به گزارش ایمنا، ابوالقاسم حسین‌پور با اشاره به اینکه فرونشست شدید زمین در بلند مدت می‌تواند سبب از بین رفتن فضای ذخیره آب در عمق زمین شود، اظهار کرد: به‌عبارتی در این شرایط آبخوان‌ها قابلیت احیای خود را از دست می‌دهند و این خطری است که در بلندمدت سفره‌های آب زیرزمینی را تهدید می‌کند.
وی در ادامه با بیان اینکه بافت زمین حالت اسفنجی ندارد که بتواند فروافتادگی و فرونشست را ترمیم کند، تصریح کرد: برای جلوگیری از فرونشست زمین و درنتیجه از دست رفتن آبخوان‌ها باید در مرحله اول اضافه برداشت‌ها کنترل شود البته با وجود اینکه سفره‌های آب زیرزمینی در ایران در معرض خطر و تهدید هستند اما خوشبختانه هنوز قابلیت احیای خود را از دست نداده‌اند و ما هنوز برای احیای آن‌ها فرصت داریم.
به گفته مدیرکل دفتر کنترل سیلاب و آبخوان‌داری سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری اگرچه در حال حاضر در بخش‌هایی از آبخوان‌های کشور پس‌رفت داریم اما قسمت‌های اصلی و مهم سفره‌های آب زیرزمینی همچنان برای احیا فرصت دارند اما اگر روند فشار بر منابع پایه‌ای و اضافه برداشت از سطح آبخوان‌ها اصلاح نشود، سیر پس‌روی آبخوان‌ها غیرقابل اجتناب خواهد بود.
حسین‌پور با اشاره به اینکه در بحث تغذیه و احیای آبخوان‌ها یکی از راهکارهای اثربخش اجرای طرح‌های آبخوان‌داری و پخش سیلاب است، گفت: هر ۱۰۰۰ مترمکعب در هکتار اجرای طرح‌های آبخوان‌داری می‌تواند بیش از ۵۰۰۰ مترمکعب در هکتار آب را به داخل زمین نفوذ دهد. از این‌رو باید تلاش کنیم که با مدیریت بارش‌ها و سیلاب سفره‌های آب زیرزمینی تغذیه شوند.
وی ادامه داد: در حال حاضر آبخوان‌های ما ۱۴۰ میلیارد مترمکعب کسری مخزن دارند این در حالیست که سطح عرصه‌های نفوذپذیر کشور ۶۳ میلیون هکتار است و سالانه ظرفیت ذخیره‌سازی بیش از ۴۰ میلیارد مترمکعب آب را دارند. از این‌رو نیاز است که به‌صورت جدی در بخش آبخوان‌داری، پخش سیلاب و تغذیه آبخوان‌ها سرمایه‌گذاری شود.
مدیرکل دفتر کنترل سیلاب و آبخوان‌داری سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری با بیان اینکه بی‌توجهی به از بین رفتن منابع آب زیرزمینی می‌تواند در آینده امنیت زیستی ما را تهدید کند و تبعات گسترده اقتصادی و اجتماعی به‌دنبال داشته باشد، تصریح کرد: توجه به این مسئله در برنامه هفتم توسعه می‌تواند آبخوان‌های کشور را احیا کند و ضامن امنیت زیستی و غذایی ما باشد.
حسین‌پور در ادامه اظهار کرد: ما در کشور ۶۰۹ دشت مهم داریم که آبخوان‌های اصلی ما در این دشت‌ها واقع شده‌اند و متأسفانه ۶۷ درصد این آبخوان‌ها دارای بیلان منفی هستند و در شرایط ممنوعه و بحرانی قرار دارند اما این آبخوان‌ها همچنان امکان تغذیه مجدد و دریافت نزولات جوی را دارند، به‌شرط آنکه اضافه برداشت‌ها کنترل شود و به سمت پایداری آن‌ها حرکت کنیم.
وی به ایسنا گفت: ما باید بتوانیم بخش قابل توجهی از بارش‌ها و سیلاب‌ها را در دل زمین و آبخوان‌های کشور ذخیره کنیم، با این اقدام هم از فرونشست زمین جلوگیری و هم منابع آبی خود را پایدار می‌کنیم. نیاز است که برای این اقدام تصمیم‌گیران کشور منابع لازم را اختصاص دهند و طرح جامعی برای احیا و نجات آبخوان‌ها - که اشتغال، تولید، سکونت و… به آن‌ها وابسته است، تدوین شود.
نظر شما