به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، حدود ۱۰۰ هزار سال پیش، شکارچی‌های گردآورنده به اسرار تکثیر و کشاورزی انتخابی پی بردند و سپس پرورش محصولات غذایی را شخصاً به عهده گرفتند. در آن زمان، برای اولین بار در طول تاریخ مردم یاد گرفتند چگونه محصولات غذایی خود را بدون پیمودن مسیرهای طولانی پرورش دهند تا اینکه در زمان انقلاب صنعتی، شهرهای مدرن پا به عرصه وجود نهاد. تکنولوژی‌های جدید، رشد این شهرها را به طور قابل توجهی سرعت بخشید و به تدریج پیدایش شهرهای هوشمند را در پی داشت. امروزه وجود سیستم‌های بهداشتی، خانه‌های مجهز و حمل و نقل ایمن بیش از گذشته احساس می‌شود و طراحی هوشمند شهرها را به یک ضرورت تبدیل می‌کند. پرسشی که در این میان ممکن است ذهن بسیاری را به خود درگیر کند اینکه چه سرنوشتی پیش روی شهرهای آینده است و هوشمندسازی آن‌ها چگونه کیفیت زندگی بشر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
چالش‌های پیش روی شهرهای آینده
شهرها توسط مردمی ساخته می‌شود که در آن‌ها سکونت می‌گزینند و این در حالی است که شهرنشینان نیز خود به طور قابل توجهی تحت تأثیر فرهنگ و طراحی شهری قرار می‌گیرند. بنابراین، دو شهری که با یک چالش واحد مواجه می‌شود، ممکن است رویکردهای متفاوتی را برای حل مشکل خود بطلبد و بدون شک، همین اتفاق مهم‌ترین مانع برای ایجاد شهر هوشمند به شمار می‌رود. شهر هوشمند تنها به منطقه‌ای از جهان اشاره ندارد که در آن از تکنولوژی برای بهبود کیفیت زندگی ساکنان بهره گرفته می‌شود بلکه به شهری اطلاق می‌شود که در آن مدیران به دقت نیازهای ساکنان را مورد مطالعه قرار می‌دهند و برای یافتن بهترین رویکردها برای برطرف نمودن آن‌ها می‌کوشند.
تغییر پویایی در شهرهای آینده
ترافیک شهری همیشه یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی شهرنشینان بوده است که در شهرهای هوشمند، تردد هوشمند می‌تواند نقش مهمی در تشدید یا کاهش اثرات این بحران ایفا کند. در واقع، پویایی هوشمند همیشه با مشکلاتی نظیر ترافیک، آلودگی هوا، سوانح خیابانی، محل پارک و بسیاری از مشکلات مشابه دیگر مواجه بوده است با این حال تصور می‌شود در شهرهای آینده به ویژه در نقاط هوشمند بیشترین تغییرات را متحمل شود.
طراحی قرن بیست و یکم، متفاوت با گذشته
مقامات و شهرنشینان همواره تلاش کرده‌اند مشکلات احتمالی را پیش‌بینی کنند و راه‌حل‌هایی خلاقانه برای حل آن‌ها ارائه دهند. البته همیشه رویکردهای اتخاذ شده در این زمینه متفاوت با گذشته بوده است و تصور می‌شود در قرن بیست و یکم بیشترین تغییر را تجربه کند. به عنوان مثال در زمان‌های قدیم مدیران شهری برای حل بحران ترافیک در بزرگراه‌های پرتردد به ایجاد مسیرهای جدید می‌پرداختند اما تدابیر امروز آن‌ها برای برطرف نمودن این مشکل به طور قابل توجهی تغییر یافته است. مدیران شهری اخیراً به این واقعیت پی برده‌اند که نه تنها افزایش معابر شهری به کاهش ترافیک منجر نمی‌شود بلکه بر شدت آن نیز می‌افزاید.
مدیران شهرهای آینده متفاوت با گذشته به بررسی مشکلات پیش روی شهرها می‌پردازند و تلاش می‌کنند مشکلات شهروندان را از جنبه‌های مختلف مورد توجه قرار دهند. در راستای پویایی شهرهای هوشمند تصور می‌شود که حمل و نقل اشتراکی، خودروهای الکتریکی و مدیریت ترافیک آینده شهرها را در دست گیرد و متفاوت با امروز و گذشته، عبور و مرور ساکنان را تحت تأثیر قرار دهد.
سازه‌های شهرهای آینده کاربردهایی چندمنظوره خواهد داشت
در حال حاضر، حدود ۵۰ درصد جمیعت جهان در شهرها سکونت دارند که پیش‌بینی شده است این نرخ تا چند دهه آینده به طور قابل توجهی افزایش یابد. در واقع، تا سه دهه آینده حدود سه میلیارد نفر به جمعیت کنونی شهرها افزوده خواهد شد که همین رویداد اتخاذ رویکردهای متعدد برای سازگار سازی هر چه بیشتر مناطق را می‌طلبد. بدون شک، هوشمندسازی شهرها در آینده برای بهبود هر چه بیشتر کیفیت زندگی شهری بسیار حائز اهمیت خواهد بود که در این میان، تغییر حداکثری کاربری ساختمان‌ها نیز در اولویت برنامه‌های مدیران شهرهای هوشمند قرار خواهد گرفت.
بدون شک در آینده، سازه‌های شهرهای هوشمند از پایداری بیشتری برخوردار خواهد بود و انتشار گاز دی اکسید کربن در آن‌ها به حداقل خواهد رسید. در سازه‌های هوشمند، مصرف انرژی شهری به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد چرا که انرژی تجدیدپذیر بخش قابل توجهی از نیروی مورد نیاز آن‌ها را تأمین خواهد کرد. علاوه بر این، ایمنی سازه‌های هوشمند در آینده افزایش خواهد یافت و سیستم‌های پیشگیری از آتش‌سوزی با ارتقا قابل توجهی مواجه خواهد شد. جالب اینکه سازه‌های هوشمند از نظر هزینه نیز برای ساکنان بسیار مقرون به صرفه‌تر از نوع امروزی آن‌ها خواهد بود چرا که از یک سو به صورت چند منظوره ساخته می‌شود و از سوی دیگر، مصرف انرژی در آن‌ها بهینه خواهد شد.
نظر شما