به گزارش خبرنگار ایمنا و بر اساس یادداشتی که سیدرضا صدرالحسینی، کارشناس مسائل بین‌المللی در مورد تحولات لبنان در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده است: با نگاهی به تحولات یک سال گذشته لبنان چند موضوع مهم در اتمسفر سیاسی اجتماعی لبنان بیش از بقیه موضوعات جلب توجه می‌کند. نخستین آنها مسأله انفجار بندر بیروت به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز اصلی ترانزیت کالا در منطقه غرب آسیا است. اما در کنار آن نمی‌توان از مسأله بی‌دولتی در لبنان و به عبارتی بی‌دولت‌سازی در این کشور نیز به سادگی عبور کرد.
طوری که به نظر می‌رسید، مجموعه‌ای از توان غربی، عبری و عربی بر این مسأله متمرکز شد که هیچ دولتی نتواند در لبنان شکل بگیرد. این بی‌دولتی همراه بود با فشار مضاعف اقتصادی که در قالب یک تحریم چند لایه به‌نام سزار انجام شد و همزمان با آن عربستان از نیمه سال ۲۰۱۹ و تسریع این اقدام غیر انسانی در سال ۲۰۲۰ میلادی اقدام به خارج کردن پول‌های خود از بانک مرکزی لبنان کرد و همزمان کاهش ارزش پول ملی این کشور در مقابل ارزهای خارجی از جمله این اقدامات بود، که همه این اقدامات حاکی از آن بود که دست‌هایی در پشت صحنه اقداماتی را برای ناراضی کردن آحاد مردم و ساقط کردن دولت به کار می‌بندند و موجب عدم جرأت سیاسیون جدید برای تشکیل دولت و معرفی کابینه و کاهش اعتماد به نفس شخصیت‌ها و گروه‌های سیاسی این کشور می‌شوند.
در کنار این مسأله کمبود شدید انواع سوخت از جمله گازوئیل که موجب خاموشی‌های گسترده و طولانی شد و تحریم واردات بنزین، مازوت و گازوئیل از دیگر موضوعاتی بود که دولت لبنان در سال گذشته با آن دست و پنجه نرم کرد و مردم با آن روبه‌رو بودند.
این مسائل را باید کنار تحت فشار قرار دادن و تحریم همه‌جانبه حزب‌الله به‌عنوان جامع‌ترین، فراگیرترین و محبوب‌ترین حزب در این کشور قرار دهیم. مهم‌ترین بهانه برای افزایش تحریم‌ها علیه ملت لبنان، مسأله حمایت ملی و فراگیر از حزب‌الله بود.
حزب اللهی که در سال‌های اخیر ثابت کرده بود، می‌تواند امنیت ملی این کشور را در دو بخش خارجی مانند جلوگیری از ورود تروریسم داعش از منطقه عرسال و داخلی مانند جلوگیری از ناآرامی‌هایی که پس از انفجار بندر بیروت توسط جریان‌های وابسته به بیگانه به‌وجود آمد و بدون نگاه فرقه‌ای، به همه قومیت‌های لبنان نگاهی جامع، متناسب و متوازن داشته باشد تأمین کند.
در این شرایط حزب‌الله تحت شدیدترین فشارهای تبلیغاتی رسانه‌های وابسته منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای قرار گرفت و تلاش شد مسبب اصلی مشکلات در صحنه سیاسی اجتماعی لبنان، حزب‌الله معرفی شود و در همین ارتباط نیز تهمت‌های ناروایی علیه این حزب انسجام بخش ملی بابت انفجار بندر بیروت که هنوز عامل به‌وجود آمدن آن مشخص نشده است، وارد کردند. البته این نکته حائز اهمیت است که نظام سلطه تحمل کشوری با ثبات در خط مقدم مقابله با رژیم صهیونیستی را ندارد و نمی‌تواند چنین کشوری را مشاهده کند.
بر این اساس مسائل موجود در لبنان و مشکلات نو به نو آن در سال‌های اخیر را نمی‌توان بدون مسائل رژیم صهیونیستی بررسی کرد. بنابراین قطعاً در نابسامانی‌های به‌وجود آمده در لبنان دست آمریکا و عربستان در کار است و می‌توان نماد آن را در فشاری که به نخست‌وزیران در این کشور وارد شده، مشاهده کرد که نمونه بارز آن مجبور کردن سعد حریری به استعفا در زمان اقامت وی در ریاض بود.
البته با صبوری مردم لبنان و تجربیاتی که در دهه‌های گذشته در مقابله با ترفندهای گوناگون در مقابله با رژیم صهونیستی برای کسب استقلال خود داشتند، لبنان توانست از خیلی از این موضوعات در سال ۲۰۲۱ عبور کند اما نمی‌توان گفت که مشکلات در لبنان به پایان رسیده و قطعاً در ارتباط با ترفندهای احتمالی بدخواهان ملت لبنان باید دولت لبنان همراه با همه جریان‌های ملی در این کشور موضوع استقلال و مقابله با مشکلات اقتصادی و افزایش توان دفاعی در مقابله با تجاوز نظامی احتمالی رژیم صهیونیستی را با صلابت و قدرت پیگیری کند.
نظر شما