به گزارش خبرنگار ایمنا، تمرکز امکانات پزشکی و درمانی در شهرها و مراکز استان‌ها باعث شده با افزایش بستری بیماران در بیمارستان‌ها، همراهان برخی بیماران به دلیل نداشتن توان مالی و هزینه‌های بالای اقامت در هتل‌ها و مسافرخانه‌های شهر اصفهان، مجبور به برپا کردن چادر در خیابان‌های اطراف بیمارستان یا خوابیدن در خودرو، خوابیدن روی یک زیرانداز یا حتی کارتن‌خوابی شوند که مشکلات این امر در دوران کرونا یا فصل سرما بیشتر دیده می‌شود.
همراهان بیمارانی که برای درمان به دلیل نبود امکانات در شهرستان‌ها به بیمارستان‌های مرکز استان مراجعه می‌کنند و تا پایان مراحل درمان مجبور هستند در اصفهان اقامت داشته باشند، کم نیستند. برخی به دلیل نداشتن توان مالی، نداشتن اقوام و آشنایان در شهر، هزینه‌های بالای مراکز اقامتی و لزوم دسترسی سریع و تأمین نیازهای ضروری بیمارانشان ترجیح می‌دهند در مجاورت بیمارستان و مراکز درمانی محل بستری باشند.
معضل نبودِ محل اسکان برای همراهان بیماران در اصفهان به مشکلی دامنه‌دار تبدیل شده است. بسیاری از مراجعانی که از شهرها و استان‌های دوردست برای دریافت خدمات تخصصی به اصفهان مراجعه می‌کنند، به طور معمول جایی برای سکونت ندارند و مجبورند تا در خیابان شب را به صبح برسانند یا اینکه در صورت توان مالی، خانه، اتاق یا سوئیتی اجاره کنند. بسیاری از بیماران حتی با وجود تمکن مالی، به دلیل هزینه‌های مالیِ درمان، قادر به پرداخت این هزینه‌ها نیستند و همراهان آن‌ها با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستند. مشکلِ نبودِ همراه‌سراها تاکنون بارها در رسانه‌های استان بازتاب داشته اما تاکنون چاره‌ای برای آن اندیشیده نشده است. نبود همراه‌سراها سال‌هاست در اصفهان دیده می‌شود؛ از این رو، خبرنگار ایمنا با سرکشی به دو بیمارستان اصفهان تلاش کرد تا از وضعیت همراهان بیماران مطلع شود.
برخی در ماشین می‌خوابند و برخی در خیابان می‌مانند
ساعت از دو بعداز ظهر گذشته و در محوطه بیمارستان آیت‌الله کاشانی، عملیات عمرانی در جریان و خیابان شلوغ از ترافیک است. از یکی از مغازه‌دارانِ روبه‌روی بیمارستان درباره حضور همراهان بیمار در اطراف بیمارستان می‌پرسیم. او می‌گوید: بستگی به فصل سال دارد، مثلاً در تابستان یا بهار، افراد ساعات بیشتری را در خیابان می‌مانند اما در زمستان نمی‌توان زیاد در خیابان ماند؛ اغلب یا مجبورند به مسافرخانه بروند یا اینکه در یکی از پارک‌های محلی بمانند؛ در فصل سرما بیش از یکی دو ساعت نمی‌شود در خیابان ماند. بعضی از همراهان بیماران هم در ماشین‌هایشان می‌خوابند و خورد و خوراکشان هم همان‌جا است.
مسافرخانه؛ هر شب ۳۰۰ هزار تومان!
چند نفری در کنار دیوار اورژانس روی نیمکت‌ها و پای دیوار نشسته‌اند. آن‌ها اغلب از راه‌های دور آمده‌اند و برخی اهل اصفهان یا حومه هستند. خانواده‌ای با یک مرد، دو زن و دو کودک هم در کناری نشسته‌اند. مرد به خبرنگار ایمنا می‌گوید: ما از شهرستان آمده‌ایم. همسرم سرطان سینه داشت که پس از شیمی‌درمانی حالا لگن او درگیر شده است. خودم هم تومور مغزی دارم.
