مسئولین ورزشکاران ناشنوا را در حد آدم هم نمی‌دانند!/ برخی قوانین ضد ناشنوایان است

در کشور ما همواره ناشنوایان همانند افرادی که نقص عضوی در بدنشان دارند، دید متفاوتی وجود دارد و کسی که با معلولیت مواجه است باید روحیه بسیار قوی و اراده آهنین داشته باشد تا با وجود ناشنوایی، سکوی المپیک را بزرگترین هدف خود بداند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، بهزاد امیری ۲۹ ساله که با محدودیت ناشنوایی بزرگ شده است، افتخارات زیادی با لباس تیم ملی آورده است. ورزشکاری که از کودکی تکواندوکار کرده است و با وجود نگاه‌های سنگین مردم و مسئولین نسبت به خودش تلاش کرد و با دیدن بی‌مهری های زیاد همچنان بزرگترین هدف خود را کسب مدال طلای المپیک می‌داند. در ادامه گفت و گوی خبرنگار ایمنا را با این ملی پوش تکواندو ناشنوایان ایران به مناسبت روز جهانی ناشنوایان می‌خوانید:

چگونه با تکواندو آشنا شدید؟

خانواده اصلی ترین مشوق من بود و مادر و خواهرم نیز تکواندو کار هستند. از ۹ سالگی تکواندو را آغاز کردم و در حال حاضر طلای آسیای ۲۰۱۵ و برنز المپیک ۲۰۱۷ را در کارنامه خود دارم.

تعدادی از مسابقات شما لغو شده است...

مسابقات جهانی ۲۰۱۶ ترکیه به دلیل حمله داعش لغو شد. همچنین مسابقات ۲۰۱۹ هنگ کنگ به دلیل اعتراضات در آن کشور برگزار نشد و مسابقات ۲۰ ۲۰ یونان که قرار بود آبانماه امسال برگزار شود به دلیل شیوع ویروس کرونا به سال ۲۰۲۲ موکول شد.
از عضویت خود در تیم ملی بگویید

ده سال است که لباس تیم ملی را بر تن می‌کنم و علاوه بر مدال‌هایی که کسب کرده‌ام مسابقات لغو شده زیادی هم داشتم.

کدام یک از مدال‌هایی که کسب کردید برای شما دلچسب تر است؟

مدال طلای ۲۰۱۵ به دلم نشست چون تلاش زیادی برای آن کردم. در آن زمان هم کار می‌کردم و پس از آن تمرین می‌کردم و با این چنین سختی طلای آن مسابقات را کسب کردم.

آیا از ورزشکاران ناشنوا حمایت‌های لازم انجام شده است؟

وزارت ورزش و جوانان قول‌های زیادی به ما داده است. قرار بود شرایط ایجاد شغل برای ناشنوایان را مهیا کنند، اما همچنان پس از سال‌ها مشغول قول دادند. جوایز ما نسبت به ورزشکاران عادی از نصف هم کمتر است. چند سال است در این خصوص نیز قول داده‌اند، اما به آن عمل نمی‌شود.

چه انتظاراتی از مسئولین مربوطه دارید؟

ورزشکاران ناشنوا را کم می‌شناسند و زمانی که از مسابقات برمی‌گردیم تنها خانواده و نهایتاً رئیس فدراسیون در مراسم استقبال حضور دارند و مسئولین به قول خودشان ورزشکاران ناشنوا را در حد آدم هم نمی‌دانند!!!!

در استان اصفهان هم شرایط نامناسب است؟

زمانی که در تهران به آن صورت برخورد می‌شود، از استان اصفهان انتظاری نیست و زمانی که برای گرفتن نامه پایگاه قهرمانی هم می‌رویم، برخورد خوبی از مسئولین اداره ورزش و جوانان نمی‌بینیم.

آیا دیگر ورزشکاران ناشنوا نیز این شرایط را دارند؟

بله تقریباً همه ورزشکاران ناشنوا همین شرایط را دارند اما برخی از آن‌ها از نظر مالی شرایط خوبی ندارند و در شرایط سخت‌تری قرار دارند. آن‌ها یا باید ورزش نکنند یا با شرایط سختی تمرینات خود را دنبال کنند و برخی از ورزشکاران ناشنوا، ورزش را کنار گذاشته‌اند.

از شرایط تحصیلی خود بگویید.

لیسانس تربیت بدنی دارم. قرار بود نامه بگیرم و تحصیلات خود را در مقطع ارشد ادامه بدهم، اما متأسفانه ما شرایط حضور در دانشگاه‌های دولتی را نداریم و این موضوع تصویب نشده است. به همین دلیل دیگر ادامه نداده‌ام. قوانینی وجود دارد که ضد ناشنوایان است و برخی مسائل همچنان در مجلس تصویب نشده است و ما هم که صحبت می‌کنیم، می‌گویند چرا صحبت می‌کنید؟!!!

