به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از مردم استرالیا و به خصوص بندر داروین از ظاهر کلی شهرهای خود نظیر نمای ساختمان‌ها، خیابان‌ها، میدان‌ها و پارک‌ها احساس نگرانی می‌کنند چراکه به باور آن‌ها باعث تولید گرما می‌شود.
بسیاری از ساکنان این بندر بر این باورند که شهر باید به گونه‌ای طراحی شود که گرما هیچ جایی در آن نداشته باشد و مردم با امنیت خاطر در شهر تردد کنند. شواهد حاکی است که از ماه جولای ۲۰۱۸ دمای هوا در داروین به میزان دو درجه سانتی‌گراد گرم‌تر از ماه‌های جولای در سال گذشته بود و به همین دلیل بسیاری از مردم برای نجات جان خود و خانواده شهر را ترک کردند.
در مرکز شهر داروین، میزان خالی بودن شهر به حدود ۵۰ درصد رسیده است که این یعنی فروشگاه‌ها به طور یک در میان بسته شده است و فعالیتی ندارند. مردم بی توجه به رخدادهای گذشته شهر به تدریج محل زندگی خود را به خاطر گرمای شدید ترک می‌کنند. اتفاقاتی نظیر رشد مراکز تجاری در خارج از شهر، بسته شدن سوپرمارکت معروف وول ورث در سال ۲۰۱۰، تغییر شکل بازار بزرگ شهر، قطع درختان، نصب سایبان‌ها و سنگفرش‌های تیره و در نتیجه افزایش دما از جمله رویدادهایی بوده که منجر به افزایش گرمای محیط شهری داروین شده است.
این اتفاقات یک شبه روی نداده است با این حال تکمیل پروژه‌های مختلف شهریچون مراکز خرید و فروشگاه‌های زنجیره‌ای به آن سرعت بخشیده است. بیش از ۳۵ درصد شهر را آسفالت فرا گرفته که همین امر به افزایش دمای محیط منجر شده است. از سوی دیگر سایبان‌های سبز در سراسر شهر به ندرت وجود دارد به طوری که محققان تخمین زده‌اند که تنها ۱۴ درصد شهر را سایه‌های حاصل از درختان در بر می‌گیرد. هر روز دمای هوا به بالاتر از ۳۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و مرکز شهر اغلب به میزان ۶ درجه گرم‌تر از سایر مناطق اطراف است. گزارشات حاکی است که در اغلب موارد دمای هوا در سطوح آسفالتی به بیش از ۶۶ درجه سانتی‌گراد می‌رسد و همین امر جان بسیاری از ساکنان را با تهدید جدی مواجه کرده است.
چگونه می‌توان مشکل گرمای داروین استرالیا را حل کرد؟
گروهی از محققان استرالیایی در چند سال گذشته با استفاده از پهبادها و ایستگاه‌های هواشناسی میزان گرما را در مرکز داروین مورد مطالعه قرار داده و مناطق گرم، مرطوب و دارای جریان باد را مشخص کرده‌اند. تحقیقات آنان نشان داد که در بندر داروین تعداد هشت منطقه گرم با دمایی ۶ درجه بالاتر از گرمای شدید و چهار منطقه خنک‌تر وجود دارد که این مناطق به ترتیب در ناحیه شمالی و مرطوب و در بخش جنوبی و خشک شهر واقع شده است. این افراد سپس از یک الگوی کامپیوتری برای ارائه استراتژی‌هایی جهت کاهش اثرات گرمایی در داروین استفاده کردند و به این نتیجه رسیدند که آب‌نماها و برکه‌هایی کوچک باید در فاصله ۵۰ متر از هم سراسر شهر را فرا گیرد.
علاوه بر این تا جایی که امکان دارد باید نمای ساختمان‌ها و سطوح خیابانی را تغییر داد و آن‌ها را به رنگ روشن درآورد. مهم‌تر از همه اینکه پوشش سبز گیاهی، هم در پشت بام‌ها و نمای ساختمان‌ها و هم به صورت سایبان‌های سبز در سراسر شهر باید به طور چشمگیری افزایش یابد.
مقامات رسمی داروین در یک پروژه آزمایشی، گرم‌ترین خیابان شهر به عرض ۳۰ متر را انتخاب کرده‌اند که از هیچ سایبانی برخوردار نیست و به همین دلیل عصرها دمای هوا در آن به ۶۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد. مقامات قصد دارند در این خیابان سایبانی عظیم، پوشیده در تاک‌ها و سایر گیاهان سبز ایجاد کنند و در اطراف آن درختان زیادی بکارند. پوشش سبز این گیاهان نه تنها سایه زیادی را برای خیابان فراهم خواهد آورد، بلکه به کاهش گازهای آلاینده کمک زیادی می‌کند و در نهایت این دو عامل یعنی سایه و کاهش گازهای گلخانه‌ای به خنک‌سازی محیط کمک قابل توجهی خواهد کرد.
نظر شما