به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، یک محله زیست‌پذیر باید دارای ویژگی‌هایی باشد که آن را به طور چشمگیری از سایر محله‌ها متمایز و افراد بیشتری را به سمت خود جذب می‌کند. انسان‌ها دارای خواسته‌ها و انتظارات متفاوتی از محل زندگی خود هستند و به عبارتی زیست‌پذیری از نظر آن‌ها با یکدیگر ممکن است بسیار متفاوت باشد. برخی از مردم محله‌ای با بیشترین فرصت شغلی و وضعیت اقتصادی مساعد را منطقه زیست‌پذیر می‌نامند در حالی که از دیدگاه سایرین، زیست‌پذیری ممکن است مفاهیمی نظیر فرهنگ، فضای سبز، پایداری، تراکم، قابلیت دسترسی آسان و رونق اقتصادی را در برگیرد. با وجود همه تفاوت‌هایی که ممکن است در نگرش مردم از شهر یا محله زیست‌پذیر وجود داشته باشد، بسیاری از شهرها و مناطق با کیفیت بالای زندگی ویژگی‌های مشترکی نیز دارند که در ادامه به شرح هر یک پرداخته می‌شود:
حس مکان
برنامه‌ریزان شهری می‌توانند از طریق ارزیابی و درک تلفیق سرمایه‌های طبیعی و مصنوعی منحصر به فرد محله‌ای بسیار متفاوت با سایر محله‌های شهری ایجاد کنند و یک برنامه اجرایی برای حفظ، تقویت و ارتقای کیفیت ویژگی‌های بی‌نظیر محله بکار گیرند. توجه به منابع طبیعی نظیر آبشارها، سفره‌های آب زیرزمینی و میزان بارندگی در کنار سرمایه‌های دست ساخت بشر مانند آثار باستانی و موزه‌ها بدون شک باعث جذابیت یک محله و متمایز شدن آن از سایر محله‌ها می‌شود. مسئولان باید ایده‌هایی خلاقانه برای استفاده و زیباسازی منابع طبیعی و از سوی دیگر طراحی و حفظ سرمایه‌های ساخته دست بشر بکار گیرند تا محله‌ای زیست‌پذیر ایجاد کنند.
توسعه‌های چندمنظوره
بدیهی است که میزان رضایتمندی ساکنان در محله‌هایی با بیشترین امکان دسترسی به خدمات ضروری به مراتب بیشتر از شهرها یا محله‌هایی است که در آن مردم باید مسافت‌هایی طولانی، اغلب با وسایل حمل و نقل موتوری طی کنند تا به عنوان مثال به یک بانک یا فضای سبز دسترسی پیدا کنند. مقامات ارشد شهری می‌توانند فرصت‌ها و خدمات بسیاری را در مسافت‌های کوتاه یک محله قرار دهند تا مردم به راحتی و با صرف کم‌ترین زمان و به صورت پیاده به تمام مکان‌ها دسترسی داشته باشند. محله‌های زیست‌پذیر باید به گونه‌ای طراحی شود که امکان تبادلات تجاری و اجتماعی به صورت پرشور را برای ساکنان فراهم آورد.
طراحی مسیرهای دوستدار عابر پیاده و دوچرخه‌سواران
مراکز کنترل بیماری به طور مرتب مردم را از افزایش بیماری‌های ناشی از بی‌تحرکی نظیر اضافه وزن، فشار خون، دیابت، سرطان و سکته آگاه کنند. در این راستا، فضاهای شهری باید به گونه‌ای طراحی شود تا هر چه بیشتر حس انجام فعالیت را در میان ساکنان به وجود آورد. بنابراین، مقامات محلی می‌توانند با بستن بعضی خیابان‌های یک منطقه و ترویج پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و اسکیت نه تنها به افزایش فعالیت جسمی مردم کمک کنند بلکه با این کار نرخ تصادفات جاده‌ای و انتشار گازهای آلاینده هوا را به مقدار قابل توجهی کاهش خواهند داد. مردم در این خیابان‌ها یا مسیرهای پیاده‌روی با امنیت تمام به تردد می‌پردازند و به تبع امکان برقراری ارتباط اجتماعی بین آن‌ها افزایش می‌یابد. البته طراحی چنین فضاهایی مستلزم ایجاد توسعه‌های چند منظوره است؛ مردم باید با طی کردن مسافت‌هایی نسبتاً کوتاه به اغلب خدمات مورد نیاز خود دسترسی داشته باشند.
افزایش امنیت عمومی از طریق طراحی شهری
مقامات محلی می‌توانند با استفاده از تکنولوژی پیشرفته و اقدامات هوشیارانه محله‌هایی طراحی کنند که بیشترین امنیت را برای ساکنان، به خصوص گروه‌های آسیب‌پذیر نظیر زنان و کودکان به ارمغان می‌آورد. به عنوان مثال با طراحی مناسب خیابان و سایر معابر شهری می‌توان تصادفات خیابانی را به میزان قابل توجهی کاهش داد یا با نصب سیستم‌های روشنایی پیشرفته امنیت تردد شهروندان در هنگام شب را به حداکثر رساند. طراحی فضاهای امن برای بازی کودکان نیز از جمله مهم‌ترین اقداماتی است که می‌تواند برای افزایش امنیت عمومی صورت گیرد.
استفاده از یک رویکرد پایدار برای ایجاد محله‌هایی با بیشترین رضایتمندی شهروندی
طراحی شهری می‌تواند از طریق مؤلفه اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی به طور قابل توجهی زندگی بشر را تحت تأثیر قرار دهد. مقامات رسمی به عنوان افراد ناظر بر منابع انسانی باید زیرکانه ارتباط بین این سه مؤلفه را کشف کنند و از طریق این ارتباط اقداماتی را برای افزایش پایداری شهری در پیش گیرند.
نظر شما