به گزارش ایمنا، انسان‌ها ۲۵ نوع گیرنده چشایی طعم تلخ عملکردی مختلف دارد. این گیرنده‌ها روی زبانمان یافت می‌شود و درک ترکیبات دارای طعم تلخ را برای ما تسهیل می‌کند.
علاوه بر این، برخی یافته‌ها حاکی از آن است که سلول‌های اندام‌های خارج دهانی(extra-oral organs) نیز چنین گیرنده‌هایی دارند اما از آنجایی که ما با این گیرنده‌ها که در بافت‌های غیرچشایی بیان می‌شوند، طعم ترکیبات را درک نمی‌کنیم، این سوال مطرح می‌شود که این گیرنده‌ها دقیقاً چه وظایفی را در آنجا بر عهده دارند.
عملکرد برخی از اینها قبلاً شناخته شده است. به عنوان مثال، برخی گیرنده‌های چشایی طعم تلخ در سلول‌های معده در تنظیم ترشح اسید معده یا در آزادسازی مواد ضد میکروبی سلول‌های روده و مجرای تنفسی نقش دارند.
گیرنده‌های چشایی تلخ روی سلول‌های سرطانی نیز یافت می‌شوند
"اگنس میستلبرگر رینر"(Agnes Mistlberger-Reiner) محقق مقطع فوق دکتری دانشکده شیمی فیزیولوژیکی دانشگاه وین و نویسنده این مطالعه اظهار کرد: یافته‌های جدید نشان می‌دهد که گیرنده‌های چشایی طعم تلخ دارای عملکردهای فیزیولوژیکی هستند که می‌توان از آنها برای پیشگیری یا درمان بیماری‌ها استفاده کرد که البته این موضوع در مورد سرطان نیز صدق می‌کند، زیرا گیرنده‌های چشایی طعم تلخ در سلول‌های سرطانی وجود دارند و از نظر عملکردی فعال هستند.
طی این مطالعه گروهی از محققان دانشگاه وین و مؤسسه زیست‌شناسی سیستم‌های غذایی لیبنیز (Leibniz Institute for Food Systems Biology) دانشگاه فنی مونیخ برای به دست آوردن یک دید کلی از موضوع "ارتباط بین گیرنده‌های چشایی طعم تلخ و سرطان" آزمایشاتی را انجام دادند. محققان روابط بین درک طعم ترکیبات تلخ، رژیم غذایی و بروز برخی سرطان‌ها و نقش گیرنده‌های چشایی تلخ را در سرطان‌زایی در سطح مولکولی بررسی کرده‌اند.
"ورونیکا سوموزا"(Veronika Somoza)، معاون دانشکده شیمی فیزیولوژیکی دانشگاه وین، گفت: همانطور که تجزیه و تحلیل داده‌های ما نشان داد، تاکنون هیچ ارتباطی بین تفاوت‌های تعیین‌شده ژنتیکی در درک ترکیبات تلخ، رژیم غذایی و گسترش سرطان ثابت نشده است. علاوه بر این، یافته‌های این مطالعه نشان داد که در بسیاری از موارد، میزان بیان ژن گیرنده چشایی طعم تلخ در سلول‌ها و بافت‌های سرطانی کاهش یافته که این به آن معنا است که محصولات ژنی(gene products ) کمتری قابل تشخیص است.
"سوفی زهنتنر"(Sofie Zehentner) از نویسندگان این مطالعه اظهار کرد: از طرفی، شواهدی نیز وجود دارد که نشان می‌دهد بیان بیش از حد این ژن‌های گیرنده و فعالسازی هدفمند گیرنده‌های چشایی طعم تلخ، مکانیسم‌های ضد سرطان سلولی را تحریک می‌کند که اینها شامل اثراتی مانند کاهش تقسیم سلولی و مهاجرت سلولی و همچنین افزایش نرخ آپوپتوز (افزایش مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده سلول‌های سرطانی) است.
ورونیکا سوموزا افزود: در این مطالعه نشان داده شد که گیرنده‌های چشایی طعم تلخ در مکانیسم‌های سلولی سرطان نقش دارند که این موضوع آنها را به اهداف جالبی برای توسعه درمان‌های جدید تبدیل می‌کند. بنابراین، ما قصد داریم در آینده عملکرد گیرنده‌های چشایی طعم تلخ را بیشتر بررسی کنیم.
منبع: ایسنا
نظر شما