به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، برنامه‌ریزان شهری از زمان‌های قدیم در خصوص نقش فضای عمومی در تعیین کیفیت زندگی شهری به بحث و گفتگو پرداخته‌اند و این در حالی است که اخیراً استفاده از زیرساخت‌ها به عنوان فضاهای عمومی در گفتگوی این افراد بیشتر رایج شده است. مقامات ارشد شهرهای بلو هوریزونته و سائوپائولو در برزیل به خوبی نشان داده‌اند که می‌توان از زیرساخت‌های شهری هم به منظور برآورده کردن نیاز شهروندان و هم به عنوان فضاهای عمومی پرشور بهره برد.

بیش از ۷۵ درصد از زیرساخت‌هایی را که قرار است تا سال ۲۰۵۰ وجود داشته باشد، امروز ساخته شده است، به همین دلیل، برنامه‌ریزان شهری با چالش بزرگی در شهرسازی مواجه شده‌اند چرا که این زیرساخت‌ها باید حقوق و آزادی مردم را به طور جدی مورد توجه قرار دهد. زیرساخت شهری به طور مستقیم فضای عمومی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با کیفیت زندگی ارتباط نزدیکی دارد. به عنوان مثال، چنانچه یک شهر به صورت خودرو-محور طراحی شده باشد، آنگاه امکان پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری برای ساکنان آن به حداقل می‌رسد. از سوی دیگر اگر یک شهر مملو از پیاده‌رو، مسیرهای دوچرخه‌سواری، گذرگاه‌های عابر پیاده و پارک‌ها و میدان‌های قابل دسترسی باشد پس تمایل مردم به استفاده فعال از فضاهای عمومی بیشتر خواهد بود.

مقامات رسمی در شهر بلو هوریزونته با ایجاد یک سیستم اتوبوس تندرو، یکی از خیابان‌های مرکز شهر به نام Parana را که زمانی مملو از خودروهای شخصی بود، به فضایی برای حمل و نقل پایدار تبدیل کردند. این جنبش به منظور کاهش تراکم خودرویی و افزایش موقعیت سفر برای تعداد پانصد هزار کاربری بود که پیش از این مدت زمان زیادی را در ترافیک می‌گذراندند اما با اجرای طرح فوق مدت زمان سفر آن‌ها به میزان ۴۰ درصد کاهش یافت. ظهور سیستم اتوبوس تندرو نه تنها تحرک ساکنان شهر را افزایش داد، بلکه به پویاسازی مناطق اطراف نیز کمک زیادی کرد. مسیرهای دوچرخه‌سواری و فضاهای امن بین پیاده‌روها پروژه تغییر کاربری خیابان Parana را تکمیل کرده و آن را به فضای عمومی جذابی برای گرد هم آمدن مردم تبدیل کرده است.

سائوپائولو، شهر دیگری از برزیل نیز از زیرساخت‌های شهروند-محور زیادی برخوردار است که همین امر محبوبیت آن را در سراسر کشور افزایش داده است. به عنوان مثال در یک دهه اخیر شهردار طرحی را به مرحله اجرا درآورده است که بر مبنای آن مردم با احداث پارکلت‌ها و مکان‌هایی برای برقراری ارتباط اجتماعی، در فضاهایی که پیش از این برای پارک خودروها مورد استفاده قرار می‌گرفت، در فرآیند زیباسازی شهری سهیم می‌شوند. مردم می‌توانند از این فضاهای جدید برای استراحت و مطالعه نیز بهره ببرند و علاوه بر این کارکنان مراکز کاری مناطق اطراف نیز در زمان‌های استراحت بین کاری خود در این فضاها به نوشیدن قهوه یا خوراکی بپردازند. پارکلت‌ها اغلب مجهز به نیمکت، صندلی، میز غذاخوری، سایبان‌های چتری، دستگاه‌های ورزشی، فضاهایی برای پارک دوچرخه و سایر امکانات هستند. چنانچه این پارک‌های کوچک به خوبی طراحی شده باشد، می‌تواند ماهیت نقش فضاهای عمومی در زندگی شهری را آشکار کند.

این روزها در بسیاری از شهرهای جهان، دوچرخه‌سواری حتی در خیابان‌هایی که به تردد خودروها اختصاص داده شده است، به طور چشمگیری رواج یافته است. شهردار سائوپائولو سرمایه زیادی را صرف ایجاد زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری کرده است که نتیجه آن دو برابر شدن آمار دوچرخه‌سواران در سراسر شهر بوده است. این تغییر شگفت‌انگیز نشان داد که پیش از این شهری با جمعیت حدود ۱۲ میلیون نفر با کمبود چشمگیر فضاهای عمومی مواجه بود و به همین دلیل به خاطر ترافیک‌های سنگین و کیفیت بد هوا در سراسر جهان شهرت داشت. البته باید در نظر داشت که افزایش مسیرهای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری مستلزم اقدامات دیگری نظیر ایجاد زیرساخت‌های بیشتر برای پارک دوچرخه‌ها، نصب علائم هشداردهنده رانندگی، محدودیت‌های سرعت و سایر اقدامات ایمن‌ساز است.