حسن سجادزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در گذشته با این که رشته تخصصی معماری وجود نداشت، اما نوع معماری به کار رفته در بناهای شهری بسیار فاخر و زیبا بود در حالی که امروزه با این تعداد فارغ‌التحصیل رشته معماری، امکانات و تجهیزات و وجود مجلات علمی، معماری به کار رفته مطلوب و درخور شأن شهرهای ما نیست.
وی افزود: در معماری سنتی گذشته ما معمار داشتیم اما رشته تخصصی به نام معماری وجود نداشت در حالی که امروزه معمار داریم اما معماری نداریم.
این دکترای طراحی شهری با بیان این که امروزه معماری به کالا تبدیل شده است، خاطرنشان کرد: در گذشته معماری با زندگی و هنر عجین شده بود در حالی که امروزه معماری جز رشته‌های علوم مهندسی محسوب می‌شود و از زمانی که این مفهوم به طور صرف با معماری درآمیخت، شأن و جایگاه این دانش تنزل پیدا کرد.
سجاد زاده تاکید کرد: معماری زندگی است. معماری با علوم زیادی مثل مهندسی، هنر، جامعه شناسی، فیزیک، شیمی و بسیاری علوم دیگر در آمیخته است و یک معمار باید با همه این علوم و فنون مرتبط با آنها آشنایی داشته باشد.
وی اضافه کرد: یک معمار نمی‌تواند تنها یک طراح باشد و به جامعه شناسی، روانشناسی رنگ‌ها، مکان یابی و سایر مسائل بی توجه باشد.
این دکترای طراحی شهری با تاکید بر این که سیستم آموزشی ما نیز در این خصوص به درستی عمل نکرده است، تصریح کرد: معماری صرفاً دانشی نوشتنی یا کشیدنی نیست، معماری خلق مکان است اما متأسفانه دانشجویان معماری ما صرفاً نقشه کشیدن را فرا گرفته‌اند و خلاقیت و هنرمندی در این رشته به دست فراموشی سپرده شده است.
سجاد زاده گفت: زمانی یک اثر هنری جاودانه می‌شود که انسان با تمام وجود و با عشق و جدیت کار کند. گذشتگان خانه‌های خود را برای مصارف شخصی می‌ساختند اما امروزه طراحی ساختمان‌ها و بناهای شهری به دست بساز و بفروش‌ها افتاده و معماری به یک کالا تبدیل شده است.
وی ادامه داد: با وضعیتی که در دانشگاه‌ها، سازمان نظام مهندسی و ادارات و سازمان‌ها وجود دارد و اساتید معماری که از طرح‌ها کنار گذاشته شده‌اند، نمی‌توان انتظار داشت معماری خوب و فاخری را شاهد باشیم.
نظر شما