از سال ۵۸ تا ۶۸ بوکس ایران تعطیل شد/موفقیت ورزشکار در گروی آرامش روحی و مادی است

"حسن علی خانی" از سال ۱۳۴۷ وارد رشته بوکس شد و سال ۱۳۵۸ با وقوع انقلاب اسلامی فعالیت‌های این رشته در سراسر ایران تعطیل شد و موجب شد این ورزشکار به داوری و گزارشگری فوتبال روی آورد، او پس از فعال شدن مجدد رشته بوکس همراه با گزارشگری فوتبال در هیئت بوکس اصفهان مشغول به فعالیت شد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، علیخانی سال ۱۳۴۷ در باشگاه تربیت اصفهان وارد رشته بوکس شد و تمرینات خود را زیر نظر مرحوم حبیب الله میرزارضی پیگیری کرد. او در سال ۱۳۵۸ به دلیل تعطیل شدن فعالیت‌های رشته بوکس در ایران به سمت داوری و گزارشگری فوتبال رفت تا سال ۶۸ که ناطق نوری با گرفتن تأیید از مقام معظم رهبری اجازه فعالیت مجدد رشته بوکس را گرفت و علیخانی همراه با گزارشگری فوتبال در هیئت بوکس اصفهان فعالیت خود را شروع کرد، لازم ذکر است که او سال ۸۳ به عنوان یکی از بهترین گزارشگرهای فوتبال انتخاب شد.

طبق گفته این پیشکسوت ایران در سال‌های ۵۵، ۵۶ و ۵۷ در آسیا قهرمان بوده اما در حال حاضر با حضور کشورهای روسیه، قزاقستان و ازبکستان جز قدرت‌های دوم آسیا قرار دارد.

وی اعتقاد دارد با پخش زنده مسابقات بوکس و آموزش این رشته در آموزشگاه می‌توان اسپانسر جذب کرد و باعث دیده شدن بوکس شد، خبرنگار ایمنا گفت و گویی با این پیشکسوت انجام داده که در ادامه می‌خوانیم:

از چه سالی وارد رشته بوکس شدید و چه اتفاقی افتاد که به این رشته علاقه مند شدید؟

از سال ۱۳۴۷ به علت اینکه باشگاه ورزشی تربیت به محل سکونت ما نزدیک بود و در این باشگاه کلاس‌های بوکس برگزار می‌شد، وارد این رشته شدم. باشگاه تربیت قطب اول بوکس اصفهان است که قهرمانان کشوری و ملی زیادی در آن پرورش یافته اند. مرحوم حبیب الله میرزارضی که از قهرمانان تیم ملی و بوکس کشور بود در این باشگاه مربیگری می‌کرد که باعث کشش بیشتر من به این رشته می‌شد.

سالی که وارد بوکس شدید شرایط آن چگونه بود؟

در آن زمان تیم بوکس اصفهان همیشه جز مدعی‌ها بود که قهرمانان زیادی مانند ناصر خسروی، سهراب وکیل منفرد پرورش داده است. لازم ذکر است که ناصر خسروی بعد از انقلاب ریاست هیئت بوکس اصفهان را را برعهده داشت.

چه زمانی از این رشته خداحافظی کردید؟

بعد از اینکه مدت زیادی بوکس تعطیل شد به دلیل اینکه رشته دومم فوتبال بود سال ۱۳۵۸ به سمت داوری این رشته رفتم تا سال ۶۸ که بوکس دوباره بازگشایی شد دوباره به سمت رشته اصلیم بازگشتم وتا به امروز با عناوین مختلف در بوکس فعالیت داشتم. لازم ذکر است که از سال ۷۹ در کنار فعالیت در هیئت بوکس گزارشگری فوتبال انجام می‌دادم و سال ۸۳ به عنوان یکی از بهترین گزارشگرهای ایران انتخاب شدم.

چرا بوکس مدت طولانی تعطیل شد؟

بعد از انقلاب سال ۱۳۵۸ سه رشته ورزشی بوکس، شطرنج و شمشیر بازی را در ایران تعطیل کردند زیرا مسئولین اعتقاد داشتند آسیب زدن دو فرد مسلمان به یکدیگر حرام است، تا سال ۶۹ فعالیت در این رشته‌ها ممنوع بود که ناطق نوری با گرفتن تأیید از مقام معظم رهبری اجازه فعالیت مجدد بوکس را گرفت.

آ یا ممنوعیت چندساله بوکس در ایران باعث شد از دیگر کشورها عقب بمانیم؟

در سال‌های ۵۵، ۵۶ و ۵۷ ایران قهرمان آسیا بود. در آن زمان کشورهای روسیه، قزاقستان و ازبکستان جزء شوروی بودند و در اروپا فعالیت داشتند، بعد از اینکه این کشورها جزئی از آسیا شدند قهرمان بوکس این قاره تغییر کرد و مسابقات سخت‌تر شد.

مسئولان ایرانی برای جبران این سال‌ها که بوکس فعال نبود چه اقدامی انجام دادند؟

زمانی که رشته بوکس مجدداً فعال شد تمام کسانی که سال ۵۸ قهرمانی در سطح جوانان و نوجوانان کار می‌کردند سال ۶۸ به عنوان مربی همراه با پیشکسوتان به این عرصه بازگشتند. حضور مربی خارجی از کوبا به ایران برای برگزاری کلاس‌های مربیگری در سطح کشور باعث شد بوکس ایران ارتقا پیدا کند اما متأسفانه در هشت سال گذشته ایران توانسته تک ستاره‌هایی در این رشته داشته باشد. بعد از تغییر و تحولی که در فدراسیون بوکس به وجود آمد علی استکی قهرمان سابق این رشته سرمربی تیم ملی بوکس شد و توانست دوسهمیه المپیک برای ایران بگیرد.

