به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بدیهی است که شهرها بیش از نقاط دیگر دنیا تحت تأثیر شیوع کروناویروس جدید دگرگون شده، به طوری که در بسیاری از آن‌ها، جمعیت نیز به طور قابل توجهی کاهش یافته است. در همان روزهای ابتدایی شیوع بیماری کووید -۱۹، سکوتی غم‌انگیز سراسر اغلب شهرهای جهان را فرا گرفت چرا که فعالیت در دفاتر اداری، فروشگاه‌ها، سالن‌های تئاتر، موزه‌ها و ورزشگاه‌ها متوقف شد. به تدریج خبرهایی از مهاجرت مردم در اغلب شهرهای جهان، به سمت حومه‌ها و روستاها به گوش رسید و بحران جدیدی پیش روی شهرنشینی قرار گرفت. با این حال، مدیران در بسیاری از شهرهای جهان نظیر نیویورک، پاریس و رم تلاش کردند تغییراتی آنی در طراحی شهری به وجود آورند تا امنیت آن‌ها را در این دوران استرس‌زا تأمین کنند و ساکنان را به ادامه شهرنشینی ترغیب کنند.
مسئله‌ای که در دوران کرونا بر همگان آشکار شد این که، زندگی شهری در دوران پساکرونا بسیار متفاوت با روزهای ماقبل آن خواهد بود و طراحی شهری به طور قابل توجهی، متأثر از الزامات این بیماری بهبود خواهد یافت. در این راستا تا کنون طراحان بسیاری دست به ایده‌پردازی زده و تحولات زیادی در شهرها به وجود آورده‌اند. بحران بی‌خانمانی، نابرابری، امنیت شغلی، حق مسکن، گرایش بشر به اتخاذ زندگی پایدارتر و تلاش مقامات به افزایش زیست‌پذیری شهرها از مهم‌ترین تغییراتی به شمار می‌رود که طی دوران کرونا در زندگی شهری رخ داده است. با این حال طراحان ایده‌های بیشتری برای ایجاد بهبود زندگی شهری در پساکرونا ارائه داده‌اند که در ادامه به شرح بعضی از آن‌ها پرداخته می‌شود:
حل بحران مسکن
بدیهی است که در اغلب نقاط دنیا، نرخ مسکن به طور قابل چشمگیری افزایش یافت و همین امر، رکود بازارهای املاک و مستغلات شهری را در پی داشت. در مدت زمانی بسیاری کوتاه، بسیاری از مردم به سمت حومه‌های شهری روانه شدند چرا که در آنجا می‌توانستند با صرف هزینه‌ای به مراتب کمتر از شهرها، در خانه‌های بزرگ‌تر و بهتری سکونت پیدا کنند.
بدون شک، ترک شهرها به قصد زندگی دائمی در حومه‌ها می‌تواند از جنبه‌های بسیاری لطمه‌های جبران‌ناپذیری در شهرها به وجود آورد بنابراین، مقامات شهری باید با رویکردهایی خلاقانه بیشترین تلاش را برای افزایش زیست‌پذیری شهرها به کار گیرند و از این طریق، به حفظ شهرنشینان کمک کنند. بدیهی است که ایجاد تعادل بین افزایش جمعیت و دسترسی به مسکن یکی از بهترین ایده‌هایی است که رونق شهرها را در پی دارد. البته توجه به هزینه تهیه مسکن نیز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است چرا که می‌تواند بر گرایش مردم به ادامه سکونت در شهرها بیفزاید.
بدون شک، مدیران شهری می‌توانند با کمک کارشناسان به طراحی خلاقانه خانه‌ها بپردازند تا بدون ایجاد تراکم، بیشترین جمعیت را به سمت شهرنشینی فرا خوانند علاوه بر این، نابرابری مردم در دسترسی به مسکن نیز باید در دوران پساکرونا مورد توجه برنامه‌ریزان شهری قرار گیرد تا زیست‌پذیری و پایداری آن‌ها نیز افزایش یابد.
شواهد حاکی است که بیشترین نرخ ابتلاء به بیماری کووید -۱۹ در ایالت کالیفرنیای آمریکا، در بخش‌هایی از شهرها با بیشترین جمعیت کم درآمد اتفاق افتاده چرا که در اغلب آن‌ها، خانواده‌هایی با حداقل هشت نفر جمعیت، در خانه‌هایی یک خوابه سکونت داشته‌اند.
ظهور مناطق شهری
یکی از بزرگترین تغییراتی که پاندمی کرونا در زندگی شهری به وجود آورده، استفاده از فضاهای عمومی در مناطق شهری بوده است. شیوع بیماری کووید -۱۹ وابستگی شهرنشینان به مناطق محل زندگی خود را به تصویر کشید و از میزان قابلیت آن‌ها نسبت به برآورده کردن نیاز ساکنان اطراف پرده برداشت. قرنطینه‌های کرونایی و ترویج دورکاری توجه مردم را به سمت مناطق محل سکونت خود بیش از پیش معطوف کرد و آن‌ها را به برآورده کردن بیشتر نیازهای خود در نزدیکی منازلشان سوق داد. همین امر، مدیران را به تغییر طراحی و ایجاد مناطقی با بیشترین دسترسی به امکانات و خدمات شهری سوق داد، به طوری که در مدت زمانی بسیار کوتاه، مردم می‌توانستند بدون طی کردن مسیرهای طولانی، به همه آنچه که لازم داشتند دست یابند. در واقع جنبش شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای که پیش از این در کلانشهر پاریس فرانسه مطرح شده بود، طی دوران کرونا در اغلب شهرهای جهان اجرا شد.
استفاده بهتر از فضاهای موجود
واقعیتی که طی دوران کرونا بر همه آشکار شد این که مردم بیش از قبل قدردان فضاهای عمومی اطراف محل سکونت خود بودند. در این راستا، اغلب مکان‌هایی که به مدت چندین سال و حتی دهه، بدون استفاده باقی مانده بود، به فضاهایی کاربردی نظیر پارک، رستوران‌های روباز و کافه‌ها تبدیل شد. علاوه بر این بسیاری از سازه‌های عظیم، کاربردی چند منظوره به خود گرفت و به عنوان مثال یک کتابخانه در ساعاتی از روز، به فضایی برای سرو غذا به مشتریان در فاصله معین از یکدیگر تبدیل شد. حتی مدارسی که طی قرنطینه‌های دوران کرونا به روی دانش‌آموزان بسته شده بود، به مراکزی درمانی برای بیماران کرونایی تبدیل شد. مقامات شهری طی این دوران از اهمیت فضاهای شهری بیشتر آگاه شدند و برای استفاده هر چه مفیدتر از آن‌ها تلاش کردند.
گزارش از: زهرا عباسپور، خبرنگار ایمنا
نظر شما