پابلو پیکاسو و "نقاشی‌های دوره آبی"

به گزارش خبرنگار ایمنا، پابلو پیکاسو، از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم، نقاش، مجسمه‌ساز، سرامیک‌ساز، طراح صحنه و متخصص چاپ دستی بود که در ۲۵ اکتبر سال ۱۸۸۱ در مالگای اسپانیا متولد شد و در سال ۱۹۷۳ در فرانسه درگذشت. پیکاسو در ۹ سالگی نخستین نقاشی خود را که تصویر مردی سوار بر اسب در میدان گاوبازی بود، کشید.

پس از آن در ۱۸۹۵ میلادی به همراه خانواده به بارسلونا تغییر مکان داد و در آنجا در آکادمی هنرهای عالی به نام لالنجا به تحصیل مشغول شد.

نخستین نقاشی مهم و حرفه‌ای پیکاسو که در ۱۵ سالگی آن را کشید، کاری آکادمیک به شمار می‌آمد؛ او نقاشی عشای ربانی مادر، پدر و خواهر کوچکترش را که در مقابل کشیشی زانو زده‌اند به تصویر کشید.

دوره آبی فام

«دوره آبی» که بخشی شناخته شده از کارهای پیکاسو به شمار می‌رود از ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ میلادی به طول انجامید. در این زمان، پیکاسو بیشتر از طیف رنگ‌های آبی در کارهایش استفاده می‌کرد و گاه برای تاکید از رنگ‌های دیگر یاری می‌گرفت. برای مثال اثر مشهور «گیتاریست» که در ۱۹۰۳ میلادی خلق کرد، گیتاری با تنالیته‌های گرم‌تر را در میان فام‌های آبی به نمایش می‌گذارد.

مشخصه اصلی نقاشی‌های خلق‌شده در این دوره، استفاده از طیف رنگ آبی و سبز در تابلوها است که فضای غم آلود و خفقان تابلوها، زندگی مردم فقیر، مست و گدایان را نشان می‌داد. دوره آبی در زندگی هنری پیکاسو همزمان با آغاز دوره نوجوانی او بود؛ تاریخ‌نگاران اعتقاد دارند این دوره از کار پیکاسو بیشتر تحت تأثیر افسردگی بعد از خودکشی یکی از دوستانش بوده است.

در این دوران، آنچه که در نقاشی‌های پیکاسو مشهود است به تصویر کشیدن فقر محرومان جامعه و مسائل اجتماعی است. ”دو خواهر” نخستین اثر هنری خلق شده در “دوره آبی” است.

رنگ آبی، بی‌روحی و سردی خاصی را در نقاشی‌های دوره آبی القا می‌کند. در این دوران، پیکاسو به تراژدی زندگی انسان در این جهان گذرا می‌پردازد و هدفش به تصویر کشیدن زندگی سراسر غمبار آدمی است.

گیتارزن پیر، تراژدی، تدفین کاساگماس و زندگی، از نقاشی‌های مهم دوره آبی هستند.

پیکاسو به دلیل جستجوگری، نوآوری، پرکاری و اثرگذاری بر معاصران، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تأثیرگذاران هنر قرن بیستم به شمار می‌رود. او سبک‌های مختلفی را با هم ترکیب کرد. تعابیر کاملاً جدیدی از چیزهایی که پیش‌تر دیده شده بود، به جامعه هنری عرضه کرد و نیروی محرکه توسعه سبک کوبیسم بود و کلاژ را نیز تا سطحی از هنرهای تجسمی بالا آورد.

پیکاسو به همراه "ژُرژ بِراک" از پایه‌گذاران مکتب کوبیسم نیز بود.