به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سال‌ها قبل از اینکه ونیز به یک مرکز گردشگری در میان مردم سراسر جهان تبدیل شود، ساکنان آن به پیروی از سنت قدیمی خود تحت عنوان "فلانری" به پرسه‌زنی در پیاده راه‌های شهر می‌پرداختند تا به طور اتفاقی با آشنایان خود برخورد کرده و به گفتگو یا نوشیدن یک قهوه در کافه‌ها بپردازند. پاندمی کرونا این سنت را بار دیگر برای شهروندان ونیزی به ارمغان آورده و آن‌ها را به سمت پرسه‌زنی در خیابان‌ها سوق داده است.
با گسترش ویروس کرونا تردد گردشگران در ونیز به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است و دیگر میلیون‌ها توریست سالانه در خیابان‌های شهر به فلانری نمی‌پردازند. این در حالی است که اخیراً بسیاری از ساکنان شهر، به خصوص کسانی که به خاطر کرونا کار خود را از دست داده‌اند یا در مرخصی به سر می‌برند، فرصت و فضای بیشتری در اختیار دارند تا از قدم زدن در شهر و تماشای زیبایی‌ها آن لذت برند.
با این حال، وجود مشکلات اقتصادی و بحران مالی در این دوران کمتر این افراد را به سمت نوشیدن قهوه و دیگر خوراکی‌های محلی شهر می‌کشاند. صاحبان رستوران‌های محلی برای اینکه شور و شوق را به مردم ونیز بازگردانند و آن‌ها را به سمت خود جذب کنند غذا و نوشیدنی لازم را به صورت قرض در اختیارشان می‌گذارند و از آن‌ها می‌خواهند وجه مورد نظر را در آینده پرداخت کنند. بسیاری از مردم شرایط یکسانی دارند و امیدوارند با پایان گسترش ویروس کرونا و بازگشت صنعت گردشگری به روال سابق، بتوانند تمام بدهی‌های خود را تسویه کنند.
قبل از گسترش ویروس کرونا، هتل‌ها در ونیز و حومه‌های اطراف آن هر ساله به طور میانگین میزبان ۱۰ میلیون و ۲۰۰ هزار مسافر بودند که اغلب آن‌ها را افرادی از کشورهای خارجی تشکیل می‌داد.
بعضی از آمار حاکی است که به طور میانگین در هر سال حدود ۲۰ میلیون گردشگر به مکانی به مساحت دو مایل مربع و ۵۰ هزار ساکن سفر می‌کردند. این گردشگران سالانه بیش از ۳ میلیارد یورو برای صنعت گردشگری ونیز به ارمغان می‌آوردند.
در حال حاضر تقریباً ۲۵ هزار نفر از ساکنان ونیزی به طور مستقیم در صنعت گردشگری مشغول به کار هستند و جمعیت زیادی نیز به طور غیر مستقیم از این صنعت کسب درآمد می‌کنند. این روزها مشتری تمام فروشگاه‌های ونیزی را خود مردم ونیز تشکیل می‌دهد که البته رکود اقتصادی حاکم بر مردم امکان خرید و فروش را به حداقل رسانده است.
این رویداد یک انتخاب یا نتیجه یک چرخه معیوب نبود؛ هرچه بر تعداد گردشگران این شهر افزوده می‌شد، شهروندان بیشتری به بیرون رانده می‌شدند و هر چه تعداد شهروندان کاهش می‌یافت بر تعداد افرادی که به دنبال یافتن شغل در صنعت گردشگری بودند، افزوده می‌شد. بسیاری از ونیزی‌ها به این نتیجه رسیده بودند که این جریان ناپایدار خواهد بود اما تعداد کمی دست به تغییر آن زده بودند. همزمان، بسیاری از افرادی که مدعی بودند گردشگری زندگی را برای آن‌ها دشوار کرده بود، با این حال، خانه‌های خود را با اشتیاق تمام به گردشگران اجاره می‌دادند. اما پاندمی کرونا همه چیز را تغییر داد و گردشگری و زندگی شهری در ونیز را متحول کرد.
حدود ۶ ماه پیش، صنعت گردشگری ونیز با توقفی ناگهانی مواجه شد؛ تعداد گردشگران در اوایل نوامبر کاهش چشمگیری را تجربه کرد و در اواخر فوریه تقریباً ناپدید شد. این بحران بسیاری از مردم را بیکار و زیان‌های بسیاری را بر هتلداران تحمیل کرد. با این حال، دولت مرکزی ایتالیا متعهد شده است از طریق ارائه پکیج‌های حمایتی و معافیت هتلداران و صاحبان رستوران‌ها از مالیات صنعت گردشگری را تحت حمایت خود قرار دهد.
با برداشته شدن محدودیت‌ها و آزاد شدن تردد صنعت گردشگری در ونیز، البته نه قابل مقایسه با سابق، بهبود یافته است و هتلداران و رستوران‌دارها کار خود را از نو آغاز کرده‌اند. افرادی هرچند کم از شهرها و مناطق دیگر برای گردشگری به ونیز سفر می‌کنند اما رهبران گردشگری در این بین بیشترین ضربه را متحمل شده‌اند؛ با این وجود انتظار می‌رود که خلاقیت و نوآوری در جذب گردشگر بتواند ونیز را حتی بهتر از گذشته در صدر شهرهای پربازدید قرار دهد و این امر در حال حاضر از طریق گردشگری محلی توسط خود ونیزی‌ها در حال تحقق است.
نظر شما