وضعیت بوکس ایران را چگونه می‌بینید؟

در حال حاضر بوکس ایران جزء قدرت‌های دوم آسیا است، یعنی اگر کشورهای قزاقستان، کره جنوبی، ازبکستان و ژاپن را قدرت‌های اول بوکس بدانیم ایران بعد از آن‌ها در رتبه‌های سوم تا پنجم قرار خواهد گرفت.

الگوی ورزشی شما چه کسی است؟

همیشه از نظر درس و اخلاق ناصر خسروی را الگوی خود قرار دادم همچنین سهراب وکیل منفرد که مربی تیم اصفهان بود نگاه من را به خود جذب می‌کرد. ورزشکاران بزرگ دیگری مانند محمدرضا رجبی، وارتکس پارسامیان، بیژن مویدی و مرحوم محمدرضا شفیعی هستند که باید از آن‌ها نام برد.

قطب بوکس دنیا کجاست؟

وقتی مربی کوبایی به ایران آمد، کوبا حرف اول را در جهان می‌زد. زمانی که من با این مربی صحبت کردم، می‌گفت هرکس در کوبا اول شود ما می‌دانیم در جهان اول است.

برای ارتقای سطح بوکس در کشور چه کاری می‌توان انجام داد؟

بعد از شروع مجدد بوکس نگرش‌های متفاوتی به این رشته شد، به طوری که آموزشگاه‌ها بوکس را آموزش نمی‌دهند اما دیگر رشته‌های رزمی را کار می‌کنند. مسابقات بوکس به ندرت پخش زنده دارد که همین باعث شده اسپانسری به این رشته ورود نکند. در سال ۹۸ بوکس کارگران و ارتش راه اندازی شد که باید این رشته در نیروهای مصلح هم فعال باشد.

آسیب‌های این رشته چگونه است؟

دستکش‌های بوکس بزرگ است که همه دست را پوشش می‌دهد، بوکسور می‌تواند به قوس صورت و شکم حریف ضربه بزند و اگر به دیگر اعضای بدن ضربه‌ای وارد شود امتیاز منفی دارد، این قوانین بوکس باعث شده آسیب‌ها در آن کم باشد.

دوست داشتید در کشورهای خارجی مسابقه دهید؟

آرزوی هر جوانی بازی در خارج از کشور است. از اصفهان حمید جمالی چندسال در کشور هلند و انگیلیس مسابقه داده است.

مربیگری در بوکس به چه شکل است؟

مربیگری در این رشته اگر با دانش روز همراه باشد، آسان است زیرا چند حرکت اصلی دارد و بوکسور باید تاکتیک‌های خاص خود که مربی آموزش می‌دهد را به نمایش بگذارد. در بوکس دفاع مهم‌تر از حمله است و مربیان امروزه به فکر ارتقای قدرت بدنی و تکنیک هستند. اگر بانوان هم بتوانند به این رشته ورود کنند باعث تحرک آن‌ها می‌شود.

مربی خارجی چقدر می‌تواند در ارتقای بوکس ایران تأثیر گذار باشد؟

در هر رشته‌ای به غیر از کشتی و کبدی آوردن مربی با دانش از دیگر کشورها می‌تواند باعث پیشرفت شود به شرط آنکه به مربی زمان دهیم. مربی‌های خارجی که بتوانند دانش خود را به دیگر مربی‌های ایرانی انتقال بدهند در رشد بوکس ایران خیلی تأثیر گذار هستند.

یک ورزشکار بوکس برای اینکه به موفقیت برسد به چه چیزهایی نیاز دارد؟

ورزشکار نخست باید استعداد داشته باشد بعد از آن با آرامش روحی و مادی فعالیت خود را پیگیری کند. اگر یک ورزشکار فکرش درگیر موضوعات مالی باشد نمی‌تواند روی ورزش خود تمرکز کند که باعث می‌شود پیشرفتی نکند. باید برای یک بوکسور سخت افزار، نرم افزار، امکانات و سالن محیا باشد همچنین برگزاری مسابقات به شناخت نقاط ضعف یک ورزشکار کمک می‌کند.

سال ۹۸ برای شما چطور گذشت؟

سال ۹۸ خوب بود اما اواخر سال شیوع ویروس کرونا همه را درگیر کرد. باید از پزشکان و تمامی کادر بیمارستان‌ها تشکر کنم که با از خود گذشتگی جان مردم را نجات می‌دهند. برای رهایی از این ویروس مردم بیشتر از ارگان‌های دولتی تأثیر گذار هستند و باید در خانه بمانند تا سلامتی جامعه باز گردد. قرنطینه فرصت خوبی بود که من هم در کنار خانوادم آرامش بیشتری داشته باشم. مطمئنم مردم ما مانند دفعات گذشته سربلند از این مبارزه بیرون می آیند.

حرف آخر؟

شاید اگر چندین بار دیگر هم به دنیا بیایم به سمت ورزش می‌روم، زیرا خودم و همسرم از مربیان و پیشکسوتان ورزش این شهر هستیم که یک خانواده ورزشی داریم. توصیه می‌کنم خانواده‌ها بچه‌های خود را به ورزش تشویق کنند.

گفت و گو از: کیمیا گلپیرا - خبرنگار سرویس ورزش ایمنا

کد خبر 420179

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.