به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، اخیراً در بسیاری از کشورهای جهان جنبش ضایعات صفر شکل گرفته و هدف آن به حداقل رساندن انباشتگی مواد پسماند در دفن‌گاه‌های زباله و همچنین بهبود کیفیت هوا بوده است. مدیران شهرهایی با هدف ضایعات صفر به طور جدی در تلاش هستند ابتدا از طریق ایجاد سیستم‌های جایگزین تولید مواد پلاستیکی و سپس به وسیله استفاده دوباره و بازیافت مواد، تولید ضایعات را در شهرهای خود به حداقل برسانند. مسئله‌ای که در اینجا باعث شدت یافتن بحران ضایعات در جهان می‌شود، افزایش قابل توجه جمعیت در کره خاکی است چرا که در پی بیشتر شدن جمعیت، تمام انواع ضایعات از مواد غذایی گرفته تا پلاستیکی و غیره نیز افزایش می‌یابد. در این میان، انباشته شدن پسماندهای پلاستیکی بیش از سایر مواد کره زمین و ساکنانش را مورد تهدید قرار می‌دهد چرا که تجزیه بعضی از آن‌ها حتی ۴۰۰ سال به طول می‌انجامد. از سوی دیگر، مواد پلاستیکی آلوده شدن همه محیط‌های طبیعی از خاک گرفته تا آب را در پی دارد و هر ساله هشت تن از این ماده، آثار منفی خود را بر محیط‌های طبیعی به جای می‌گذارد.
البته برنامه‌ریزان در بعضی از نقاط جهان، اقدامات خود علیه تولید و مصرف مواد پلاستیکی و همچنین بازیافت آن به طور جدی را در پیش گرفته‌اند به طوری که پیش‌بینی می‌شود به زودی جایگاه شهرهای بدون پسماند جهان را از آن خود کند.
کامیکاتسو، ژاپن
مدیران کامیکاتسو، منطقه‌ای مسکونی در استان توکوشیمای ژاپن، طی دو دهه اخیر برای کاهش انباشته شدن ضایعات پلاستیکی در دفن‌گاه‌های شهر کوشیده و در این زمینه، دستاوردهای بسیاری را برای شهر و شهروندان به ارمغان آورده‌اند. ساکنان منطقه نیز با پیروی از قوانین سختگیرانه اعمال شده برای به حداقل رساندن تولید ضایعات پلاستیکی، بسیار فعالانه عمل می‌کنند. جالب است بدانید که این شهروندان موظف هستند مواد پسماند خود را در ۴۵ گروه متفاوت دسته بندی کنند و در اختیار کارکنان شهرداری قرار دهند.
ساکنان کامیکاتسو بسیاری از ضایعات خود را به مراکز مخصوصی اهدا می‌کنند تا آن‌ها را به عنوان مواد دست دوم به طور رایگان در اختیار افراد نیازمند قرار دهند. سایر ضایعاتی که کارایی خود را به طور کامل از دست داده است نیز راهی کارخانه‌های بازیافت می‌شود تا از آن‌ها مواد جدیدی با کارایی بیشتر تولید شود. در کشور ژاپن که از بزرگترین تولیدکنندگان ضایعات پلاستیکی در جهان به شمار می‌رود، کامیکاتسو با ایده‌های خلاقانه خود برای رسیدن به هدف صفر پسماند به عنوان الگویی برای سایر شهرهای کشور عمل می‌کند.
الامیناس، فیلیپین
الامیناس، شهری کوچک در فیلیپین یکی از مناطق جهان به شمار می‌رود که سوزاندن مواد پلاستیکی و سایر ضایعات در آن ممنوع است با این حال در سال ۲۰۰۹، همچنان برخی از شهرنشینان دست به اقداماتی مشابه می‌زدند. در این راستا، یکی از نهادهای غیر دولتی شهر تصمیم گرفت همچون واسطه‌ای میان مدیران و این افراد عمل کند تا ازاین طریق، تمام ذینفعان را به مدیریت ضایعات در الامیناس سوق دهد.
برای این منظور، استراتژی‌های زیادی پیاده شد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به آموزش تفکیک ضایعات و کمپوست آن‌ها اشاره کرد. علاوه بر این، مراکز متعدد کوچکی در سراسر شهر احداث شد تا تحویل و بازیافت مواد پسماند را برای تمام مردم تسهیل کند و بهانه دور بودن کارخانه‌ها را میان آن‌ها به حداقل برساند. پس از دو سال تلاش بی‌وقفه، گزارش‌ها حاکی از گرایش ۸۸ درصدی مردم به تفکیک ضایعات و تحویل آن‌ها به مراکز کمپوست بود که به طور قابل توجهی اثرات مثبت خود را بر محیط زیست و سلامت ساکنان آشکار کرد.
آستین، ایالات متحده آمریکا
مقامات آستین، کلانشهری در ایالت تگزاس آمریکا عزم خود را جزم کرده‌اند تا سال ۲۰۴۰ به هدف صفر تولید ضایعات پلاستیکی دست یابند که برای رسیدن به این هدف، طرحی بسیار جامع را ارائه داده‌اند. اجبار سازی کمپوست ضایعات میان شهروندان و ارائه آموزش‌های بازیافت از یک سو و دعوت کارفرمایان به ارائه خدمات بازیافت به تمام کارکنان از سوی دیگر تا کنون مهم‌ترین اقدامات مدیران آستین برای رسیدن به هدف خود بوده است.
علاوه بر این، مقامات شهر بیش از گذشته تمرکز خود را بر کاربرانی تجاری متمرکز کردند که تولید بیش از ۸۵ درصد ضایعات را به عهده داشتند. به عنوان مثال، از سال ۲۰۱۵ به بعد در پیاده‌سازی تمام پروژه‌هایی با اندازه بیش از پنج هزار فوت مربع باید ۵۰ درصد مواد تشکیل دهنده از بازیافت‌های سازه‌های قبلی تشکیل می‌داد.
کاپانوری، ایتالیا
درست پس از احداث اولین کارخانه کمپوست کاناپوری، شهری کوچک در ایتالیا، تمام شهروندان هدف صفر ضایعات پلاستیکی را در پیش گرفتند تا نام کاناپوری را به عنوان اولین شهر بدون ضایعات قاره اروپا به ثبت برسانند. اولین گام در رسیدن به این هدف، جمع‌آوری خانه به خانه ضایعات تفکیک شده بود که در مدت زمانی کوتاه به کاهش ۹۰ درصدی انباشتگی مواد زائد در شهر منجر شد. کاهش دفع مواد زائد در دفن‌گاه‌های زباله در سال ۲۰۰۹ به ذخیره دو میلیون پوندی منابع مالی شهر منجر شد که مدیران از این بودجه برای پیاده‌سازی سایر اقدامات دوستدار محیط زیست برای رسیدن به هدف صفر ضایعات بهره گرفتند.
ویژگی بارزی که کاناپوری را در رسیدن به هدف صفر تولید ضایعات پلاستیکی از سایر شهرهای جهان متمایز کرده، مشارکت فعالانه شهروندان بوده است؛ در واقع، فرهنگ تفکیک ضایعات طی یک دهه اخیر بین این افراد نهادینه شده و حتی آن‌ها را به رقابت در این زمینه سوق داده است.
نظر شما