به گزارش خبرنگار ایمنا، تقریباً یک قرن پیش بیماری آنفولانزای اسپانیایی در سراسر دنیا همه‌گیر شد و بین بهار ۱۹۱۸ تا تابستان ۱۹۱۹، این بیماری ۵۰۰ میلیون نفر (یک‌سوم مردم جهان در آن هنگام) در سراسر جهان را دچار کرد. به گفته پژوهشگران، بین ۱۷ تا ۵۰ میلیون انسان جان خود را از دست دادند که نزدیک به‌شمار قربانیان مستقیم جنگ جهانی اول است. البته در برخی تخمین‌ها تا ۱۰۰ میلیون نفر هم گفته شده است.
اگرچه سال‌ها از آن بحران می‌گذرد، اما همچنان درس‌های آن می‌تواند برای بشریت گره‌گشا باشد. تصاویری که فوربس آن‌ها را منتشر کرده نشان دهنده شرایط مشابهی است که شرایط شیوع آنفولانزا اسپانیایی و ویروس کرونا در فاصله تقریباً صد سال برای بشر به وجود آوردند.
پلیس نیویورک در آن سال مانند پلیس‌های امروز نیویورک از ماسک استفاده می‌کردند و با کسانی که قوانین قرنطینه را رعایت نمی‌کردند برخورد می‌کردند.
در آن سال‌ها استفاده تلفن به تازگی گسترش یافته بود و تنها وسیله ارتباطی بین مردم بود؛ درست مانند امروز که گوشی‌های هوشمند راه آسان ارتباط با دیگران است.
حمل و نقل عمومی در سال ۱۹۱۸ یا مترو منهتن در سال ۲۰۲۰ تفاوتی ندارد، در هر صورت باید ماسک بر صورت داشته باشید.
آرایشگاهی در شیکاگو در سال ۱۹۱۸ و آرایشگاهی در آتلانتا در سال جاری میلادی.
فناوری در این سال‌ها پیشرفت کرده، اما شرایط دورکاری در سال ۱۹۱۸ هم وجود داشت.
ادارات بهداشت در سال ۱۹۱۸ مانند امروز بر اهمیت شستن مداوم دست‌ها تاکید داشتند.
یک قرن بعد، رویدادهای ورزشی به عنوان یکی از عاملیت‌های همه‌گیری ویروس معرفی شدند.
کمبود مواد غذایی و فقر مشکل اساسی هر دو بحران بوده است.
بیمارستان‌های اضطراری و صحرایی در مقابله با بحران کرونا و آنفولانزای اسپانیایی اهرم‌های بسیار ضروری بودند.
کارگری که در سال ۱۹۱۸ خیابان‌های نیویورک را ضد عفونی می‌کند و کارگری که در سال ۲۰۲۰ خیابان‌های پایتخت پرو را گندزدایی می‌کند؛ تکنیک‌های مشابه در مقابله با ویروس.
برای تولید ماسک صورت برای هر دو بیماری همه‌گیر، به ارتش کارگران نیاز داشتند.
نظر شما