قارچ پا یا بیماری پای ورزشکار چیست؟+ علائم

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پای ورزشکار اصطلاحی است که تقریباً برای هرگونه بیماری التهابی که پا، پاشنه پا یا بین انگشتان را درگیر کند به کار می‌رود؛ نشانه‌های این بیماری از نظر ظاهری شامل پوست پوست شدن، قرمز شدن و تاول زدن می‌شود. بر خلاف اسم این بیماری، افراد غیرورزشکار را نیز درگیر کند. قارچ پا یک عارضه جدی نیست، اما گاهی اوقات به سختی درمان می‌شود؛ به ویژه اگر فرد مبتلا به دیابت باشد یا سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشد.

علت بروز قارچ پا

قارچ عامل ایجاد بیماری پای ورزشکار، همان قارچ پوستی است که سبب بروز کچلی و خارش کشاله ران می‌شود. جوراب و کفش نمناک و گرم و محیط‌های مرطوب باعث رشد این ارگانیسم‌ها می‌شود. عفونت قارچی پا مسری است و می‌تواند از طریق تماس با فرد آلوده یا تماس با سطوح آلوده مانند حوله، زمین و کفش منتشر شود. قارچ عامل ایجاد بیماری پای ورزشکار ممکن است در محیط‌های مختلف مانند باشگاه‌ها، اتاق‌های پرو، استخر شنا، روش‌های مشترک و سالن‌های زیبایی و کاشت ناخن وجود داشته باشد.

علائم قارچ پا

علائم احتمالی زیادی برای بیماری پای ورزشکار وجود دارد که شامل خارش، گز گز کردن و سوزش بین انگشتان یا کف پا، تاول‌های روی پاها که معمولاً با خارش همراه است. ترک خوردن و پوست پوست شدن روی پاها، خشکی پوست کف یا کناره‌های پاها، آسیب دیدن و زخم پوست روی پاها، تغییر رنگ، ضخیم شدن و شکننده شدن ناخن‌های پا و خارج شدن ناخن‌های پا از بستر ناخن می‌شود.

عوامل خطر قارچ پا

احتمال اینکه هر فردی دچار عفونت قارچ پا شود وجود دارد، اما بعضی رفتارها خطر ابتلاء به آن را افزایش می‌دهد. عواملی که خطر ابتلاء به عفونت پای ورزشکار را افزایش می‌دهد شامل پا برهنه راه رفتن در مکان‌های عمومی، به خصوص در اتاق‌های رختکن، دوش‌ها و استخرها، استفاده مشترک از جوراب، کفش یا حوله فرد آلوده به قارچ، پوشیدن کفش‌های تنگ و بسته، مرطوب بودن پاها برای مدت طولانی، پاهایی که زیاد عرق می‌کنند و آسیب جزئی پوست یا ناخن روی پا می‌شود. احتمال ابتلاء به پای ورزشکار در میان افرادی که به بیماری دیابت مبتلا هستند نیز افزایش پیدا می‌کند. آمار ابتلای مردان به این بیماری التهابی بیشتر از زنان است، زنان در صورت رفتن به سالن‌های آلوده مراقبت ناخن به این بیماری دچار می‌شوند.

درمان قارچ پا

عفونت قارچ پا اغلب با استفاده از داروهای ضد قارچ موضعی بدون نسخه قابل درمان است؛ در صورتی که داروهای بدون نسخه عفونت قارچ پا را درمان نکند پزشک می‌تواند پماد ضد قارچ پوستی یا داروهای ضد قارچ خوراکی قوی‌تر برایتان تجویز کند. داروهای موضعی زیادی برای درمان قارچ پوستی وجود دارد که نیاز به تجویز پزشک ندارد و قابل دسترس است؛ این داروها شامل میکونازول، تربینافین، کلوتریمازول، بوتنافین، تولنفتات می‌شود.

درمان خانگی قارچ پوستی پا

برای درمان خانگی قارچ پا توصیه شده است که افراد پاهای خود را مرتباً با آب و صابون بشویند، پاهای خود را در آب نمک یا سرکه رقیق قرار داده تا تاول‌ها برطرف شود، جوراب‌های نخی تمیز بپوشند، پاهای خود را پس از شستن کاملاً خشک کنند و به منظور خشک نگه داشتن پاها کفش‌ها و جوراب‌های خود را مرتباً عوض کنند. حوله‌ها را به صورت مرتب شسته شوند و با فرد دیگری به اشتراک گذاشته نشود، به محض تمام شدن ورزش یا تمرین نیز کفش‌های خود را درآورند.

عوارض بیماری پای ورزشکار

عفونت پای ورزشکار می‌تواند از پاها به دیگر قسمت‌های بدن نیز گسترش پیدا کند. در صورتی که قسمت‌های آلوده به قارچ را بخراشید، ممکن است دستان شما دچار عفونت مشابه شود، قارچ‌های مربوط به عفونت پای ورزشکار می‌تواند ناخن‌های پا را آلوده کند و باعث ایجاد قارچ ناخن شود. گسترش عفونت از پاها به کشاله‌های ران اتفاقی رایج و معمول است، زیرا قارچ می‌تواند از طریق دست یا روی حوله نیز منتقل شود؛ در این صورت خارش کشاله ران اغلب توسط همان قارچ‌هایی ایجاد می‌شود که عامل بروز عفونت پای ورزشکار است.

تشخیص قارچ پا

پزشکان معمولاً عفونت قارچ پا را از روی علائم تشخیص می‌دهند، اما در صورتی که از بروز عفونت قارچی اطمینان نداشته باشد ممکن است برای تشخیص علت بروز علائم آزمایش پوستی تجویز کند. تست ضایعات پوستی پتاسیم هیدروکسید رایج‌ترین تست برای تشخیص عفونت پای ورزشکار است، در این تست پزشک قسمت کوچکی از پوست آلوده را می‌خراشد و آن را در محلول پتاسیم هیدروکسید قرار می‌دهد، پتاسیم هیدروکسید سلول‌های طبیعی را از بین می‌برد و سلول‌های قارچی را دست نخورده باقی می‌گذارد؛ بنابراین این سلول‌ها به راحتی زیر میکروسکوپ قابل مشاهده خواهند بود.