در جامعه تفاوت نگاه به اشخاص عادی و ناشنوا وجود دارد؟

تفاوت نگاه هست. نگاه مردم باید به روش‌های مختلف باید فرهنگ سازی شود و در جامعه ما به افراد ناشنوا، می‌گویند کر و لال و شاید این عبارت توهین باشد. بسیاری از مسئولین نیز این گونه هستند و حتی مسئولین ما هم این موضوع را رعایت نمی‌کنند.

شرایط اردوی تیم ملی برای آخرین مسابقاتی که لغو شد به چه صورتی بود؟

حدود ۴ ماه با شرایط سخت رژیم غذایی و انجام هزینه‌های شخصی در اردو بودیم و پس از لغو مسابقات هیچ هزینه‌ای به ما ندادند و این موضوع را برای ورزشکار یک وظیفه می‌دانند. طوری برخورد می‌کنند که انگار ما در کوچه و خیابان زندگی می‌کنیم. قبل از المپیک افرادی از مجلس برای جمع کردن رأی، قول‌هایی به ما دادند اما ما همچنان منتظریم یک حرکتی زده شود. همچنین فدراسیون تکواندو ما را قبول ندارد در صورتی که با برای شرکت در دوره‌های داوری و مربیگری باید به فدراسیون تکواندو حق عضویت بدهیم. اگر فدراسیون تکواندو قبول می‌کرد شاید شرایط تمرینی بهتری برای ما وجود داشت.

در وضعیت کرونا چه شرایطی داشتید؟
 

متأسفانه در شرایط کرونا هیچ کاری نمی‌توانستیم انجام دهیم. اکثر ورزشکاران درحال حاضر کار می‌کنند تا برای مسابقات سال آینده هزینه‌های خود را در بیاورند. افت شدیدی داشتیم و اردوها و تمرینات ما لغو شد. صندوق ورزشکاران به دلیل حضورم در المپیک، حقوق در نظر گرفته است و من که سومی المپیک دارم نهایتاً ماهی ۳۰۰ هزار تومان با کسر مالیات دارم که نمی‌دانم با آنچه کاری انجام دهم؟!

پاداش‌های شما برای مسابقات مختلف پرداخت شده است؟

برای المپیک ۸۰ سکه برای نفر اول، ۵۰ سکه نفر دوم و ۳۰ سکه نفر سوم قرار بود بدهند. پس از اینکه سکه با افزایش قیمت مواجه شد، ۱۰ سکه کاهش دادند و هر سکه را یک میلیون و هشتصد و پنجاه حساب کردند که با آن پول ما یک پراید ۴۰ میلیونی هم نمی‌توانستیم بخریم.

شرایط مربیگری و داوری شما چگونه است؟

به دلیل اینکه در رفت و آمد به اردو هستم و نمی‌توانم همیشه بر شاگردان نظارت داشته باشم شرایط برگزار کردن کلاس آموزشی ندارم. برای داوری نیز هرچند وقت یکبار به عنوان داور دعوت می‌شویم اما آن هم منبع درآمدی نیست.

برای استخدام به ارگان‌های خاصی رفته اید؟

به یکی از کارخانه‌های اصفهان که در حوزه لوازم خانگی فعالیت دارد، رفتم که آنجا به من گفتند یا باید کار را انتخاب کنی یا ورزش را. به من مرخصی ورزشی نمی‌دادند و گفتند ورزشکاران ملی به ما مربوط نمی‌شود و به دلیل اینکه باید آمادگی خود را حفظ می‌کردم، نتوانستم بروم.

چه مسابقاتی را در پیش دارید؟

المپیک ۲۰۲۱ برزیل است و اگر مشکلی به وجود نیاید، شرکت می‌کنم. در حال حاضر به صورت آنلاین بعضی مواقع برنامه‌های خود را می‌فرستیم. برای این المپیک با توجه به شناختی که از حریفان دارم، می‌خواهم برای طلا بروم.

هدف بهزاد امیری چیست؟

اولین طلای آسیا مردان برای ناشنوایان را من گرفتم و می‌خواهم اولین مدال طلای المپیک برای ناشنوایان را نیز خودم بگیرم.

نکواندو را چگونه توصیف می‌کنید؟

عشقی که تحت هر شرایطی کمک کننده است.

فوتبالی هستید؟

قبل از تکواندو فوتبال بازی می‌کردم و حتی یک دوره هم تکواندو را کنار گذاشتم، اما ورزش انفرادی را ترجیح دادم. سپاهانی بودم اما پس از دیدن بسیاری از تعصبات زیادی و کور شدن یک بچه، طرفدار هیچ تیمی نیستم.

گفت و. گو از: سید عرفان غروی _ خبرنگار سرویس ورزش ایمنا

کد خبر 447228

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.