مرد، مدارک پزشکی خود را نشان می‌دهد. از او درباره محل سکونت فعلی‌اش می‌پرسیم. می‌گوید: هیچ دوست یا آشنایی در اصفهان نداریم، دیشب آمدیم و در یکی از مسافرخانه‌ها با شبی ۳۰۰ هزار تومان ساکن شدیم. حالا می‌گویند باید چند روز دیگر هم در اصفهان بمانیم و نمی‌دانیم باید چه کار کنیم؛ چون پول زیادی نداریم. او بیمه نیست، هفت فرزند دارد که پنج نفر از آن‌ها به مدرسه می‌روند و پیش از این نیز، مشغول به کارگری بوده است. می‌گوید: کاش فرد خیر یا خیریه‌ای بود که می‌توانست به ما کمک کند.
مسافران بی‌مکان؛ از زاهدان و فارس تا مازندران
با افراد دیگری هم‌صحبت می‌شوم؛ خانواده‌هایی که از راه‌های بسیار دور از زاهدان، روستاهای استان فارس و از مازندران آمده‌اند. آن‌ها نیز گرفتار همین مشکل هستند؛ مشکلی به نام محل اسکان همراهِ بیمار. یکی از نگهبانان در ورودی بیمارستان می‌گوید: بیماران از همه جا می‌آیند، از اطراف اصفهان و شهرها و استان‌های دوردست. در سال‌های قبل که کرونا نیامده بود، می‌توانستند مدتی را این‌جا بمانند. مثلاً برخی ممکن بود شب را در نمازخانه بخوابند اما حالا به دلیل وضع شیوه‌نامه‌های بهداشتی، از حضور افرادی جز فردِ همراه بیمار جلوگیری می‌شود.
پوستر بزرگی را در وردی اورژانس نصب کرده‌اند که سخنان مرد نگهبان را تأیید می‌کند. او می‌گوید: در نهایت نیز یا باید به هتل بروند یا در مسافرخانه ساکن شوند. در غیر این صورت نمی‌توانیم کمکی به آن‌ها بکنیم؛ البته پیش از این می‌توانستیم ولی حالا دیگر نمی‌شود. به گفته او پیش از این متولیان یکی از امام‌زاده‌های نزدیک بیمارستان پذیرفته بودند تا همراهان بیماران شب‌ها را در آنجا بمانند؛ اما به دلیل شیوع کرونا دیگر امکان سکونت در آنجا هم وجود ندارد. همچنین به گفته او، عده‌ای سودجو به نام همراه بیمار متأسفانه به اثاث امام‌زاده دستبرد زده بودند که این امر نیز، کار را مشکل کرد. حالا همراهان بیماران، تنها و خسته و در معرض باد و بیماری بیرون می‌مانند.
از اماکن عمومی برای اسکان استفاده کنیم
به هر روی، بیمار همراه می‌خواهد و در صورتی که از شهر یا استانی دوردست آمده باشد، این مشکل برجسته‌تر می‌شود؛ به ویژه اینکه برخی از افراد باید در جست‌وجوی دارو باشند یا برای تهیه اقلامی دیگر که خارج از بیمارستان است، به همراهی که در بیمارستان است کمک برسانند؛ اما نبود محلی برای اقامت کوتاه‌مدت، کار را برای آن‌ها سخت می‌کند.
یکی از همراهان بیماران می‌گوید: اگر می‌توانستند ترتیبی بدهند تا همراه بیماران در مساجد، حسینیه‌ها یا حتی برخی از اماکن عمومی با هماهنگی بیمارستان و پلیس ساکن شوند، اتفاق خوبی بود و به وضعیت همراهان بیمار کمک می‌کرد.
