به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، قحطی و خشکسالی به دلایل مختلفی اتفاق می‌افتد با این حال، آنچه به این رویداد شدت می‌بخشد، حوادث طبیعی، تغییرات آب و هوایی، آشوب‌های سیاسی، جنگ، صنعتی شدن یا ترکیبی از این مولفه‌ها است. قحطی‌ها و خشکسالی‌ها همیشه و در نقاط مختلف دنیا وجود داشته با این حال، شدت آن‌ها از یک کشور به دیگری متفاوت بوده به طوری که بعضی از آن‌ها حتی به مرگ جوامع بزرگی نیز منجر شده است. مرگبارترین قحطی طول تاریخ در سال‌های بین ۱۹۵۹ و ۱۹۶۱ در چین اتفاق افتاد که به استدلال بسیاری از محققان، این رویداد بزرگترین فاجعه ساخته دست بشر تا به امروز بوده است. در ادامه به مرگبارترین قحطی‌های طول تاریخ تا به امروز پرداخته می‌شود.
قحطی بزرگ چین در سال‌های بین ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۱
قحطی بزرگ چین که در سال‌های بین ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۱ اتفاق افتاد از بزرگترین فجایع و ویرانگرترین رویدادهای گسترده نوع خود در طول تاریخ به شمار می‌رود. از مهم‌ترین مؤلفه‌های مؤثر بر وقوع این رخداد می‌توان به خشکسالی، آب و هوای نامناسب و سیاست‌های بی‌خردانه مائو تسه تونگ، حاکم آن زمان جمهوری خلق چین، در مسیر رشد صنعتی اشاره کرد. در واقع، تونگ تدابیری برای ایجاد تغییرات زیاد در کشاورزی به وجود آورد که طی آن مالکیت زمین‌های زراعت ممنوع شد و به همین دلیل، کشاورزان از فعالیت در زمین‌های زراعی به سمت تولید آهن روی آوردند که این اتفاق به سهم خود در کاهش قابل توجه محصولات کشاورزی و در نتیجه وقوع قحطی نقش عمده را به عهده داشت. اگرچه بسیاری از محققان آن زمان، مرگ‌های ناشی از قحطی بزرگ چین را حدود ۱۵ میلیون مورد تخمین زده بودند با این حال، بسیاری از کارشناسان نیز بر این باور بودند که بین ۲۰ تا ۵۰ میلیون نفر از مردم چین در رویداد فوق جان خود را از دست دادند.
قحطی چین در سال ۱۹۰۷
بخش شمالی چین در سال ۱۹۰۷ قحطی بزرگی را تجربه کرد که در پی آن، حدود ۲۵ میلیون نفر از مردم جهان جان خود را از دست دادند. این قحطی در اثر بارش سنگین باران در دوران رشد محصولات کشاورزی اتفاق افتاد و به نابودی بخش اعظم گیاهان و ممانعت از تولید محصول منجر شد. طی آن روزهای بارانی، حدود ۴۰ هزار مایل از زمین‌های کشاورزی را سیل فرا گرفت و استان‌های هونان، کیانگ سو و آن‌هوئی بیشترین لطمه را متحمل شدند. تقریباً ۱۰ درصد ساکنان شمال چین، یعنی حدود ۲۵ میلیون نفر بر اثر این حوادث و به ویژه قحطی پس از آن، جان خود را از دست دادند.
قحطی‌های چالیسا و جنوب هند در سال‌های بین ۱۷۸۲ تا ۱۷۸۴
در سال ۱۷۸۲ قحطی بسیار بزرگی در جنوب هند اتفاق افتاد که در پی آن، یعنی درست یک سال بعد چالیسا در شبه قاره هند نیز قحطی مشابهی را تجربه کرد. بر اساس ادعای مورخان در سال ۱۷۸۰ گرمای شدیدی سراسر هندوستان را فرا گرفت و به مدت چند سال ادامه یافت که همین رویداد به وقوع یک خشکسالی شدید در منطقه و به ویژه چالیسا منجر شد. گرمای شدید و نبود بارش کافی باران باعث نابودی محصولات کشاورزی شد و همین اتفاق، کمبود شدید مواد غذایی را به بار آورد. در این بحبوحه، بیش از ۱۱ میلیون نفر از مردم هند جان خود را از دست دادند و جوامع بسیاری نیز به خصوص در محدوده دهلی به سوءتغذیه شدید مبتلا شدند.
هولودومور در سال‌های بین ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۳
هولودومور یا قحطی بزرگ اوکراین، یک قحطی در جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین واقع در کشور اوکراین امروزی بود که در سال‌های ۱۹۳۲ و ۱۹۳۳ به واسطه سیاست‌های بی‌خردانه دولت اتحاد جماهیر شوروی در دوران ژوزف استالین به وقوع پیوست و منجر به مرگ میلیون‌ها نفر از ساکنان اوکراین، قزاقستان، قفقاز شمالی و مناطق ولگا شد. در آن زمان، همه این محل تحت حکومت شوروی بود و در نتیجه همگی متأثر از تصمیمات دولت، قحطی سال را تجربه کردند که این اتفاق به کاهش چشمگیر جمعیت در آن‌ها منجر شد. در همه این قلمروهای جغرافیایی، حاکمان زمان به پیروی از دستوران ژوزف استالین فرمان صنعتی‌سازی مناطق شهری را صادر کردند که در پی آن، تولید محصولات کشاورزی به طور قابل توجهی کاهش یافت و گرسنگی شدید جوامع را در پی داشت و در نهایت به مرگ بین ۷ تا ۱۰ میلیون نفر منجر شد.
قحطی بزرگ ایرانی در سال‌های بین ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹
وقوع جنگ جهانی اول تبعات منفی زیادی بر جامعه ایرانی که در آن زمان تحت حاکمیت سران قطر بود به جای گذاشت که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به قحطی سال‌های بین ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۹ اشاره کرد. در آن زمان با وجود اعلام بی‌طرفی از سوی سران ایران در جنگ، بخش‌های زیادی از کشور به اشغال نیروهای روسی و انگلیسی درآمد و بدتر از آن، وقوع درگیری‌های داخلی بود که هر روز بیشتر از قبل، قدرت مرکزی کشور را تضعیف می‌کرد. تغییراتی که در رویه تجارت کشور اتفاق افتاد از یک سو و ترس مردم از آشوب‌های به وجود آمده در ایران از سوی دیگر همگی کاهش فعالیت‌های کشاورزی سهیم بود و قحطی بزرگی را به بار آورد که جان بیش از دو میلیون نفر از مردم را گرفت و جوامع بزرگی را به بیماری‌های مرتبط با فقر غذایی مبتلا کرد.
نظر شما