احسان تمنده در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه تمام اجسام مشاهده شده توسط بشر از ماده تشکیل شده است، اظهار کرد: اکنون دانشمندان به دنبال دنیایی هستند که ما از وجود آن بیخبر هستیم، اما چنین مکانی وجود دارد و در ابعاد اتمی و مولکولی براساس پادماده توصیف میشود.
وی افزود: در اوایل قرن بیستم، فیزیک تحت تأثیر دو نظریه نسبیت خاص و مکانیک کوانتومی قرار گرفت و انقلابی در زمینه فکری ایجاد شد. نسبیت خاص آلبرت انیشتین سرعت نور را در خلأ به عنوان بالاترین حد سرعت ماده توصیف کرد و مکانیک کوانتومی که هایزنبرگ، شرودینگر و انیشتین در شکلگیری آن نقش داشتهاند، توصیفی از دنیایی در مقیاس زیر اتمی ارائه میدهد.
تمنده ادامه داد: پس از ارائه این دو نظریه، دیراک فیزیکدان انگلیسی موفق به ادغام نسبیت خاص و مکانیک کوانتومی شد و معادلهای بهدست آورد که به وسیله آن وضعیت اجسام در حال حرکت پرسرعت در ریز مقیاس مشخص میشد.
وی در رابطه با معادله دیراک گفت: دیراک با معادلاتی که به دست آورد، توانست رفتار الکترونهایی را که نزدیک به سرعت نور است به خوبی توصیف کند و در آینده متوجه شد این معادله برای ذراتی مانند الکترون و با بار مثبت نیز صدق میکند؛ اما در ابتدا تصور کرد محاسباتش اشتباه و بیارزش است.
تمنده اضافه کرد: با گذشت زمان، دیراک متوجه شد محاسباتی که انجام داده درست است و وجود دستهای جدید از ذرات را پیشبینی کرد. وی نتیجه گرفت هر ذره دارای پادذرهای کاملاً مشابه خود، اما با بار الکتریکی مخالف است و پس از آن کارل اندرسون نیز توانست با بررسی ذرات باقی مانده از پرتوهای کیهانی در اتاق ابر وجود الکترون با بار مثبت را اثبات کند.
وی خاطرنشان کرد: الکترونی با بار مثبت به پوزیترون یا پادالکترون شناخته میشود و کشف اندرسون باعث شد پادماده از یک نظریه به واقعیت تبدیل شود؛ البته تشخیص یک توده پادماده از ماده امکانپذیر نیست و برای این کار تنها باید به درون اتمها برویم و آنها را به صورت جدا از هم بررسی کنیم.
این کارشناسارشد فیزیک سامانههای پیچیده ادامه داد: ذرات بنیادی در فیزیک به دو دسته ذره و پادذره تقسیم میشود که پادذرهها جرمی برابر با ذره متناظر خود و بار الکتریکی مخالف با آن را دارد؛ در واقع در پادذره بار هسته منفی و بار مدار مثبت است درصورتیکه در ذره این مسئله کاملاً برعکس است.
نظر شما