چرا در اصفهان همراه‌سرا وجود ندارد؟
به بیمارستان دیگری رجوع می‌کنیم، بیمارستان شهید آیت‌الله صدوقی در حوالی خیابان بزرگمهر که آنجا هم در حال توسعه عمرانی بیمارستان هستند. از فروشنده دکه‌ای که در مقابل بیمارستان قرار دارد، درباره وضعیت اسکان همراه بیمار می‌پرسیم. او می‌گوید: همراهان بیمارها به دو دسته تقسیم می‌شوند. آن‌هایی که از تمکن مالی برخوردار هستند و می‌توانند در هتل و مسافرخانه ساکن شوند یا اینکه اتاق خصوصی اختیار کنند؛ اما کسانی که از تمکن مالی برخوردار نیستند، یا باید درخانه اقوام بمانند یا در خیابان در خودرو بمانند تا بیمارشان مرخص شود.
پدر خانواده‌ای که برای بستری بیمارشان به این بیمارستان آمدند، می‌گوید: هنوز نمی‌دانیم شب را باید کجا بمانیم، آشنا و فامیلی هم نداریم و با وجود خانواده نمی‌دانیم که در کجا ساکن شویم. شنیده‌ایم در تهران همراه‌سرا هست و برخی از همراهان بیماران آنجا ساکن می‌شوند تا لااقل یکی از مشکلاتشان حل شود اما در اصفهان، چنین مکان‌هایی پیدا می‌شود؟
اجاره خانه و سوئیت؛ شبی ۱۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان
یکی از مشاوران املاک در خیابان کاشانی با بیان اینکه برخی همراهان بیمار برای اجاره سوئیت به آن‌ها مراجعه می‌کنند، به خبرنگار ایمنا می‌گوید: هزینه اجاره سوئیت یا آپارتمان مبله برای چند روز از ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان در نوسان است. این منازل اغلب امکانات رفاهی دارند اما در روزهای مناسبتی و تعطیلات قیمت‌ها تا ۴۰۰ هزار تومان یا بیشتر هم افزایش پیدا می‌کند.
وقتی از او می‌پرسیم که آیا به همراهان بیماران تخفیفی داده می‌شود یا خیر، ادامه می‌دهد: ما تعیین‌کننده قیمت‌ها نیستیم، ممکن است صاحب خانه‌ای هم باشد که دلش به حال این افراد بسوزد و مروت به خرج بدهد اما کم پیش می‌آید؛ در عین حال به ازای هر نفر اضافه هم بین ۴۰ تا ۸۰ هزار تومان به این مبلغ افزوده می‌شود.
این در حالی است که همراهان بیماران در میان بیمارستان و خیابان سرگردان مانده‌اند، هوای اسفند سرد است و هزینه‌های ماندگاری در یک شهر ناآشنا، زیاد. به همین خاطر به نظر می‌رسد باید برای حفظ شأن و عزت همراهان بیماران، به فکر تدبیری آبرومندانه بود.
دلایل توقف آماده‌سازی همراه‌سرا
سیدحسین رضازاده، رئیس مجمع خیرین سلامت اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درخصوص چرایی به سامان نرسیدن همراه‌سرای بیمار در اصفهان، اظهار می‌کند: بیمارستان کاشانی خیریه‌ای به نام خیریه حمایت از بیماران سرطانی دارد و مدیریت این مسائل با آن خیریه است و تا آنجا که اطلاع دارم، خانه‌ای توسط یکی از خیران خریداری شد و قصد ایشان بر این بود که این خانه با تغییراتی به همراه‌سرا تبدیل شود.
