان به واسطه وجود صنایع، پتروشیمی، کارخانه‌های بزرگ و کوچک و کارگاه‌های فراوان یکی از آلوده‌ترین شهرهای ایران از نظر آلودگی هوا است؛ از این‌رو نقش فضای سبز و درختان به‌عنوان تولیدکننده‌های اکسیژن بیش از پیش حائز اهمیت است.
وی با بیان این‌که درختان نه تنها تولیدکننده اکسیژن، بلکه جذب‌کننده آلاینده‌ها و ذرات معلق در هوا و همچنین جذب‌کننده دی‌اکسیدکربن هستند، افزود: در ادامه روند خشکسالی سالیان گذشته و جاری نبودن آب در زاینده‌رود، درختان تحت تنش محیطی خشک و در معرض آسیب‌های جدی قرار گرفتند؛ از این‌رو سیاست درخت‌بانی به‌جای درختکاری، صرفاً جهت اهمیت دادن به موضوع حفظ و نگهداری از آنها است.
این کارشناس ارشد فضای سبز با تاکید بر این‌که درخت‌بانی تعارضی با سنت حسنه درختکاری ندارد و در اولویت دوم قرار گرفته است، تصریح کرد: اولویت اول شهرداری، درخت‌بانی یا حفظ درختان موجود شهر است، البته روند اهدای نهال امسال متفاوت شده است و به شکل سال‌های قبل توزیع نمی‌شود.
وی با بیان این‌که بازکاشت درختانی که در سنوات گذشته به دلیل خشکسالی آسیب جدی دیده‌اند، باید با استفاده از درختان مقاوم به کم‌آبی انجام شود، گفت: درختانی نظیر داغداغان، بلوط زاگرس، بلوط همیشه سبز، زیتون، نوش، عرعر، سوزنی برگان مقاوم به‌جز کاج، توت غیرمثمر، ون، ابریشم ایرانی و درختچه‌های گل‌دار که همگی مقاوم به کم‌آبی هستند همچنان در برنامه کاشت در شهر قرار گرفته‌اند و کاشت درختانی نظیر چنار، انواع بید، کبوده و سپیدار که نیاز آبی بالایی دارند، مطابق چند سال گذشته کاشت آنها همچنان ممنوع است.
نظر شما