به گزارش خبرنگار ایمنا، شبنم مقدمی در صفحه اینستاگرام خود آورده است:
"مرزهایی که دست ِ بشر ترسیم کرده روی نقشه‌های کاغذی، میان ِ سرزمین‌ها و آدم‌ها و دریاها و کوه‌ها، تنها ارزش و کارایی ِسیاسی و جغرافیایی دارند. گرنه چه حد و مرز و چه تفاوتی هست میان ما، اگر همه آدمی زاده‌ایم… اگر همه‌مان را به تمامی با یک کلام «انسان» می‌خوانند.
رنج هرکجای جهان برای هر قوم و هر قبیله و طایفه‌ای مگر جز رنج است؟ ظلم مگر جز ظلم است؟ درد مگر جز درد است؟ کیفیت آلام ِ بشری چه تفاوت دارد برای گونه‌های مختلف بشر؟ گرسنگی و ترس برای ایرانی و افغانستانی و بولیویایی و یونانی و هندی چه تفاوت دارد؟!
اینها را گفتم که بگویم رنج ِ خواهر و برادر افغان، رنج من و ماست، از آن خواهیم گفت و خواهیم نوشت. تا هرگاه که لازم باشد. که این کمترین کاری‌ست که می‌شود انجام داد برای هم‌دردی.
نگویید خودمان به قدر کافی بیچارگی داریم! نگویید خودمان نداریم بخوریم، نگویید جا نداریم، امکانات نداریم… نگویید به داد دل خودمان اول باید برسیم.«خودمان» و «خودشان» ندارد. همه یکی‌ایم اگر «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند…» را آن‌طور باد به گلو انداخته می‌خوانیم!
ناگزیری و بی‌پناهی ِ مهاجر را اگر درک کنیم، دست از تنگ نظری و نژادپرستی برخواهیم داشت و شایسته است چنین کنیم… بعد با صدای بلند، بی آنکه شعار داده باشیم برای فرزندانمان بخوانیم همه در آفرینش ز یک گوهریم و چو عضوی به درد آورد روزگار ما و دیگر عضو ها را نماند قرار…"
نظر شما