به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بشر به معنای واقعی در حال نابود کردن سیاره زمین است؛ با توجه به گزارشات ارائه شده، شهرهای سراسر جهان فقط در سال ۲۰۱۶ میلادی بیش از دو میلیارد تن زباله تولید کردند. رشد سریع جمعیت باعث افزایش میزان تولید زباله در جهان شده است، بنابراین لازم است اقدامات جدی در این زمینه انجام شود. افراد، کسب و کارها و جوامع به منظور کاهش میزان تولید زباله آموزش‌هایی در این زمینه ارائه کرده‌اند و سیاست‌هایی نیز در این راستا در نظر گرفته‌اند. در صورتی که میزان تولید زباله کاهش پیدا کند و به صفر برسد، افراد زندگی سالم‌تر، ایمن‌تر و پایدارتری خواهند داشت. در ادامه به معرفی شهرهایی می‌پردازیم که زباله صفر می‌شود:
ونکوور، کانادا
مدیران شهری ونکوور در سال ۲۰۰۶ به اتفاق آرا به اتخاذ رویکرد زباله صفر رأی دادند، طرح زباله صفر سال ۲۰۴۰ میلادی نیز در سال ۲۰۱۸ تصویب شد. استراتژی‌های دستیابی به این هدف شامل کاهش تولید ظروف یک بار مصرف، کمپوست کردن زباله‌های آلی و در نظر گرفتن اقتصاد دورانی می‌شود. اقتصاد دورانی یک نظام اقتصادی است که هدف آن کم کردن ضایعات و بیشترین استفاده از منابع است.
بوت در اسکاتلند
جزیره بوت در سال ۲۰۱۵ در طرح شهرهای زباله صفر اسکاتلند به عنوان دومین شهر انتخاب شد، به نظر می‌رسد که رویکرد اقتصاد دورانی و آموزش افراد در زمینه کاهش تولید زباله در این زمینه تأثیرگذار بوده است. علاوه بر این، پس از آموزش‌های لازم در این منطقه، میزان استفاده مجدد از وسایل و بازیافت زباله‌ها افزایش پیدا کرده است، حجم زباله‌های خانگی که به محل دفن زباله انتقال داده می‌شود نیز کاهش پیدا کرده است.
دبی، امارات متحده عربی
مقامات شهری دبی در آگوست ۲۰۱۸ میلادی قرارداد پیشروی به سوی زباله صفر C40 را امضا کردند. سپس به منظور دستیابی به اهداف C40 برای کاهش ۱۵ درصد زباله‌های هر شهروند تا سال ۲۰۳۰ میلادی سیاست‌ها و برنامه‌هایی وضع شد. انتظار می‌رود که میزان انتقال زباله‌ها به محل دفن زباله تا سال ۲۰۳۰ میلادی ۷۰ درصد کاهش پیدا کند.
فلاندرز، بلژیک
شهر فلاندرز در بلژیک از سال ۱۹۸۰ میلادی تا کنون در راستای کاهش میزان تولید زباله و دستیابی به زباله صفر در تلاش است. با گذر زمان سیاست‌ها از تمرکز اولیه بر دفع زباله به بازیافت و جداسازی زباله از مبدا تغییر یافته است. از آن زمان تا کنون میزان انتقال زباله به محل دفن زباله تقریباً ۷۵ درصد کاهش یافته است که بالاترین درصد در شهرهای اروپایی در نظر گرفته می‌شود. با وجود افزایش جمعیت و رشد اقتصادی در این شهر، میزان تولید زباله ثابت باقی مانده است.
گیپوزکوآ، اسپانیا
مقامات شهری گیپوزکوآ به جای پیشبرد برنامه‌های چند میلیون دلاری برای تولید نیروگاه‌های زباله سوز، تفکیک زباله از مبدا، افزایش میزان بازیافت و کاهش تولید زباله را در اولویت برنامه‌های خود قرار دادند. در سال ۲۰۱۱، هدف کاهش میزان تولید زباله و انتقال آن به محل دفن زباله را در نظر گرفتند؛ به این ترتیب در کمتر از پنج سال میزان تولید زباله ۵۰ درصد کاهش پیدا کرد، به طوری که گیپوزکوآ به سریع‌ترین شهر اروپا در زمینه حرکت به سمت زباله صفر تبدیل شد.
نیویورک، ایالات متحده آمریکا
نیویورک که به عنوان پایدارترین شهر جهان شناخته می‌شود، در سال ۲۰۱۵ هدفی را برای دستیابی به زباله صفر تا سال ۲۰۳۰ تعیین کرد. یکی از استراتژی‌های به کار رفته در نیویورک در این راستا توسعه برنامه جمع‌آوری زباله‌های آلی در شهر و اطراف آن بوده است، این طرح در حال حاضر بزرگ‌ترین برنامه در نوع خود در ایالات متحده آمریکا در نظر گرفته شده است.
سان فرانسیسکو، ایالات متحده آمریکا
سان فرانسیسکو اولین شهر بزرگ ایالات متحده آمریکا است که در سال ۲۰۰۲ هدف دستیابی به شهر زباله صفر را برای خود در نظر گرفت. با وجود اینکه هدف بلندپروازانه این شهر در سال ۲۰۲۰ محقق نشد، اما این شهر اقدامات خاص و مهمی مانند قانون اجباری کمپوست مواد غذایی و ممنوعیت استفاده از کیسه‌های پلاستیکی در داروخانه‌ها و سوپرمارکت‌ها را اجرا کرده است.
لیوبلیانا، اسلوونی
لیوبلیانا در سال ۲۰۱۴ هدف دستیابی به زباله صفر را تعیین کرد و آموزش‌هایی را در راستای کاهش تولید زباله و افزایش میزان بازیافت به شهروندان ارائه کرد. لیوبلیانا در سال ۲۰۱۶ میلادی به عنوان پایتخت سبز اروپا معرفی شد. به نظر می‌رسد که میزان تولید زباله شهری در لیوبلیانا تا سال ۲۰۲۵ میلادی به نصف کاهش پیدا خواهد کرد.
کامیکاتسو، ژاپن
کامیکاتسو اولین شهر در ژاپن بوده است که در سال ۲۰۱۳ برنامه‌های خود برای دستیابی به زباله صفر را عنوان کرده است. این شهر کوچک گام‌های بزرگی در راستای این هدف خود برداشته است و نیاز به زباله‌سوزهایی را که باعث تولید گازهای گلخانه‌ای می‌شود کاهش داده است. شهروندان زباله‌های خود را به ۴۵ گروه دسته بندی می‌کنند، در این صورت ۸۰ درصد زباله‌ها با موفقیت بازیافت می‌شود و دوباره مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نظر شما