وی با اشاره به ضروری بودن وجود همراه‌سرا در کنار بیمارستان‌های اصفهان، می‌افزاید: سازمان‌های مربوط به استانداردسازی اماکن، ایرادهایی به کاربری اولیه و ثانویه این ساختمان گرفتند که متولیان امر در پی رفع آن برآمدند؛ اما متأسفانه مدیرعامل این خیریه که در کار هماهنگی امور همراه‌سرا بود فوت کرد، به همین خاطر ترمیم هیئت مدیره و ادامه کار بنا به دلایلی به تأخیر افتاده است.
تأسیس همراه‌سرا مانند تأسیس هتل یا مسافرخانه نیست
یکی از اعضای هیئت مدیره مؤسسه حمایت از بیماران سرطانی استان اصفهان که نخواست نامش فاش شود، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا پیرامون تأسیس همراه‌سرای بیمار در شهر اصفهان، اظهار می‌کند: برخی گمان می‌کنند که تأسیس همراه‌سرا مانند تأسیس مسافرخانه یا هتل است در حالی که این‌گونه نیست؛ زیرا تأسیس همراه‌سرا مسئولیت‌های مالی، جانی و ایمنی بسیاری به دنبال دارد.
وی ادامه می‌دهد: اغلب افرادی که نیازمند حضور در همراه‌سراها هستند، عموماً دچار بیماری‌هایی مانند سرطان و روند شیمی‌درمانی یا عمل‌های تخصصی یا تراپی‌های حساس هستند و به همین خاطر، علاوه بر نیاز به امکانات تخصصی، باید امنیت درمانی و جانی آن‌ها نیز رعایت شود؛ زیرا بیماری که تحت شیمی‌درمانی قرار دارد یا نیازمند مراقبت‌های ویژه پزشکی است، نیازمند مراقبت ۲۴ ساعته است.
این عضو هیئت مدیره مؤسسه حمایت از بیماران سرطانی استان اصفهان تصریح می‌کند: ممکن است بیمار در طی دوران اقامت خود به دلیل کارساز نبودن درمان فوت کند و همراهان وی خواستار بازگشت هزینه‌های درمانی برای اخذ رضایت باشند که این مسئله روال قانونی خاصی دارد و باید مستندات آن از سوی متولیان امور بررسی شود تا شاهد اتفاقات ناخوشایند نباشیم.
وی با تاکید بر لزوم همراهی دستگاه‌هایی که به نحوی متولی کنترل و رصد امور مربوط به استانداردسازی همراه‌سرا هستند، گفت: متأسفانه تأسیس همراه سرا حساسیت‌های بالایی دارد و به دلیل تنوع قومی و فرهنگیِ افرادی که برای درمان به اصفهان مراجعه می‌کنند و باید مدتی را در این مکان سپری کنند، نیازمند مدیریت تخصصی و افراد متخصص است.
این عضو هیئت مدیره مؤسسه حمایت از بیماران سرطانی استان اصفهان اظهار می‌کند: مشکلات بسیاری در رابطه با مسائل زیرساختی و ایمنی ساختمان همراه سرای بیمارستان کاشانی وجود داشت که خوشبختانه ایرادات مربوط به کارشناسی آتش‌نشانی مرتفع شده است و به دنبال رفع مشکلات استانداردسازی آسانسور هستیم. با یکی از شرکت‌های نصب آسانسور قراردادی منعقد کردیم که این شرکت هنوز به پاره‌ای از تعهدات خود به درستی عمل نکرده است.
وی ادامه می‌دهد: به‌رغم تلاش ما برای رفع ایرادها، برخی دستگاه‌ها همراهی نمی‌کنند و این موضوع باعث شده است تا روند کار، اندکی کند شود. دیگر مشکلی که وجود دارد، مربوط به مجوزها است. همچنین قسمت‌هایی از ساختمان هم نیازمند نصب نرده بود که همه این کارها در حال انجام است. این در حالی است که به دلیل حساسیت‌های بالایی که در زمینه اداره امور همراه‌سرا وجود دارد، باید تمام موارد ایمنی رعایت شود تا شاهد اتفاقات ناخوشایندی نباشیم.
نظر شما