به گزارش خبرنگار ایمنا، این روزها در فوتبال اروپا تکنولوژی VAR به یک مشکل و معضل بزرگ برای تیم‌ها به خصوص آن‌هایی که ضرر می‌کنند تبدیل شده است. نمونه بارز آن بازی چند شب پیش ال کلاسیکو و یا دیدار منچستریونایتد در مقابل چلسی بود.
احتمالاً اکثر افراد هم نظر باشند، زمانی که بحث آمدن VAR به فوتبال مطرح شد فقط یک دلیل بود که می‌توانست طرفداران و حتی تیم‌ها را متقاعد کند که این پدیده را قبول کنند و آن هم این بود که می‌گفتند "دیگر با این تکنولوژی حق تیمی ضایع نمی‌شود". البته بماند که خیلی‌ها باز هم مخالفش بودند و اشتباهات داوری را به مختل شدن جریان بازی ترجیح می‌دادند.
بیشتر از دو سال است که VAR به شکل رسمی استفاده شده و نکته مهم ماجرا اینجا بوده که حتی با ورود این کمک ویدئویی بازهم اشتباهات داوری رخ می‌دهد. اختراعی که قرار بود به همه بحث‌های پیرامون داوری پایان دهد، حالا اما تنش‌ها را شدت بخشیده است.
اگر قبلاً اشتباهات داورها وابسته به سرعت تصمیم گیری و تأثیر گذاری جو بازی بر داور بود، حالا به این موضوع پیوند می‌خورد که داوران نشسته در اتاقک VAR با قصد و غرض مرتکب چنین اشتباهاتی می‌شوند.
کمک داور ویدئویی، حالا نه تنها به فوتبال کمک نکرده بلکه باعث از بین رفتن هیجانات فوتبال هم شده است. کافی است به دلهره‌ای که بازیکنان پس از زدن گل و هنگام شادی پس از آن دارند نگاه کنید. استرس مردود شدن گل به خاطر یک خطای کم اهمیت در دورترین نقطه و یا یک آفساید تار مویی، لذت خوشحالی کردن را از آن‌ها می‌گیرد. از بین بردن این احساسات لحظه‌ای دارد جذابیت فوتبال را کم می‌کند. فوتبالی که تافته جدا بافته ورزش‌های موجود در دنیاست و اهمیتش ورای یک ورزش برای مردم است.
اگر زندگی را یک داستان در نظر بگیریم فوتبال در آن نقش یک قهرمان را دارد. قهرمانی که خیلی وقت‌ها دستمان را گرفته و از وسط ناراحتی‌های زندگی عادی ما را به دنیای هیجان‌انگیز خودش برده است. حالا این قهرمان هم شاید دارد چوب بی‌رقیب بودنش را می‌خورد. داستان‌های خیالی قهرمان‌ها همیشه به یک شخصیت بد نیاز دارند؛ مثل شرلوک به موریارتی یا بتمن به جوکر.
اگر قرار باشد که شخصیت بدی وجود نداشته باشد قهرمان کم کم خودش، خودش را نابود می‌کند. شاید برای فوتبال هم دارد چنین اتفاقی می‌افتد، ورزش بی‌رقیبی که فقط خودش می‌تواند با تغییر دادن شکل مطلوب، خودش را از بین ببرد.
نظر شما