سعید ابراهیمی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: عناصر و فضاهای بافت شهری عمری محدود دارند و با گذشت زمان در اثر فرسودگی تدریجی ناشی از آب و هوا، حوادث طبیعی یا تخریب ناشی از موجودات زنده و به ویژه تخریبهای ناشی از کارهای انسان همیشه نیاز به بهسازی و نوسازی داشته و دارند.
وی افزود: سرمایه مورد نیاز جهت بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری بسیار هنگفت است به طوری که به تنهایی در توانایی دولت و شهرداریها نبوده و سیستم بانکی نیز به دلیل محدودیت در توزیع اعتبارات به تنهایی قادر به فراهم آوردن سرمایه مورد نیاز نیست، از این رو نیاز است سرمایه مورد نیاز با مشارکت بخش خصوصی و با استفاده از روشهای تأمین مالی مناسب و از کانال بازارهای مالی ایجاد شود.
مدیر پژوهش، خلاقیت و فناوریهای نوین شهرداری اصفهان ادامه داد: در تحقیق حاضر ابتدا مهمترین روشهای تأمین مالی جهت بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری و عمده معیارهای تأثیرگذار جهت انتخاب روش تأمین مالی مناسب از طریق مطالعات کتابخانهای و میدانی استخراج شده، سپس از طریق پرسشنامهای که بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی AHP تنظیم شده بود، ترجیحات کارشناسان سرمایهگذاری و مالی از طریق مقایسات زوجی معیارها و روشهای تأمین مالی نسبت به هر کدام از معیارهای تحقیق، استخراج شد.
وی تصریح کرد: در ادامه با ادغام وزنهای نسبی به دست آمده، وزن نهایی روشهای تأمین مالی مجموعه معیارهای تحقیق به عبارتی رتبهبندی روشهای تأمین مالی به کار رفته در تحقیق حاضر حاصل شد.
ابراهیمی اظهار کرد: بر اساس نتایج تحقیق حاضر مهمترین روشهای تأمین مالی جهت بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری، شامل عرضه اوراق مشارکت، فروش متری، سهامدار پروژه، اخذ تسهیلات از بانک و روش سرمایهگذاری بخش خصوصی است.
وی عمده معیارهای تأثیرگذار را شامل ریسک کمتر، نرخ بازده بیشتر، مشارکت بیشتر بخش خصوصی، هزینه مالی کمتر، هزینه فرآیند تأمین وجوه کمتر و سقف تأمین وجوه بیشتر عنوان کرد و گفت: رتبهبندی معیارها نشان میدهد با اهمیتترین معیارها از دید کارشناسان مالی و سرمایهگذاری، معیارهای نرخ بازده بیشتر، مشارکت بیشتر بخش خصوصی و سقف تأمین وجوه بیشتر با وزنهای نسبی ۲۸۹ درصد، ۲۵۹ درصد و ۲۲۳ درصد بوده و سه معیار مربوط به هزینهها و ریسک کمتر، وزنهای نسبی و در نتیجه اهمیت نسبی کمتری داشتهاند، از بین روشهای تأمین مالی عنوان شده، نتایج تحقیق دو روش اوراق مشارکت و سرمایهگذاری بخش خصوصی را با وزنهای نهایی به ترتیب ۳۲۳ درصد و ۲۳۵ درصد را توصیه کرده و سه روش سهامدار پروژه، فروش متری و اخذ تسهیلات از بانک وزنهای نهایی کمتری به دست آوردهاند.
نظر شما