تلاش کره جنوبی برای مدیریت هوشمند شهری از طریق اینترنت اشیا

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اینترنت اشیا به‌طور کلی به اشیا و تجهیزات محیط پیرامون بشر اشاره دارد که به شبکه اینترنت متصل می‌شود و توسط اپلیکیشن‌های موجود در تلفن‌های هوشمند و تبلت قابل مدیریت، مورد نظارت قرار می‌گیرد. تا پایان سال جاری شبکه‌ای از اینترنت اشیا به طول ۴۲۱ کیلومتر در سئول ایجاد خواهد شد ضمن اینکه هزار ایستگاه متفاوت نیز تا سال ۲۰۲۳ بسیاری از فضاهای عمومی مانند مراکز اجتماعی را پوشش خواهد داد. علاوه بر این، دولت محلی پایتخت کره جنوبی در نظر دارد یک پلت فرم عملیاتی نیز در شهرداری نصب کند که به عنوان مرکزی برای نظارت بر جمع‌آوری و توزیع داده‌ها و همچنین مدیریت زمان واقعی شبکه عمل می‌کند.

مدیران شهر امیدوار هستند که پس از اعمال اقدامات مذکور، خدمات اینترنت اشیا سراسر شبکه عمومی را پوشش دهد و به طور قابل توجهی از هزینه داده‌ها بکاهد. دولت محلی ادعا کرده است که شبکه جدید ارائه خدماتی نظیر کنتورهای هوشمند، شناسایی محل آتش‌سوزی احتمالی و نظارت از راه دور برای شهروندان به ویژه افراد سالمندی که به تنهایی زندگی می‌کنند را فراهم می‌آورد. این اقدام بخشی از یک پروژه بزرگ‌تر مقامات پایتخت کره جنوبی به حساب می‌آید که قرار است در راستای افزایش قابلیت اتصال انجام شود و دسترسی تمام شهروندان را به اینترنت رایگان پرسرعت امکان‌پذیر کند.

جمع‌آوری داده‌ها از طریق فناوری اینترنت اشیا

همان طور که پیش از این نیز اشاره شد، سنسورهای اینترنت اشیا سراسر شهر سئول را پوشش می‌دهد و در مکان‌هایی نظیر ایستگاه‌های حمل و نقل عمومی، فضاهای سبز و سایر مکان‌های مشابه نصب خواهد شد تا ایمنی شهروندان را در هر نقطه از شهر تضمین کند. این سنسورها به جمع‌آوری تمام اطلاعات مربوط به محیط می‌پردازد که در نتیجه تجزیه و تحلیل آن‌ها توسط افراد مسئول مستقر در پلت فرم عملیاتی شهرداری، اقدامات جدید در راستای بهبود وضعیت انجام می‌شود که نتیجه آن می‌تواند حتی منجر به ایجاد سازه‌های جدید و خدمات نوین شود.

جالب است بدانید که ۲۵ نهاد در سراسر شهر و همچنین شرکت‌های نوپا و مؤسسات تحقیقاتی نیز به این داده‌ها دسترسی خواهند داشت که این اقدام به منظور افزایش قابلیت ایده‌پردازی گروه‌های مختلف شهری در راستای بهبود کیفیت زندگی در سئول انجام خواهد شد. در واقع، اداره‌های مختلف سراسر شهر به داده‌های جمع‌آوری شده در سنسورهای اینترنت اشیا دسترسی پیدا می‌کنند تا در صورت ربط داشتن مشکل به وجود آمده در هر منطقه از شهر به حوزه فعالیت خود، برای حل آن بکوشند و ایده‌های خود را به مرکز اصلی منتقل کنند.

مدیران پایتخت کره جنوبی امیدوار هستند که مشارکت نهادهای مختلف در طرح جدید گسترش اینترنت اشیا در شهر منجر به افزایش ارتباطات بین اداره‌های مختلف و همچنین افزایش تعامل بین مردم و مقامات شهر شود که این امر به سهم خود می‌تواند در بهبود عملکرد سنسورهای جدید مؤثر واقع شود و تبعات مثبتی را برای بهبود زندگی شهری در پی داشته باشد.

مقامات شهر مرحله آزمایشی نصب سنسورهای اینترنت اشیا را در سه منطقه اصلی شهر یعنی یون پی‌یانگ، گورو و سوچو آغاز کرده‌اند و قرار است بهره‌برداری از آن‌ها را تا پایان سال ۲۰۲۱ امکان‌پذیر کنند. در این مرحله، مدیریت امنیت در مراکز عمومی، سیستم‌های روشنایی هوشمند و نظارت بر ذرات آلاینده هوا و به حداقل رساندن آن‌ها بیش از هر چیز دیگر مورد توجه افراد مسئول قرار خواهد گرفت.

مدیران سئول ادعا کرده‌اند که تا چند سال‌های آینده نیز از داده‌های حاصل از اینترنت اشیا و تکنولوژی "زنجیره‌های بلوکی"، یک دیتابیس غیرمتمرکز که به ذخیره فهرست دارایی‌ها و تراکنش‌ها در یک شبکه همتا به همتا می‌پردازد، برای نظارت مداوم بر سازه‌های قدیمی شهر و کشف خودکار مسائل امنیتی مربوط به آن‌ها بهره خواهد گرفت.

گسترش اینترنت اشیا در سراسر شهرهای جهان

بر اساس پیش‌بینی‌های ارائه شده از سوی اینترنشنال دیتا کورپوریشن تا سال ۲۰۲۵ بیش از ۵۵ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دستگاه با قابلیت اتصال به اینترنت اشیا در سراسر جهان وجود خواهد داشت. بسیاری از شهرهای دیگر جهان نیز همچون سئول در تلاش برای سازگارسازی مناطق خود با این میزان رشد هستند و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به نیویورک در ایالات متحده آمریکا اشاره کرد که اخیراً استراتژی اینترنت اشیا را برای پوشش مسائل شهری مختلف نظیر مدیریت، امنیت، برابری، پایداری و برانگیختن مشارکت عمومی به کار گرفته است.

در ایران نیز، اینترنت اشیا طی چند سال اخیر از اهمیت ویژه‌ای در میان مدیران برخوردار شده و منجر به تحولات زیادی در طراحی سازه‌ها، ساخت مراکز درمانی، بازطراحی پارکینگ‌های عمومی و هوشمندسازی مراکز داده‌ها شده است. رضا راجی که از توسعه‌دهندگان و کارآفرینان حوزه اینترنت اشیا مستقر در ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رود برای اولین بار این مفهوم را در ایران مطرح کرد که ایده او با استقبال گرم مقامات ارشد برخوردار شد و در مدت زمانی کوتاه، بخش‌های مختلفی را از مزایای خود بهره‌مند کرد.