به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سطوح شهری از قبیل جاده‌ها و پارکینگ‌ها در حدود یک سوم یا بیشتر از یک شهر معمولی را می‌پوشاند؛ مطالعات پیشین نشان داده که آسفالت‌های سرد بسته به میزان گسترش آن‌ها، ابعاد شهر و موقعیت شهر می‌تواند دمای هوا را تا حدود ۰.۵ درجه سانتی‌گراد کاهش دهد که منجر به بهبود کیفیت هوای منطقه (کاهش مه دود و غلظت ازون) می‌شود.
کاهش جزایر گرمای شهری در کنار پدیده گرم شدن زمین اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند. در کنار کاشت درختان شهری، سقف و دیوارهای بازتاب دهنده که نور کمتری را جذب می‌کنند، از جمله استراتژی‌های کاهش جزایر گرمای شهری است که منجر به مصرف انرژی کمتر برای تهویه هوای ساختمان‌ها می‌شود.
تا امروز بتن آسفالتی متداول‌ترین مصالح روسازی شهری است که با رنگ تیره خود، دارای بازتاب خورشیدی کم یا سپیدایی کم (albedo) است. بتن سیمانی روشن‌تر و دارای سپیدایی بالاتری است؛ با این حال ساخت سیمان نسبت به تولید آسفالت از مواد نفتی نیاز به انرژی بیشتری دارد و کربن بیشتری تولید می‌کند. علاوه بر بتن آسفالتی سنتی و بتن سیمانی، محققان چندین گزینه دیگر مواد مانند روکش‌های بازتاب دهنده و استفاده از ضایعات صنعتی مانند سرباره و خاکستر بادی برای جایگزینی سیمان معمولی در بتن سیمانی را پیشنهاد کردند.
مرکز تحقیقات روسازی دانشگاه کالیفرنیا طی مطالعاتی انرژی و تولید گازهای گلخانه‌ای مربوط به مصالح روسازی و ساختمانی را محاسبه کرده است. محققان دانشگاه کالیفرنیا یک الگوی اقلیمی منطقه‌ای برای کالیفرنیا تعریف کردند و آزمایشگاه برکلی شبیه‌سازی مصرف انرژی ساختمان را انجام داد. سپیدایی روسازی به صورت مستقیم با کم و زیاد کردن بازتاب نور خورشید به ساختمان‌ها و به صورت غیرمستقیم با تغییر دمای هوا بر ساختمان‌ها تأثیر می‌گذارد. محققان دریافتند که در اکثر موارد، انرژی نهفته مصالح سرد، نسبت به انرژی صرفه‌جویی شده ناشی از افزایش سپیدایی بسیار بیشتر است.
همچنین نتایج پژوهشی نشان داده است که در طول ۵۰ سال عمر روسازی، انرژی لازم جهت نگهداری از یک پوشش بازتاب‌دهنده بیش از شش برابر انرژی لازم برای تولید اسلاری سیل (Slurry Seal) است؛ اسلاری سیل فقط شامل سنگ و آسفالت است که انرژی کمی برای تولید نیاز دارد، در حالی که روکش بازتاب‌دهنده حاوی پلیمر بسیار انرژی بر است.
نتایج پژوهشی دیگر در شهر کالیفرنیا نشان داد به ازای هر متر مربع روسازی سرد، مصرف سالیانه برق حدود یک کیلووات ساعت کاهش می‌یابد یعنی کمتر از ۶۰ سنت در سال صرفه‌جویی مالی می‌شود و انتشار دی اکسید کربن کمتر از یک درصد کاسته می‌شود. اگر هزینه اضافی سالانه ساخت یک متر مربع روسازی سرد کمتر از این باشد، در آن صورت استفاده از روسازی سرد مقرون به صرفه است.
اما یکی از مزایای قابل توجه روسازی‌های بازتاب دهنده خنک شدن زمین است؛ بازتاب بیشتر نور خورشید توسط جاده‌ها به فضا، به خنک شدن کره زمین کمک می‌کند و برخی از اثرات گرمایش کره زمین ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای را جبران می‌کند. مزیت خنک کنندگی زمین توسط آسفالت‌های سرد به طور قابل توجهی بیشتر از خسارت آن ناشی از انتشار کربن در ۵۰ سال چرخه عمر روسازی است. از آن گذشته، همان‌طور که شهرها گرم‌تر می‌شوند، روسازی‌های سردتر می‌توانند موجب افزایش رفاه و سلامتی انسان شوند. مطالعات نشان داده است که نوآوری در فن‌آوری‌ها نیز نقش مهمی در انتخاب آسفالت سرد دارد و ادامه پژوهش‌ها و توسعه روسازی‌های سرد کم انرژی و کربن پایین ضروری است.
نظر شما