حسن بهشتی پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در مورد وضعیت فعلی انتخابات آمریکا اظهار کرد: دونالد ترامپ تا ابتدای بهمن ماه در کاخ سفید است؛ هرچند ممکن است از اختیارات خود استفاده کرده و به دیوان عالی این کشور شکایت کند؛ اما شاید هیچ موقع فکر نمی‌کرد به این روز بیفتد. جامعه آمریکا و البته بیشتر شهرهای بزرگ و صنعتی که در نقشه‌های منتشر شده از سوی خبرگزاری‌ها مشخص است، گرایش بیشتری به جو بایدن داشتند و شهرهای کوچک، روستاها و عمدتاً طبقات محروم که قبلاً به دموکرات‌ها رأی می‌دادند اکثراً آرا خود را به سبد ترامپ ریخته‌اند.
وی افزود: زمانی که یکباره بالغ بر ۱۵۰ میلیون نفر پای صندوق‌های رأی حضور یافتند و همچنین صد میلیون نفر قبل از روز انتخابات از طریق پست رأی دادند، نشان از شکل‌گیری اراده جمعی برای رفتن ترامپ است. از آن طرف تعداد طرفداران ترامپ هم کم نیست که نشان می‌دهد انتخاب وی در سال ۲۰۱۶ اتفاقی نبوده است.
این کارشناس روابط بین‌الملل ادامه داد: از طرفی دیگر شاهد نبود حمایت جمهوری خواهانی هستیم که از ترامپ به دلیل رفتار غیر دموکراتیکی که از خود نشان می‌دهد دوری می‌کنند. نسبت آرا در ایالت‌های چرخشی، نشان می‌دهد که این طرز تفکر و گرایش در آمریکا ریشه دارد و جامعه این کشور که همیشه دوحزبی بوده است امروز به یک جامعه دوقطبی تبدیل شده و دو تفکر و ایده رو در روی هم ایستاده‌اند. هرچند سازوکارهای دموکراتیک ایالت متحده این اوضاع را مدیریت می‌کند اما واقعیت این است که شیوع کرونا باعث شد تعارض‌های درونی آمریکا بیرون بریزد و مردم را روبروی هم قرار دهد.
بهشتی پور خاطرنشان کرد: انتخاب خانم کامیلا هریس به عنوان معاون جو بایدن، درست در یکصدمین سال تصویب آزادی فعالیت زنان اتفاق افتاده است و از این جهت فضایی برای جریان‌های فمینیستی و جنبش‌های اجتماعی تلقی می‌شود. در حال حاضر دونالد ترامپ شانزدهمین رئیس‌جمهور تک دوره‌ای در تاریخ است و جو بایدن نیز هم دوازدهمین معاون رئیس‌جمهوری است که توانسته به ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا دست پیدا کند.
وی در ادامه تصریح کرد: فضای پنجاه و نهمین انتخابات آمریکا متفاوت از دوره‌های قبل بود و یک شکاف عمیق را به نمایش گذاشت. بزرگ‌ترین بازنده این انتخابات نه ترامپ که دموکراسی در آمریکاست؛ زیرا ترامپ نماد یک جامعه معترضی است که به وضعیت سیستم سنتی ایالت متحده اعتراض دارد. درک این موضوع برای نسل جدید این کشور که به سیاست‌های داخلی آمریکا معترض هستند سخت و دشوار است که چرا یک نامزد با کسب اکثریت آرای عمومی نمی‌تواند به کاخ سفید برود و این الکترال‌ها هستند که برنده را تعیین می‌کنند.
این کارشناس روابط بین‌الملل خاطرنشان کرد: تبعیضی که در جامعه آمریکا وجود دارد و ۴۰ میلیون نفری که زیر خط فقر هستند ترامپ را تبدیل به یک سمبل و نماد از مشکلات آمریکا کرده است و با رفتنش حل نمی‌شود. اگر معنی ترامپیسم بیانگر این باشد که یک عده به سیستم حاکم فعلی ایالت متحده اعتراض دارند درست است؛ ولی اگر این واژه به معنی تایید تفکرات خودشیفتگی ترامپ باشد درست نیست. ترامپیسم به‌معنای واقعیت‌های تلخی نظیر نابرابری‌ها و ناکارآمدی‌های سیستم انتخاباتی است که نیاز به اصلاح دارد.
نظر شما