سولماز حسینیون در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: از مهم‌ترین اصولی که نیاز است برای مدیریت بهتر بحران‌های شهری در نظر گرفته شود، مقیاس و سطوح شهری است تا شهر تاب آوری بیشتری در برابر بحران‌هایی از جمله زلزله داشته باشد.
وی افزود: بهتر است ساماندهی یا ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای مقابله با زلزله یا فراهم آوردن تجهیزات و امکانات لازم به منظور مدیریت بحران پس از وقوع آن، از سطوح محلی آغاز شود.
این دکترای طراحی شهری خاطرنشان کرد: متأسفانه امروزه طراحی فضاهای شهری نه در سطح محلی و نه در سطح منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به درستی انجام نمی‌شود و ما با کمبود فضاهای باز روبرو هستیم.
حسینیون ادامه داد: فضاهای باز شهری نقش مهمی در مدیریت بحران دارد و نبود یا کمبود آنها تاب آوری شهرها را به شدت کاهش می‌دهد.
وی تصریح کرد: با توجه به خطر وقوع زلزله در شهرها نیاز است در هر منطقه مکانی برای استقرار و خدمات دهی به شهروندان پیش بینی شود؛ این اماکن که از آنها با نام سوله‌های مدیریت بحران یاد می‌شود نقش مهمی در نجات جان شهروندان، در ۴۸ ساعت بعد از وقوع بحران دارد.
این دکترای طراحی شهری تاکید کرد: طراحی نامناسب شهر، نبود برنامه‌ای دقیق برای مدیریت بحران، همینطور آگاه نبودن شهروندان نسبت به مسائل شهری موجب شده تا حتی کوچکترین مشکل در شهر نیز تبدیل به یک بحران شود.
حسینیون افزود: مدیریت بحران تنها تجهیز سازمان‌های کنترل کننده بحران نیست بلکه پیشگیری همیشه بهتر است لذا باید طراحی و برنامه ریزی درستی برای جلوگیری از وقوع بحران‌های شهری در نظر گرفته شود.
وی گفت: برنامه ریزی به منظور مدیریت بهتر بحران می‌تواند کوتاه مدت، بلند مدت یا میان مدت باشد و نیاز است برای هر کدام از این بازه‌های زمانی اهداف مشخصی در نظر گرفته شود.
نظر شما