یادداشت شفیعی کدکنی برای محمد رضا باطنی

شامگاه سه‌شنبه ۲۱ اردیبهشت ماه، محمدرضا باطنی، استاد زبانشناسی درگذشت. به همین مناسبت در صفحه اینستاگرام محمد رضا شفیعی کدکنی یادداشتی درباره این زبانشناس منتشر شده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، در صفحه اینستاگرام محمد رضا شفیعی کدکنی آمده است:

"یادداشت دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی درباره زنده‌یاد استاد باطنی که پیشتر در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۹۹ منتشر شده بود:

دکتر محمدرضا باطنی، استاد یگانه زبان‌شناسی دانشگاه تهران، در جهت پایه‌گذاری و گسترش دانش زبان‌شناسی در ایران، بیش از هر کس دیگری نقش داشته است. وقتی که در حدود سال‌های ۱۳۴۵_۱۳۴۴ از انگلستان برگشت و نظریه استادش هالیدی را که یکی از تأثیرگذارترین زبان‌شناسان نیمه دوم قرن بیستم در جهان به شمار می‌رود در ساختمان زبان فارسی معاصر، به اصطلاح امروزی‌ها «پیاده» کرد و چندین کتاب و بسیار مقاله در این باب نوشت بلندترین صدایی بود که در فضای دانشگاهی ایران، در این عرصه شنیده می‌شد و بی‌تردید تأثیرگذارترین کسی در این میدان بود.

درباره جایگاه علمی او و توانایی‌های شگرف او در تدریس، دیگران باید مقالات و حتی کتاب‌ها بنویسند که خواهند نوشت و برای شخص بی‌اطلاعی چون من، سکوت در این باره به ادب نزدیک‌تر است و شایسته‌ترین کار است اما به عنوان یک شاهد و گواه، در تاریخ معاصر ایران و بیشتر برای آیندگان و ثبت در تاریخ می‌توانم گواهی دهم که دکتر باطنی یکی از مردان آزاده عصر ما و نسل ماست که با پارسایی و زهدی از نوع زهد عارفان تذکرة الاولیا بی‌اعتنا و سربلند از کنار تمام وسوسه‌های قدرت‌طلبی و جاذبه‌های حیات اداری و مادی و نان به نرخِ روز خوردن‌ها گذشت و این جایگاه اخلاقی‌اش، حتی از جایگاه علمی و دانشگاهی‌اش ارزش بیشتری دارد و می‌دانم که او بعد از انقلاب در این راه رنجی درازدامن را با شکیبایی خویش آزموده است.

ما، در آینده، به یاری خداوند، دانشمندان بسیاری در عرصه زبان‌شناسی خواهیم داشت که در معیارهای دانشگاهی همچون او مورد احترام حوزه‌های زبان‌شناسی جهان خواهند بود ولی مقام معنوی و آزادگی دکتر باطنی و دلیری و دلاوری علمی او چیز دیگری است که غالباً مغفول مانده است و جز اندکی از شاگردان و یاران نزدیک او و افراد خانواده‌اش، دیگران بیش و کم از آن بی‌خبرند و این چیزی است که هیچ‌گاه کهنه نخواهد شد زیرا نوعی «هنر زیستن» است.

علم می‌آید و می‌رود و کهنه می‌شود و همچون فصلی از تاریخ برای اهلش ثبت می‌شود اما «هنر پاکدامن زیستن» و آزادگی، همیشه زنده است به همین دلیل نام دکتر محمدرضا باطنی همچون بلند «آویسه» ای (یعنی الگو و اسوه) برای نسل‌های آینده فرزندان ایران‌ زمین همیشه خواهد ماند.

محمدرضا شفیعی کدکنی"

یادداشت شفیعی کدکنی برای محمد رضا باطنی

کد خبر 492916

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.